«Υπερβάλλοντας ζήλος» της τροχαίας χρονιάρες ημέρες «θυμήθηκε»…τις κλήσεις
Οι νόμοι πρέπει να τηρούνται από όλους, και τα όργανα της τάξης ορθώς παρεμβαίνουν γιά την κατά γράμμα και πνεύμα εφαρμογή τους.
Βάσει αυτής της αρχής ορθώς η τροχαία Κιλκίς εφαρμόζει την διάταξη του νόμου γιά την απαόγρευση της στάσης και στάθμευσης από την μία άκρη του δρόμου κατά τους μονούς μήνες και από την άλλη κατά τους ζυγούς.
Υπάρχει, όμως, μία «λεπτομέρεια», η οποία όχι απλώς «σηκώνει» συζήτηση και ενστάσεις αλλά και δικαιολογεί την αγανάκτηση και τις οργισμένες αντιδράσεις πολιτών, σε ό,τι αφορά σε χρονικές στιγμές εφαρμογής της προαναφερθείσας διάταξης.
Η «λεπτομέρεια» αυτή έχει να κάνει με το ότι η τροχαία «θυμάται» την ύπαρξη αυτού του νόμου τις ημέρες …των Εορτών, εν προκειμένω παραμονές Χριστουγέννων, εκεί που σχεδόν όλο τον υπόλοιπο χρόνο αυτός είναι …ως να μην υπάρχει!
«Θυμάται», δηλαδή, η τροχαία, προφανώς με …άνωθεν υπόδειξη (εξ ου και το ότι στο «στόχαστρο» της αγανάκτησης των πολιτών τίθεται η αστυνομική διεύθυνση), να «κόβει» κλήσεις γιά παράνομη στάση και στάθμευση στην κεντρική οδό 21ης Ιουνίου τις χρονιάρες ημέρες, που, ιδίως τα τελευταία χρόνια της πρωτοφανούς κρίσης, οι πολίτες περιμένουν πώς και πώς, μήπως και πάρουν «μιάν ανάσα», εκεί που σχεδόν όλο το υπόλοιπο διάστημα επιδεικνύει χαρακτηριστική αδράνεια!
Κατ’ αυτόν τον τρόπο αντί η αστυνομική διεύθυνση να λειτουργήσει συγκαταβατικώς, με πνεύμα κατανόησης, όσον αφορά στις ανάγκες των συγκεκριμένων ημερών, ώστε να ενεργεί ως «λάδι στην πληγή», που ανακουφίζει τον ποικιλοτρόπως πάσχοντα πολίτη, επιλέγει μία τακτική, που απλώς «χύνει λάδι» στην «φωτιά» της οργής και αγανάκτησης της τοπικής κοινωνίας, η οποία ειναι φυσιολογικό, όπως η κάθε «εν θερμώ» αντίδραση να στρέφεται αδιακρίτως επι «δικαίων και αδίκων».
Εν τέλει από αυτόν τον «υπερβάλλοντα ζήλο» στην πιστή εφαρμογή μιας διάταξης τις συγκεκριμένες ημέρες χωρίς επίδειξή του σχεδόν όλο τον υπόλοιπο χρόνο δεν αποκομίζει κανένα όφελος η δημόσια τάξη, ενώ, αντιθέτως υφίσταται ένα ακόμη πλήγμα η κοινωνική συνοχή, καθώς οι αντιδράσεις φτάνουν ακόμη και μέχρι του σημείου πρόκλησης εντάσεων, από εκείνες που γενικώς βλάπτουν την κοινωνική ζωή κάθε τόπου.
Φαίνεται, από όλα αυτά, ότι κάποιοι σε ανώτατο επίπεδο εκεί στην αστυνομική διεύθυνση Κιλκίς είτε αγνοούν είτε ελαφρά την καρδία προσπερνούν μία βασική θεωρητική αρχή του δικαίου: «Summum jus, injuria (est)=Το υπέρτατο δίκαιο είναι υπέρτατη αδικία.
Διότι, αν το γνωρίζουν ή, πολύ περισσότερο, το είχαν ως «κινητήριο μοχλό» της σκέψης και κρίσης τους δεν θα προχωρούσαν σε κινήσεις, που το μόνο βέβαιον είναι, ότι όχι μόνο δεν συμβάλλουν σε καμμία ρύθμιση και τήρηση της τάξης, αλλά αντιθέτως, προσφέρουν «έδαφος» στα «ζιζάνια» της διασάλευσής της με την πρόκληση γενικής οργής και αγανάκτησης στο κοινωνικό σύνολο.
Γι’ αυτό, όσο είναι ακόμη καιρός, καθώς η κυρίως εορταστική περίοδος είναι ακόμη στην αρχή της, ας υπάρξει η σχετική αναθεώρηση.
Κατά μείζονα λόγο από την στιγμή που, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, πλην της γενικής λαϊκής κατακραυγής, η προαναφερθείσα τακτική προκαλεί δυσαρέσκεια ακόμη και ανάμεσα στα ευσυνείδητα αστυνομικά όργανα, που υποχρεούνται καθημερινώς να υφίστανται την πίεση της ακροβασίας μεταξύ του υπηρεσιακού καθήκοντος και της προσωπικής γνώσης των δεδομένων του τόπου και του λαού του, τόσο από οικονομικής όσο και από κοινωνικής πλευράς.
Με άλλα λόγια αν, ημέρες που είναι, η αστυνομική διεύθυνση επιθυμεί να «περάσει» το πνεύμα τους στην τοπική κοινωνία, ας ανακαλέσει αυτό το παράλογο «σαφάρι» κλήσεων κατά την διάρκειά τους.
Διότι, σε αντίθετη περίπτωση, κάθε ευχετήρια ανακοίνωσή της απλώς θα ηχεί «φάλτσα» και παράταιρα στα αυτιά των ταλαιπώρων πολιτών τούτου του τόπου.
