H “Ανάσταση” του …εμβολίου!
Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης
Πέρσι περίπου τέτοια εποχή ετοιμαζόμασταν και πάλι να γιορτάσουμε το ΠΑΣΧΑ των ΕΛΛΗΝΩΝ την κορυφαία για την Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό στιγμή η οποία ταυτίζεται με το θείο δράμα της Μεγάλης Εβδομάδας και κορυφώνεται με την Ανάσταση του Θεανθρώπου, η οποία πρακτικά μετουσιώνει την σωτηρία της ψυχής των ανθρώπων και την μετά θάνατον αιώνια ζωή.
Ένα Πασχαλινό μήνυμα απόλυτα ταυτισμένο, θα λέγαμε, με την τότε συγκυρία, καθώς η λαίλαπα της νέας νόσου της covid-19 είχε λάβει διαστάσεις πανδημίας και έθετε σε αμφισβήτηση αυτό που σηματοδοτεί τον σύγχρονο τρόπο ζωής σε παγκόσμιο επίπεδο και ιδιαιτέρως το πιο ανεπτυγμένο του τμήμα, όχι μόνον σε κοινωνικό αλλά και οικονομικό επίπεδο.
Η εφαρμογή περιοριστικών μέτρων από το ξεκίνημα του 2020, ακόμη και με αυστηρότατους όρους καραντίνας, είχαν γίνει κομμάτι της καθημερινότητας των ανθρώπων, οι οποίοι πέραν από τις απώλειες ανθρώπινων ζωών, είχαν να αντιμετωπίσουν καταστάσεις πρωτόγνωρες για την παγκόσμια κοινωνία, η οποία έχοντας “ανθίσει” ραγδαία επιστημονικά τις τελευταίες δεκαετίες, είχε αναπτύξει μία σαφή αίσθηση αλαζονείας και παντοδυναμίας για τον σύγχρονο άνθρωπο.
Μία αίσθηση την οποία ήρθε να “γκρεμίσει” σαν χάρτινο πύργο η εξάπλωση της πανδημίας επαναφέροντας στην τάξη την αλαζονική και ευάλωτη σε θανάσιμους κινδύνους ανθρώπινη ύπαρξη, επαναφέροντας στο προσκήνιο την ρήση “για να έχεις πρέπει να προσέχεις”.
Ένα σύνθημα που φάνταζε εξαιρετικά επίκαιρο την περσινή Πασχαλινή περίοδο, καθώς οι περισσότεροι εξ ημών πιστεύαμε ότι είχαμε ξεμπερδέψει με την πανδημία και ότι Ανάσταση του Κυρίου θα σηματοδοτούσε και την “Ανάσταση” των απλών ανθρώπων.
Η ύφεση του πρώτου κύματος της πανδημίας και η προοπτική του επερχόμενου καλοκαιριού έμοιαζε να “χλωμιάζει” ακόμη περισσότερο το άσχημο πρόσωπο της και όλοι μηδέ εξαιρουμένων των κυβερνητικών παραγόντων ήλπιζαν ότι “θυσιάζοντας” στον βωμό επανόδου στην κανονικότητα την περίοδο του Πάσχα ,θα εξασφάλιζαν ένα πολύ πιο ανέμελο και τουριστικό Πάσχα.
Ένα σενάριο το οποίο στην πράξη δεν επιβεβαιώθηκε, καθώς τα κύματα της πανδημίας όπως και οι μεταλλάξεις του νέου κορωνοϊού, αποδείχθηκαν ανθεκτικά και επαναλαμβανόμενα θέτοντας υπό πίεση ανθρώπους, οικονομία και εθνικό σύστημα υγείας κυρίως σε περιοχές με μεγάλους αστικούς ιστούς.
Και ερχόμαστε τώρα, μετά από έναν χρόνο και έντεκα ημέρες πιο κοντά στην θερινή περίοδο, ξανά πρό των πυλών της Αναστάσεως του Κυρίου, με το ίδιο ουσιαστικά δίλλημα, αλλά ευτυχώς υπό πολύ διαφορετικές και ευνοϊκές συνθήκες.
Με την επιστήμη να έχει δικαιώσει πλήρως τις δυνατότητες της, έχοντας προσφέρει σειρά εμβολίων και φαρμάκων για τον δραστικό περιορισμό των συνεπειών της νόσου και τα κράτη, κυρίως τα ανεπτυγμένα μεταξύ των οποίων και η χώρα μας, να έχουν βρεί έναν πιο σταθερό βηματισμό για την αντιμετώπιση της δύσκολης κατάστασης.
Έναν βηματισμό που μας επιτρέπει ουσιαστικά σε εθνικό και τοπικό επίπεδο να αφήσουμε, μετά τον εορτασμό και του εφετινού Πάσχα με περιορισμούς και πιθανές απουσίες αγαπημένων προσώπων από το παραδοσιακό Πασχαλιάτικο τραπέζι, πίσω μας σιγά-σιγά όλα όσα μας επέβαλλε η αντιμετώπιση για την εξάπλωση της πανδημίας.
Οι διαδημοτικές μετακινήσεις έχουν ήδη επιτραπεί από την Δευτέρα του Πάσχα “ανοίγει” με όρους και προϋποθέσεις η πολύπαθη εστίαση από τις 14 Μαϊου “ανοίγει” με το ίδιο σκεπτικό και ο τουρισμός, όπως και η εκπαίδευση σε πολλές βαθμίδες της.
Και όλα αυτά κυρίως διότι “βάζει πλάτη”, χτίζοντας ένα τοίχος ανοσίας, η επέκταση του εμβολιασμού, όπου τα δεδομένα στην χώρα μας είναι ικανοποιητικά και σύντομα θα έχουμε δυνατότητα πρόσβασης σε εμβολιασμό όλοι οι ενήλικες πολίτες.
Κάτι που σημαίνει ότι αν συνεχίσουμε σε έναν δρόμο ευθύνης και προσοχής από όλους πολίτες (κυρίως) και πολιτεία δεν θα χρειασθεί το Πάσχα του 2022 να διαβάζεται ξανά ένα τέτοιο κείμενο.
Καλή Ανάσταση σε όλους
