Τιμές συσπόρου βάμβακος: Προς όφελος των παραγωγών «γέρνει η πλάστιγγα»

Ο οξύς ανταγωνισµός µεταξύ των εκκοκκιστικών επιχειρήσεων και η προσπάθεια των περισσοτέρων µονάδων να εξασφαλίσουν εισκοµίσεις στα όρια των δυνατοτήτων τους, ανεβάζει το «θερµόµετρο» στην εγχώρια αγορά συσπόρου βάµβακος και γέρνει την πλάστιγγα προς όφελος των παραγωγών, σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας «Agrenda».

Έτσι παρά το γεγονός ότι οι διεθνείς χρηµατιστηριακές του προϊόντος, συγκυριακά τουλάχιστον, δεν ευνοούν, ο διαγκωνισµός µεταξύ των εκκοκκιστών, κάνει τις προσφορές προς τον παραγωγό να κινούνται πάνω από το σηµερινό «θεωρητικό όριο» και να καθιστούν την προοπτική των 50 λεπτών να φαντάζει πιθανή, όταν θα γίνει το κλείσιµο των σηµερινών παραδόσεων µε ανοικτή τιµή.

Οι παραπάνω τιμές είναι ενδεικτικές γιά το τί πρόκειται να συμβεί στον νομό μας, καθώς όπως δήλωσε στον «Μ» ο πρώην δήμαρχος Πολυκάστρου και βαμβακοπαραγωγός Δημήτρης Κουλίνας αυτές καθορίζονται κατά τρία λεπτά φθηνότερα.
Ήδη οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στον κάµπο της Βοιωτίας και στο χωριό Άγιος ∆ηµήτριος Ορχοµενού, το στέκι που έχουν στήσει τα εκκοκκιστήρια ∆οντά προσφέρει 47 λεπτά το κιλό µε άµεση µάλιστα εξόφληση.

Ενδεικτικό του ανταγωνισµού που υπάρχει φέτος µεταξύ των µεταποιητών του προϊόντος είναι το γεγονός ότι τα στέκια έχουν πολλαπλασιαστεί και στήνονται µε συνοπτικές διαδικασίες όπου υπάρχει πλάστιγγα. Προφανής στόχος αυτής της διαδικασίας είναι η διευκόλυνση των παραγωγών στην παράδοση του προϊόντος µε ό,τι µπορεί να σηµαίνει αυτό για τη διαπραγµατευτική τους δυνατότητα στη συνέχεια.
Σηµειωτέον ότι τα στέκια ή αλάνες, όπως λέγονται οι πρόχειρες παραλαβές προϊόντος στην περίπτωση του βάµβακος (στέκια τα λένε κυρίως στα ροδάκινα), είναι κάτι που σχεδόν είχε εξαλειφθεί τα τελευταία χρόνια και αρχίζει να οργιάζει τους τελευταίους μήνες.

Πολλοί ανησυχούν ότι µέσα απ’ αυτή τη διαδικασία µε τις αλάνες, που υπαγορεύεται και από τις συνθήκες χρηµατοπιστωτικής ασφυξίας που υπάρχουν στην αγορά, εκτός του ότι δίνεται οι δυνατότητα στους εκκοκκιστές να έχουν το πάνω χέρι στις τιµές, υπάρχει και ο κίνδυνος να «σκάσουν κανόνια» µε ό,τι αυτό µπορεί να σηµαίνει για τους παραγωγούς που θα µείνουν απλήρωτοι.

Κατά τα λοιπά, µεσοβδόµαδα η χρηµατιστηριακή τιµή της ίνας έσπασε το ψυχολογικό όριο των 60 σεντς η λίµπρα, το ισχυρό δολάριο παραµένει αρωγός στη διαµόρφωση των τιµών παραγωγού, οι Τούρκοι κλώστες δεν έχουν κάνει ακόµα την εµφάνισή τους στην Ελλάδα, οι προπωλήσεις εκκοκκισµένου είναι λιγότερες από άλλες χρονιές και ο καιρός, όπως κάθε χρόνο, παίζει τα παιχνίδια του ακόµα και στη διαµόρφωση της αγοράς.

Υγρά βαµβάκια µε χαµηλή απόδοση στην εκκόκκιση
Αξίζει να σηµειωθεί ότι τη δυσκολία που φαίνεται ότι θα επικρατήσει στις πληρωµές θα εντείνει η πιθανότητα τα βαµβάκια να µην βγουν καλά ποιοτικά λόγω βροχών ή απλά επειδή οι αγρότες τα παραδίδουν µε πολύ υψηλές υγρασίες. Υγρά βαµβάκια µπορεί να σηµαίνει υψηλότερο βάρος στην παράδοση αλλά παράλληλα σηµαίνει χαµηλότερη εκκοκκιστική απόδοση και σίγουρα χαµηλότερη τιµή στο εκκοκκισµένο, µιας που η ποιότητα είναι υποδεέστερη.
Δυστυχώς η εφετινή παραγωγή στον νομό με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα εμφανίζεται αρκετά προβληματική γιά πολλούς παραγωγούς καθώς πλην του αρχικού προβλήματος με τις επιθέσεις ακρίδων, είχαμε συνέχεια σε αρκετές περιπτώσεις με την εμφάνιση πράσινου σκουληκιού, ακολουθώντας ουσιαστικώς την κακή χρονιά των σιτηρών.
Η συγκομιδή σε επίπεδο νομού, όπως τόνισε ο κ. Κουλίνας, θα πραγματοποιηθεί κατά τα φαινόμενα το πρώτο εικοσαήμερο του Οκτωβρίου και δυστυχώς ούτε οι καιρικές συνθήκες με τις πολλές βροχοπτώσεις ευνοούν κάτι τέτοιο, με αποτέλεσμα τα 196 κιλά ανά στρέμμα που προβλέπει η σχετική ποσόστωση γιά τον νομό μας να μην είναι βέβαιη γιά αρκετούς βαμβακοπαραγωγούς.

Οι εκλογές κρατούν πίσω τους Τούρκους….μουσαφίρηδες
Σε αντίθεση µε τα προηγούµενα χρόνια, φέτος, γνώστες της αγοράς περιµένουν τους Τούρκους κλώστες και αγοραστές ελληνικού εκκοκκισµένου βάµβακος να φανούν πιο δυναµικοί. Η αλήθεια όµως είναι ότι οι προπωλήσεις αυτήν την εποχή είναι αρκετά χαµηλότερες σε σχέση µε τις προηγούµενες σεζόν. Μάλιστα η πλειονότητα των προπωλήσεων είναι αγορασµένες από διεθνείς εµπορικούς οίκους και όχι κλώστες. Οι λόγοι της δυσκολίας των Τούρκων είναι οι εξής:
• Η τουρκική οικονοµία δείχνει σηµάδια αποσταθεροποίησης και ύφεσης, δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν πως οδεύουν προς «σπάσιµο φούσκας». Ένας σηµαντικός κλάδος της οικονοµίας τους αποτελεί η κλωστοϋφαντουργία.
• Το πολιτικό σκηνικό είναι επίσης ρευστό, καθώς θα έχουν εντός του Νοεµβρίου ξανά εκλογές. Η αστάθεια προφανώς αναγκάζει τους κλώστες να αγοράζουν µόνο τα απαραίτητα.
• Το εθνικό τους νόµισµα έχει υποτιµηθεί ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό έναντι του δολαρίου.

Πιέζονται σε διεθνές επίπεδο τα συµβόλαια στο εκκοκκισµένο

Χρηµατιστηριακά η αγορά δοκιµάζει το κάτω όριο της κατόπιν της απόφασης της FED να κρατήσει σταθερά τα επιτόκια. Αυτό εκλαµβάνεται από τους αναλυτές ως φόβος για έντονα προβλήµατα στην παγκόσµια οικονοµία, γεγονός το οποίο φυσικά πιέζει τα εµπορεύµατα. Παράλληλα ακούγεται πως τα αµερικανικά βαµβάκια ίσως να είναι περισσότερα από την τελευταία εκτίµηση του USDA, το οποίο είναι κακό για τις τιµές.

Αύξηση της ζήτησης για ίνα
Ενθαρρυντικό είναι από την άλλη µεριά το γεγονός της αύξησης ζήτησης για ίνα από τα κλωστήρια τις τελευταίες µέρες που η αγορά είναι στα χαµηλά της. Άρα λογικά θα υπάρξει στήριξη από τη φυσική αγορά. Έγιναν κάµποσες πωλήσεις Βραζιλιάνικου και αυτό είναι θετικό για την ελληνική σοδειά. Καλύτερα να µειώνονται τα αποθέµατά τους µέχρι να βγουν τα ελληνικά βαµβάκια.
Λογικά οι τιµές των συµβολαίων ∆εκεµβρίου µπορεί να πιεστούν λίγο ακόµα (να σπάσουν τα 60 σεντς προς τα κάτω) αλλά όλοι εκτιµούν ότι θα στηριχτούν σύντοµα. Η Κίνα δεν αγοράζει, η Ινδία µε τη δυνατή σοδειά της έχει αρνητική επιρροή στις τιµές, αλλά από την άλλη µεριά οι Αµερικάνοι παραγωγοί δεν θα παραδώσουν τα βαµβάκια τους σε αυτές τις τιµές, ενώ τα κλωστήρια είναι άδεια.

Στην εγχώρια αγορά έχουν γίνει 50.000 τόνοι προπωλήσεων και το µεγαλύτερο ποσοστό είναι αγορασµένα από εµπορικούς οίκους και όχι κλωστήρια. Υπάρχει αδυναµία πωλήσεων σε επιθυµητές τιµές, µιας που ο βασικός πελάτης, η τουρκική αγορά, είναι σχεδόν νεκρή. Επίσης πρέπει να υπενθυµιστεί ότι πέρσι οι τιµές είχαν είχαν ανοίξει στα 40 λεπτά το κιλό, φέτος οι πρώτες προσφορές είναι στα 43 λεπτά στον παραγωγό. Σηµασία έχει βέβαια και η πορεία του δολαρίου.