«Δεν πείθει, κύριοι υποψήφιοι, η ανέξοδη υποσχεσιολογία χωρίς αντίκρυσμα»
Νέα ανοικτή επιστολή προς τους υποψηφίους δημοτικούς και περιφερειακούς άρχοντες και συμβούλους απευθύνει η ψυχολόγος Έλλη Φρεγγίδου, γνωστή γιά την δραστηριότητά της σε κοινωνικές δομές του Κιλκίς, με αφορμή επιλογές τους όσον αφορά στον τρόπο διεξαγωγής του προεκλογικού αγώνα τους.
Στην επιστολή η κ. Φρεγγίδου αναφέρει τα εξής:
«Κάνω υπομονή. Υποπτεύομαι ότι μαζί μου εκατοντάδες Κιλκισσιώτες που, ξαφνικά, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, αντιλήφθηκαν πόσο ομιλητικοί, φιλικοί και κοινωνικοί έγιναν ωρισμένοι συμπολίτες τους. Εγώ πλέον όταν βλέπω “κοστουμαρισμένο” και χαμογελαστό (ημέρες κρίσης) “μυρίζομαι” υποψήφιο! Αλλιώς, πώς να δικαιολογήσω την τόση αισιοδοξία και χαρά στα πρόσωπά τους; Άνθρωποι, που πιό πριν δε μας έλεγαν ούτε μια “καλημέρα”, σήμερα κυκλοφορούν στις πιο πολυσύχναστες καφετηρίες της πόλης μας, επιδιώκοντας να συναντηθούν με το βλέμμα μας. Έχουμε καταλήξει να εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος όποιος πάει πιο συχνά στο καφενείο!
Εκεί, όμως, που εξοργίζομαι είναι με τις φωτογραφήσεις των υποψηφίων με κοινωνικές ευπαθείς ομάδες. Άτομα με αναπηρία και ηλικιωμένοι δίπλα στον επιμελώς “ρετουσαρισμένο” υποψήφιο που δεσμεύεται, οραματίζεται, προτίθεται, μεριμνά, πιστεύοντας ότι τα λόγια του θα σβηστούν την επομένη των εκλογών με σφουγγάρι. Κι ο σεβασμός στην προσωπικότητα του ανθρώπου, πάει περίπατο!
Με ποιούς τρόπους θα στηρίξετε τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες; Θα φροντίσετε να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για τις αναπηρικές συντάξεις; Θα παρέχετε ελαφρύνσεις σε δημοτικά τέλη; Θα μεριμνήσετε να γίνει ξανά το γηροκομείο μας αυτόνομη μονάδα και θα το επεκτείνετε με νέες πτέρυγες; Δεν ακούσαμε τίποτε ανάλογο. Μόνο μια φωτογραφία με μερικούς υποψηφίους σας και πλείστες χαρωπές χειραψίες.
Κι τούτου, διότι δεν επιθυμείτε, μάλλον, να αλλάξει νοοτροπία ο τόπος μας και οι πολίτες του. Θέλετε πάντα έναν πολίτη που να σας αναζητεί για να σας σφίξει το χέρι, παίρνοντας λίγη από την υποτιθέμενη αίγλη σας, που να πείθεται από την ανέξοδη υποσχεσιολογία χωρίς αντίκρυσμα. Επιδιώκετε να συντηρήσετε το λαϊκισμό, να στηριχθείτε στην βραχύχρονη μνήμη του λαού μας, χαράζοντας το πρόγραμμά σας σε μια «tabula rasa» της πολιτικής σκηνής.
Ρωτούν, συχνά, οι δημοσιογράφοι τους υποψηφίους τι είναι αυτό που τους ώθησε στην πολιτική και απαντούν ότι δεν μπορούσαν πια να μένουν άπραγοι. Μα, ποιός σας είπε αλήθεια ότι μόνο μέσα από την πολιτική “πράττει” κανείς και προσφέρει στον τόπο του; Την μέγιστη προσφορά την παρέχει ο απλός εργαζόμενος που δε σχεδιάζει απλώς αλλά βιώνει την καθημερινότητα και τις δυσκολίες που αυτή έχει. Εσείς πλαισιώνετε αυτήν την προσπάθεια του πολίτη, αφουγκράζεστε τις ανάγκες του, διαμορφώνετε τις συνθήκες για το πώς μπορεί να ζη, να δουλεύει, να δημιουργεί.
Δε σας υπηρετεί ο λαός, δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις φιλοδοξίες σας. Εσείς υπηρετείτε το λαό, προασπίζετε τα δικαιώματά του και σέβεστε τις ανάγκες του. Τουλάχιστον, έτσι θα έπρεπε να συμβαίνει όλα αυτά τα χρόνια ή μάλλον, έτσι επιβάλλεται να συμβεί τώρα. Αλλιώς, θα εκφράζουμε μεμψίμοιρα τα παράπονά μας για όσους μας διοικούν και για τις ελλείψεις της πόλης μας (ούτε πέτρα πάνω στην πέτρα δεν μπήκε σε εκείνην την πλατεία Ειρήνης τόσες δεκαετίες τώρα!).
Σε αυτές τις εκλογές, ήρθε, στ’ αλήθεια και όχι κατ’ ευφημισμόν, η ώρα του πολίτη (ο κόμπος έφτασε πια στο χτένι!) για να επιλέξει αξιόλογα πρόσωπα, να καταδικάσει τα πολιτικά τζάκια, να αποδοκιμάσει παλαιοκομματικές τεχνικές και κομματικές ταυτότητες, να ανανεώσει επί τέλους το πολιτικό σκηνικό.
Μας αξίζει κάτι καλύτερο, ένας πολιτικός που θα μας κοιτάει στα μάτια, συνεπής στις προεκλογικές του δεσμεύσεις, πιστός στη λαϊκή θέληση, που η χειραψία του θα εμπνέει εμπιστοσύνη και θα δηλώνει ακεραιότητα».
