Στρουθοκαμηλισμός και υποκρισία

Τρία χρυσά, ένα ασημένιο και ένα χάλκινο ήταν ο… «χρυσός» απολογισμός των μαθητών-αθλητών του εργαστηρίου ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ) Κιλκίς, που αγωνίσθηκαν στους πανελλήνιους εαρινούς ειδικούς ολυμπιακούς αγώνες.

Όμως είναι άγνωστο, ποιοί κατέκτησαν τα μετάλλια και ποιοί άλλοι κατέλαβαν τιμητικές θέσεις, διότι το… «σοφό» υπουργείο παιδείας, ενώ επιτρέπει την εκ μέρους των ειδικών σχολείων αποστολή διθυραμβικών δελτίων Τύπου γιά τις επιτυχίες και διακρίσεις των μαθητών τους σε αγωνιστικές εκδηλώσεις, την ίδια στιγμή απαγορεύει «διά ροπάλου» την δημοσιοποίηση… των ονομάτων των παιδιών!

Γιά λόγους «ευαισθησίας» και «δεοντολογίας» λέει, «λαμβάνοντας υπ’ όψιν και τις ευαισθησίες των γονέων»!

Τι κι αν προβάλλεται ο κάθε τόπος από επιτυχίες και διακρίσεις αυτών των παιδιών σε περιφερειακό και πανελλήνιο επίπεδο και η χώρα από τις ανάλογες σε διεθνές!

Τι κι αν η ίδια η Πολιτεία και οι φορείς ατόμων με ειδικές ανάγκες «βομβαρδίζουν» εδώ και πολλά χρόνια την κοινή γνώμη με μηνύματα περί ισοτίμου αντιμετωπίσεως αυτών των ατόμων σε όλους τους τομείς, στο πλαίσιο ενός «πολέμου» καταπολέμησης προκαταλήψεων γι’ αυτά.

Τι κι αν αυτή η Πολιτεία αναφέρεται επισήμως σε άτομα «με ειδικές δεξιότητες», των οποίων κάθε δημιουργική δραστηριότητα αξίζει να προβάλλεται προς μίμησιν.

Ή, μήπως, οι πανελλήνιες διακρίσεις των μαθητών του ΕΕΕΕΚ Κιλκίς… δεν συνιστούν αποτέλεσμα δημιουργικής δραστηριότητας;

Και έστω ότι το υπουργείο παιδείας, «έμπλεο ευαισθησίας», απαγορεύει την δημοσιοποίηση ονομάτων διακριθέντων σε αθλητικούς αγώνες μαθητών με ειδικές ανάγκες. Τι νόημα έχει αυτή η απαγόρευση, όταν ταυτοχρόνως επιτρέπει την δημοσιοποίηση… φωτογραφιών από τέτοιους αγώνες;

Δυστυχώς, από ό,τι φαίνεται, η χώρα, στην οποία «γεννήθηκαν» το μέτρον, η λογική και η σοφία, περισσεύουν σήμερα ο στρουθοκαμηλισμός και η υποκρισία.