Τσιμεντόκηπος: «Η πραγματικότητα διαψεύδει τους όψιμους υποστηρικτές του»

Όσο περνά ο καιρός, καθίστανται ολοένα και πιο εμφανείς οι αστοχίες του έργου της ανάπλασης της περιοχής «Κήπου» – πάρκου, στην «καρδιά» του Κιλκίς, που εκθέτουν όλους εκείνους, οι οποίοι υποσχέθηκαν δι’ αυτού αναβάθμισή της και αναγωγή της περίπου σε… πόλο έλξης κατοίκων και επισκεπτών.

Και ενώ στην κοινή γνώμη του Κιλκίς πλανάται η αίσθηση ενός συνολικού αποτελέσματος πολύ κατώτερου των διακηρύξεων και των προσδοκιών για το ανωτέρω έργο, το τελευταίο διάστημα παρατηρείται το φαινόμενο της εμφάνισης οψίμων υποστηρικτών του στον χώρο των μέσων ενημέρωσης.

Οι εν λόγω υποστηρικτές βρίσκουν απλώς ωρισμένες «ατέλειες, που πρέπει να διορθωθούν», οι οποίες επιβεβαιώνουν ως εξαιρέσεις τον κανόνα, καθώς, κατά τα λοιπά, ο χώρος είναι, σύμφωνα με αυτούς, περίπου ένα… «κόσμημα» του Κιλκίς και το… ξεχωριστό σημείο αναφοράς στην πόλη!

Ακούγοντάς τους κανείς και βλέποντας την πραγματική «εικόνα», κάθε σκεπτόμενος πολίτης τούτου του τόπου δεν μπορεί να μην αναφερθεί είτε σε… μεταμόρφωση είτε σε μεταλλαγή αυτών των ανθρώπων, καθώς εμφανίζονται υπερασπιστές ενός έργου, στο οποίο εναντιώνονταν… με τον ίδιο «ζήλο»!

(Μάλιστα, είχαν διατυπώσει τις αντιρρήσεις τους πολύ μετά την έναρξη της εκτέλεσής του, εκεί που το δημοσιογραφικό συγκρότημα του «Μαχητή» είχε εκφράσει την ριζική αντίθεση και εναντίωση του ευθύς μόλις αυτό εξαγγέλθηκε, και πολύ πριν αρχίσουν οι εργασίες!).

Και θα έλεγε κανείς, ότι οι συγκεκριμένοι κύκλοι αντλούν τα «επιχειρήματά» τους από «πηγές», όπως η τεχνική μελέτη του έργου, όπου παρατίθενται κατά τρόπο περίπου… ιδανικό τόσο ο συνολικός όσο και οι επί μέρους αντικειμενικοί σκοποί του.

Και όντως, ρίχνοντας κανείς μία ματιά στις προβλέψεις της, θα μπορούσε να υποστηρίξει, ότι πρόκειται για τις πλέον ενδεδειγμένες παρεμβάσεις για την αναβάθμιση της περιοχής.

Άλλο, όμως, η θεωρία, που εν προκειμένω «ηχεί» ευχάριστα στα αυτιά κάθε πολίτη και κατοίκου του τόπου, και άλλο η πράξη, απόρροια της οποίας υπήρξε ένα από πάσης πλευράς πολύ κατώτερο των προσδοκιών αποτέλεσμα.

Με άλλα λόγια, άλλο η καλή πρόθεση και το επιθυμητό από την προκήρυξη ενός έργου και άλλο η πραγματικότητα.

Μερικοί παραλληλισμοί βεβαιώνουν του λόγου το ασφαλές.

Οι προβλέψεις
Ιδού, όμως, τι προβλέπει, μεταξύ άλλων, η τεχνική μελέτη του έργου:

«…Η προτεινόμενη επέμβαση στην οποία κυριαρχεί χώμα, πράσινο και νερό αποσκοπεί:

-Στην αποκατάσταση του ιστορικού χαρακτήρα της περιοχής πάρκου – «Κήπου» ως χώρο πρασίνου, ψυχαγωγίας και αναψυχής της πόλης.

-Στην αποκατάσταση και αναβάθμιση του πρασίνου (εξυγίανση υπαρχόντων δένδρων- φύτευση νέων).

-Στην λειτουργική σύνδεση των υπαιθρίων χώρων με το σύνολο της πόλης με έλεγχο και περιορισμό της κυκλοφορίας των οχημάτων.

-Στην αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό του αστικού εξοπλισμού και των υλικών δαπεδοστρώσεων με κύριο γνώμονα τα συμβατά προς το φυσικό περιβάλλον υλικά…».

Η πραγματικότητα
Ας δούμε τώρα την πραγματικότητα, παράγραφο – παράγραφο.

-Αν υποστηρίξει κανείς, σήμερα, ότι «κυριαρχούν χώμα, πράσινο και νερό, απλώς κατοικεί σε …άλλο τόπο.
-Η μόνη «αποκατάσταση» στην εν λόγω περιοχή είναι αυτή… του τσιμέντου! Και μάλιστα δεν πρόκειται για «αποκατάσταση», αφού η ιστορία του «Κήπου» – πάρκου δεν «εγράφη» με τσιμέντο αλλά …με πράσινο, ενώ σε σχέση με την ψυχαγωγία και αναψυχή, δεν υπήρξε καμμία διακοπή έως και την εξαγγελία και προκήρυξη του έργου, πριν ελάχιστα χρόνια, ώστε να έχει εδώ ουσιαστικό περιεχόμενο η λέξη «αποκατάσταση».

-Σε ό,τι αφορά στην «εξυγίανση» υπαρχόντων δένδρων, για τους όψιμους υποστηρικτές του έργου ισχύει το… «κρείτον το σιγάν», ενώ ως προς την φύτευση νέων αυτή συνεχίζει να αποτελεί …προσδοκία, αφού έως σήμερα φυτεύθηκαν λίγα δένδρα, για τα οποία – και αυτό το επισημαίνουν και οι ίδιοι – δεν υπάρχει καμμία φροντίδα (Με εξαίρεση όσα φροντίζουν καταστηματάρχες της περιοχής).

-Όσο για την «λειτουργική σύνδεση των υπαιθρίων χώρων, με έλεγχο και περιορισμό της κυκλοφορίας οχημάτων», θα είναι εξαιρετικώς δύσκολο, αν όχι αδύνατον, για τους όψιμους υποστηρικτές του έργου, να βρουν κάτοικο ή πολίτη, που να θεωρεί «σωστή» και «σοφή» πρόβλεψη και επιλογή την «κοπή» της Ελευθερίου Βενιζέλου και της Αγίου Γεωργίου, δηλαδή δύο «νευραλγικών» οδικών «αρτηριών», στα δύο, έτσι που να χρειασθούν «σαρωτικές» μεταβολές στις μονοδρομήσεις οδών, για να αποτραπεί η πλήρης κυκλοφοριακή «ασφυξία» στο κέντρο της πόλης!

-Σε κάθε τέτοιο έργο η μέριμνα για τον εκσυγχρονισμό των υλικών δαπεδοστρώσεων δεν συνεπάγεται ταυτόχρονο περιορισμό των επιφανειών χαμηλής φύτευσης, μέχρι σημείου να μην μπορούν τα δένδρα και η κηπευτική βλάστηση να «ανασάνουν».

Χρειάζονται βελτιώσεις
Στην ίδια μελέτη αναφέρεται και το περιεχόμενο των εκτελεσθεισών εργασιών, που ήταν σύμφωνες με τις προαναφερθείσες προβλέψεις.

Και που, γι αυτόν ακριβώς τον λόγο, διαμόρφωσαν μία κατάσταση στο κέντρο της πόλης, τα αρνητικά της οποίας είναι περισσότερα από τα θετικά.

Εν γνώσει, λοιπόν, αυτού του αποτελέσματος, και δεδομένου ότι στο όλο έργο δεν είναι δυνατή καμμία διορθωτική επέμβαση ή παρέμβαση πριν το 2022, οπότε και θα συμπληρωθεί πενταετία από την αποπεράτωσή του, είναι αναγκαίες τουλάχιστον κάποιες βελτιωτικές κινήσεις, ώστε τουλάχιστον να αλλάξει προς το καλύτερο η σημερινή… «τσιμεντένια εικόνα» του χώρου, και τουλάχιστον ο «Κήπος» – πάρκο, έστω και έτσι όπως είναι σήμερα, να καταστεί και πάλι αρκούντως ελκυστικός για τους κατοίκους και πολίτες του Κιλκίς.

Κάτι, δηλαδή, που δεν μπορεί να γίνει με φραστικούς εξωραϊσμούς σαν αυτούς που επιχειρούν οι όψιμοι υποστηρικτές του «Τσιμεντόκηπου», με δεδομένη μίαν εντελώς διαφορετική πραγματικότητα.

Από εκεί και πέρα προτάσεις γι αυτές τις βελτιωτικές κινήσεις υπάρχουν πολλές.

Το θέμα είναι να τείνουν «ευήκον ους» σ’ αυτές οι αρμόδιοι της τοπικής διοίκησης κινούμενοι και αυτοί με «πηδάλιο» την απτή, και όχι την εικονική, πραγματικότητα.