Τιμή και δόξα στο μεγάλο χειροσφαιρικό «φυτώριο» της… μικρής Αξιούπολης!
Η ομάδα εφήβων του Αλέξανδρου, επιβεβαιώνοντας αυτόν ακριβώς τον χαρακτηρισμό της κωμόπολης, κατέλαβε την πέμπτη θέση της τελικής κατάταξης του πανελληνίου πρωταθλήματος της κατηγορίας της, ύστερα από παρουσία δηλωτική αφ’ ενός μεν του αξιοσημείωτου επιπέδου του κιλκισιώτικου χειροσφαίρου, αφ’ ετέρου δε ενός ακόμη πιό ευοίωνου μέλλοντος.
Μάλιστα, αν δεν προέκυπτε το αγωνιστικό «βραχυκύκλωμα» του τελευταίου δεκαλέπτου του πρώτου αγώνα με τον Άρη Νικαίας, εξ αιτίας του οποίου το 27-23 υπέρ του Αλέξανδρου έδωσε την «σκυτάλη» στο τελικό 31-31, το αξιουπολίτικο συγκρότημα, το οποίο, επί πλέον, έχασε «στην λεπτομέρεια» και την τελευταία επίθεση, θα έχει εξασφαλίσει την παρουσία του στις τέσσερις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης, με ανάλογη «απογείωση» του ηθικού του, κάτι που θα του επέτρεπε να λάβει μέρος στην «μάχη» των μεταλλίων!
Ήδη, όμως, η εκ μέρους του κατάληψη της τιμητικής πέμπτης θέσης συνιστά τεράστια επιτυχία του συλλόγου της Αξιούπολης, ενώ καταχωρίζεται στις σημαντικότερες του κιλκισιώτικου χειροσφαίρου σε επίπεδο ηλικιακών κατηγοριών.
Μία επιτυχία, την οποία λαμπρύνουν ακόμη περισσότερο τα «ονόματα» των άλλων επτά συλλόγων, σε συνάρτηση με την κατ’ αναλογίαν αντιστοιχία αριθμού παικτών-πληθυσμού περιοχών προέλευσης των οκτώ ομάδων της τελικής φάσης:
Τέσσερες ομάδες με 64 παίκτες από το Λεκανοπέδιο Αττικής των τεσσάρων εκατομμυρίων κατοίκων, δύο ομάδες με 32 παίκτες από το πολεοδομικό συγκρότημα της Θεσσαλονίκης των δύο εκατομμυρίων κατοίκων, μία ομάδα με δεκαέξι παίκτες από περιφερειακή περιοχή των άνω των σαράντα χιλιάδων κατοίκων και ο Αλέξανδρος Αξιούπολης με δεκαέξι παίκτες από μία κωμόπολη των δύο με δυόμιση χιλιάδων κατοίκων!
Και αρκεί με το παραπάνω αυτή η σύγκριση, γιά να γίνει αντιληπτό από κάθε φίλο του αθλητισμού το μέγεθος και το μήνυμα της επιτυχίας του Αλέξανδρου, η οποία ισοδυναμεί με άθλο, ενώ η ομάδα έφτασε σε απόσταση «αναπνοής» από αυτόν τον χαρακτηρισμό και στο καθαρώς αγωνιστικό σκέλος.
Η μοιραία ισοπαλία
Στον πρώτο αγώνα, που διεξήχθη το πρωί της Μ.Τρίτης 19-4-22 στο κλειστό γυμναστήριο «Μάνος Λοΐζος» της Νίκαιας, ο Αλέξανδρος και ο τοπικός διοργανωτής Άρης έπαιξαν με χέρια και πόδια «δεμένα» από το άγχος της «πρώτης», πλειοδοτώντας, όμως, σε πείσμα και πάθος, με επακόλουθο να «συμβαδίζουν» στο αποτέλεσμα (ημιχρόνιο 17-17).
Μία έξαρση του Αλέξανδρου μετά το 40΄τον έφερε προηγούμενο στο 50΄με 27-23. Ακολούθησε, όμως το προαναφερθέν «βραχυκύκλωμα» του τελευταίου δεκαλέπτου, που οδήγησε τον αγώνα στο τελικό 31-31, με τον Αλέξανδρο να χάνει και την τελευταία επίθεση, και μαζί της την νίκη που θα τον «έστελνε» στην τετράδα διεκδίκησης των μεταλλίων.
Έτσι, μπορεί να γίνει λόγος περί μοιραίας ισοπαλίας, με άδοξη εκ μέρους του απώλεια της νίκης-πρόκρισης.
Η σύνθεση:
Καρακασίδης (Μέλλιος), Τουλκερίδης 6, Γουβιανάκης 6, Ε.Κουρούπης 6, Καραγιάννης 2, Παπαρίδης 1, Κέφαλος 9, Δ.Κουρούπης 1, Χ.Θεοχαρίδης, Ιωαννίδης, Αθανασιάδης, Καϊσίδης.
Υπόθεση ανωτερότητας
Το απόγευμα της ίδια ημέρας, ο Αλέξανδρος αντιμετώπισε στο κλειστό γυμναστήριο του Ιωνικού Ν.Φιλαδέλφειας τους Αμφικτύονες Λαμίας, τους οποίους και κατέβαλε με 30-22.
Σ’ αυτήν την αναμέτρηση «μίλησε» η ανωτερότητα του Αλέξανδρου, καθώς, ύστερα από ένα μέτριο πρώτο ημιχρόνιο (12-14) και ένα πρώτο δεκάλεπτο επανάληψης στην νωθρότητα (14-17 στο 40΄), η ομάδα της Αξιούπολης «πάτησε το κουμπί» της αγωνιστικής «απογείωσης» και μεταμορφώθηκε σε σημείο, που το υπόλοιπο του αγώνα να εξελιχθεί σε… επίδειξη ισχύος της, με επακόλουθο το τελικό 30-22 (13-8 στο τελευταίο εικοσάλεπτο).
Κρατήστε αυτό το όνομα
Εκτός από την νίκη, το αξιουπολίτικο συγκρότημα «κέρδισε» και… έναν παίκτη, καθώς, λόγω τραυματισμού του πρώτου τερματοφύλακα Καρακασίδη, έπαιξε σχεδόν όλο τον αγώνα ο Μέλλιος. Λεπτομέρεια: Είναι ο μόνος… 14χρονος αθλητής της ομάδας, με όλους του άλλους 17χρονους, 18χρονους και 19χρονους!
Αν μη τι άλλο, η περίπτωση… «φωνάζει» γιά την ιδιότητα του συλλόγου ως «φυτωρίου» του αθλήματος στον νομό, και όχι μόνο!
Γι’ αυτό, απλώς… κρατήστε αυτό το όνομα!
Η σύνθεση:
Καρακασίδης (Μέλλιος), Τουλκερίδης 5, Γουβιανάκης 1, Ε.Κουρούπης 1, Καραγιάννης 6, Καϊσίδης 1, Κέφαλος 11, Δ.Θεοχαρίδης, Παπαρίδης 4, Δ.Κουρούπης 1, Κουκλίδης, Κουϊμτζίδης, Ιωαννίδης.
«Δεσμά» άγχους
Το πρωί της Μ.Τετάρτης 20-4-22 η ομάδα της Αξιούπολης αντιμετώπισε στο κλειστό γυμναστήριο Κορυδαλλού την αντίστοιχη του Ολυμπιακού Πειραιώς.
Ενώ, όμως, οι Αξιουπολίτες δεν επηρεάσθηκαν ούτε από το «όνομα» ούτε από την φανέλλα των Πειραιωτών, υπέπεσαν στο ξεκίνημα του αγώνα σε αρκετά αδικαιολόγητα λάθη, που στοίχισαν αντίστοιχα τέρματα, με επακόλουθο να χάσουν την αυτοκυριαρχία και την αυτοσυγκέντρωση και να «αλυσοδεθούν» … από το άγχος.
Οι παίκτες του Ολυμπιακού το εκμεταλλεύθηκαν, απέβαλαν το δικό τους και σύντομα δημιούργησαν διαφορά τεσσάρων-πέντε τερμάτων, που προοδευτικώς διευρυνόταν με φυσιολογική κατάληξη το 26-13, μετά το 13-8 του πρώτου ημιχρονίου.
Δυστυχώς, οι Αξιουπολίτες επηρεάσθηκαν σε τέτοιο βαθμό από… τα δικά τους λάθη, που, σε συνδυασμό και με την καλύτερη απόδοση των αντιπάλων τους, δεν κατάφεραν να «μπουν» στο πνεύμα του αγώνα, σε κανένα σημείο του.
Όμως, αυτό το αποτέλεσμα δεν «ακυρώνει» την συνολική προσπάθεια των εφήβων του Αλέξανδρου, που προσέθεσαν ένα ακόμη ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία του κιλκισιώτικου αθλητισμού.
Η σύνθεση:
Καρακασίδης (Μέλλιος), Τουλκερίδης 3, Γουβιανάκης 1, Ε.Κουρούπης, Καργιάννης 4, Παπαρίδης, Κέφαλος 3, Δ.Κουρούπης 2, Καϊσίδης, Χ.Θεοχαρίδης, Ιωαννίδης, Δ.Θεοχαρίδης, Κουκλίδης, Αθανασιάδης, Κουϊμτζίδης.
Την ομάδα της Αξιούπολης καθοδήγησε το προπονητικό δίδυμο Ρήγα Παπαρήγα-Αντώνη Καρυπίδη, με συνεργάτη τον προπονητή τερματοφυλάκων Μάρκο Γιάντσιτς, ενώ συνοδοί ήταν οι παλαίμαχοι άσσοι του Αλέξανδρου, Δημήτρης Κουζέλης και Άγγελος Μάρτσης.
