Το μέλλον της ανάπτυξης στην Παιονία είναι η ένωση σε μιά πόλη Πολυκάστρου – Αξιούπολης
Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης
Εδώ και αρκετές εβδομάδες κατασκευάζεται στην περιοχή ανάμεσα στην δυτική είσοδο του Πολυκάστρου και την γέφυρα του ποταμού Αξιού ένα έργο πεζοδρόμησης και ηλεκτροφωτισμού με πολύ μεγαλύτερη σημασία από την συνήθη, που τέτοιου τύπου και επιπέδου έργα έχουν.
Και τούτο, διότι το εν λόγω έργο, το οποίο αποτελεί μέρος μίας ευρύτερης εργολαβίας, η οποία πρακτικώς πεζοδρομεί και εγκαθιστά πυλώνες ηλεκτροφωτισμού κατά μήκος της περιφερειακής σχετικής οδού από την περιοχή του κέντρου φιλοξενίας ατόμων που έχουν αιτηθεί ασύλου στην χώρα μας στην Νέα Καβάλα μέχρι την γέφυρα του ποταμού Αξιού, σηματοδοτεί πολύ περισσότερα από μία αναβάθμιση της δυτικής εισόδου του Πολυκάστρου και την δυνατότητα μετακίνησης πολιτών με κανόνες ασφάλειας στο εν λόγω τμήμα.
Και τούτο, διότι στην πράξη θα φέρει πιό κοντά δύο μεγάλες κωμοπόλεις του δήμου Παιονίας, που ακολούθησαν αυτόνομες και εκ διαμέτρου αντίθετες σε σημαντικό βαθμό πορείες στο διάβα του χρόνου, έχοντας ανάμεσα τους το φυσικό εμπόδιο του «ευρυρέοντος» κατά τον Όμηρο ποταμού Αξιού.
Μία αυτόνομη πορεία, η οποία στην παρούσα φάση έχει χαρακτηριστικά ακμής για την έδρα του δήμου Παιονίας, το Πολύκαστρο, και της φθίνουσας πορείας γιά την άλλοτε έδρα του «καποδιστριακού» δήμου Αξιούπολης, την Αξιούπολη, των οποίων η προοπτική συννένωσης ήταν μόνο μία αγαπημένη συζήτηση κάποιων ονειροπόλων πολιτικών παραγόντων τις προηγούμενες δεκαετίες.
Και τούτο, διότι επί του πρακτέου δεν είχε γίνει κανένα ουσιαστικό βήμα προς την εν λόγω κατεύθυνση και διότι όλα τελείωναν σε αντιδικίες για κάτι με πολύ μικρή σημασία για ένα τέτοιο εγχείρημα την ονοματοδοσία μιάς κοινής πόλης.
Μία κοινή πόλη συνένωση δύο πόλεων, που δεν θα τις χωρίζει ένας ποταμός, όπως έως τώρα έχει συμβεί στην πράξη, αλλά θα τις ενώνει, όπως συμβαίνει κατά κόρον σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και δη της Κεντρικής Ευρώπης.
Μία «ΑΜΦΑΞΙΤΙΣ ΠΟΛΙΣ», δηλαδή, πόλη στις δύο όχθες του Αξιού ποταμού με έργα υποδομής όπως αυτά που συναντά κανείς πολύ συχνά σε ανάλογες περιπτώσεις πόλεων που διαρρέονται από ποτάμια όπως κατασκευές γεφυρών διασύνδεσης, εκβάθυνσης του πυθμένα, προβλήτες και παραποτάμιες κατασκευές που να βοηθούν δράσεις ψυχαγωγίας και οικιστικής επέκτασης, που σήμερα, βεβαίως, δεν υφίστανται ούτε σε μελετητικό επίπεδο.
Μία προοπτική, η οποία μπορεί να προσδώσει στην περιοχή τεράστια αναπτυξιακή ώθηση, καθώς μιλάμε για την δημιουργία ενός μεγάλου γιά τα δεδομένα της ελληνικής υπαίθρου αστικού ιστού στην πιό παραγωγική γεωργικά πλευρά του νομού μας με δεδομένα συγκριτικά πλεονεκτήματα στο επίπεδο οδικών και σιδηροδρομικών μεταφορών, που πρακτικά θα μπορέσει να διεκδικήσει με μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ και ένταση και νέες υποδομές και υπηρεσίες.
Η γέφυρα του ποταμού Αξιού από την πλευρά της Αξιούπολης
Όπως γιά παράδειγμα την ανάπτυξη εμπορευματικού αεροδρομίου στην Νέα Καβάλα, όπως προσφάτως προτάθηκε και από πλευράς του επιμελητηρίου Κιλκίς, την δημιουργία διαμετακομιστικού κέντρου στην περιοχή Αξιοχωρίου – Ν. Αγιονερίου, την δημιουργία τελωνείου και λιμανιού στην περίπτωση που ο ποταμός Αξιός καταστεί πλωτός, όπως έχει μελετηθεί από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης και συνδεθεί μέσω άλλων ποταμών με περιοχές της Κεντρικής Ευρώπης.
Ένα ευρύ φάσμα προοπτικής με μεγαλύτερες και μικρότερες πιθανότητες να εξελιχθεί σε όλο του το εύρος, αλλά που ταυτοχρόνως δίνει όραμα και διαφορετική προοπτική γιά την και από αισθητικής απόψεως οικιστικώς αξιολογότερη περιοχή του νομού μας.
Μία προοπτική, που η παρούσα δημοτική αρχή ,αλλά και όσες θα ακολουθήσουν θα πρέπει να το εξετάσουν με την σοβαρότητα που αξίζει σε ένα τέτοιο εγχείρημα και να εκπονηθεί ένα συνολικό σχέδιο, έτσι ώστε ακόμη και μικρές παρεμβάσεις, όπως αυτή που εκτελείται την συγκεκριμένη περίοδο, να είναι ενταγμένη σε αυτήν την προοπτική.
Η γέφυρα του ποταμού Αξιού από την πλευρά του Πολυκάστρου
Ένα μικρό έργο με τεράστια σημασία, όμως, ως στίγμα γιά την πορεία που θα πρέπει να ακολουθηθεί, και που χρειάζεται να υποστηριχθεί με κεντρικό σχεδιασμό και περαιτέρω παρεμβάσεις, ώστε να επιτευχθεί ο τελικός αντικειμενικός σκοπός.
Να γίνει, δηλαδή, ο ποταμός Αξιός αυτός, που θα ενώσει τις δύο κωμοπόλεις, και όχι αυτό που έως τις ημέρες μας συμβαίνει, να τις χωρίζει.
