Το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο “αποχαιρέτησε” τον Α.Σαββίδη
Το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο “αποχαιρέτησε” τον παλαίμαχο άσσο του Κιλκισιακού Αχιλλέα Σαββίδη, που “έφυγε” σε ηλικία 84 ετών.
Και “έφυγε” στις 20 Μαρτίου, ημέρα Κυριακή, ένας ποδοσφαιριστής που διέπρεπε επί μακρόν στα ελληνικά γήπεδα …τις Κυριακές.
Έχοντας σταδιοδρομήσει στον ΠΑΟΚ Θεσσαλονίκης από τις αρχές έως τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και έχοντας βιώσει σημαντικές στιγμές με τον “Δικέφαλο του Βορρά”, ο Αχιλλέας Σαββίδης ήλθε στο Κιλκίς “γεμάτος” από πείρα, γνώσεις, “εικόνες” και βιώματα, εντάχθηκε στον Κιλκισιακό την εποχή της πρώτης λαμπρής περιόδου της ομάδας του Κιλκίς στην β΄εθνική κατηγορία των τεσσάρων ομίλων και έγινε αμέσως ο επιθετικός παίκτης του, που “έκανε την διαφορά”, αυξάνοντας την ισχύ που αυτή ήδη διέθετε χάρη στο αξιόμαχο και την ποιότητα του τότε έμψυχου δυναμικού της.
Στον “σημαιοφόρο” του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου ο Αχιλλέας Σαββίδης διετέλεσε “παραστάτης”, δηλαδή βασικό στέλεχός του, επί δύο συνεχείς αγωνιστικές περιόδους, τις 1965-66 και 1966-67, ενώ οι δεσμοί του με τον Κιλκισιακό παρέμειναν άρρηκτοι και στην συνέχεια, με αποκορύφωμα την συνεργασία του με αυτόν ως προπονητής την αγωνιστική περίοδο 1972-73.
Επί πλέον, ανταποκρίθηκε κατά καιρούς σε προσκλήσεις των παλαιμάχων του Κιλκισιακού ως παλαίμαχος είτετου ΠΑΟΚ είτε της μικτής Θεσσαλονίκης γιά φιλικές συναντήσεις φιλανθρωπικού ή κοινωνικού σκοπού.
“ Ήταν ένας σπουδαίος ποδοσφαιριστής, ικανός προπονητής και εξαίρετος άνθρωπος, που θα ζη γιά πάντα στις καρδιές μας και θα έχει μόνιμη θέση στην μνήμη μας”, δήλωσε ο συμπαίκτης και …παίκτης του στον Κιλκισιακό εκείνης της ξεχωριστής εποχής Θόδωρος Παπαδόπουλος, ο …“κατά κόσμον” Σολίκ, αμέσως με το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του Αχιλλέα Σαββίδη.
Ποιός ήταν
Ο καταγόμενος από τα Σέρρας Αχιλλέας Σαββίδης, μετά την ποδοσφαιρική σταδιοδρομία του στον ΠΑΟΚ, είχε διατελέσει στον “Δικέφαλο” βοηθός προπονητής των Ρίνους Ίσραελ και Ρομπ Γιάκοψ, τέλη της δεκαετίας του ’80 και αρχές της αντίστοιχης του ’90.
Κάθησε στον πάγκο πολλών ομάδων, αλλά και της εθνικής γυναικών.
Στον ΠΑΟΚ αγωνίσθηκε από το 1962 έως και το 1965. Μετανάστευσε γιά μικρό διάστημα το Καίηπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, όπου και αγωνίσθηκε στο πρωτάθλημά της.
Ακολούθησε η θητεία του στον Κιλκισιακό.
Επέστρεψε στον “Δικέφαλο” το 1967, ενώ το 1969 ξενητεύθηκε και πάλι γιά κάποιο διάστημα, αυτήν την φορά στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας.
Ως κορυφαία στιγμή της ποδοσφαιρικής σταδιοδρομίας του καταγράφεται, σύμφωνα με θεατές του συγκεκριμένου αγώνα, ένα εντυπωσιακό τέρμα του σε αγώνα με τον Ολυμπιακό Πειραιώς, στο άλλοτε στάδιο Καραϊσκάκη, με ανάποδο “ψαλλίδι”.
Ως προπονητής εργάσθηκε σε αρκετές ομάδες της περιφέρειας, όπως Κιλκισιακό, Μεσολόγγι, Νίκη Βόλου, Εδεσσαϊκό, Αναγγένηση Γιαννιτσών, Μακεδονικό Νεαπόλεως Θεσσαλονίκης, Παναιγιάλειο, Καστοριά, ΑΟ Καρδίτσας, Βέροια, Καλαμάτα, Λαμία, Νάουσα, Ηρόδοτο, Ρόδο, Τρίκαλα και Αναγέννηση Άρτας.
