«Θαλασσογραφία» από την εικαστική δημιουργό Ζ.Τζήμητρα στην «Τέχνη»
Έκθεση έργων της εικαστικής δημιουργού Ζωής Τζήμητρα θα φιλοξενήσει η αίθουσα «Κούρος Ευρωπού» της «Τέχνης», με τήρηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων.
Η έκθεση θα εγκαινιασθεί στις 7.30 το βράδυ της Δευτέρας 23.5.22 και θα λειτουργήσει έως και την Κυριακή 29.5.22, τις ώρες 7-9 μμ, ενώ το σαββατοκύριακο και 11 π.μ. – 1 μ.μ.
Στο σχετικό ενημερωτικό δελτίο αναφέρονται και τα εξής:
« … Η Ζωή Τζήμητρα ζη και εργάζεται στο Κιλκίς.
Σπούδασε αρχιτέκτονας στην Θεσσαλονίκη με ειδίκευση στον περιβαλλοντικό σχεδιασμό και τη δημόσια διοίκηση. Είναι μέλος του ΣΚΕΤΒΕ.
Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής («Τέχνη» Κιλκίς, σύλλογο αρχιτεκτόνων, έκθεση εικαστικών του δήμου Κιλκίς για τον εορτασμό των εκατό χρόνων από την απελευθέρωση της πόλης, εκθέσεις εικαστικών του πολιτιστικού και καλλιτεχνικού συλλόγου Κιλκίς “Η πόλις”, έκθεση ζωγραφικής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, ετήσια έκθεση των μελών του ΣΚΕΤΒΕ στο Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, έκθεση μινιατούρας 2020 με τον ΣΚΕΤΒΕ).
Συμμετέσχε και απέσπασε το γ’ βραβείο ζωγραφικής στην έκθεση- διαγωνισμό “Παράλληλοι Δρόμοι 2016” του συλλόγου καλλιτεχνών εικαστικών Τεχνών Βορείου Ελλάδος (ΣΚΕΤΒΕ), ενώ στην αντίστοιχη έκθεση του Οκτωβρίου του 2018 απέσπασε το πρώτο βραβείο στην κατηγορία σχεδίου.
Έχει φιλοτεχνήσει το εξώφυλλο της ποιητικής συλλογής της Έλλη Φρεγγίδου “Δικαίωμα Φωτός”, (Αθήνα, εκδόσεις «Κέδρος» 2015).
Είναι μέλος της «Τέχνης» και υπεύθυνη του τμήματος ζωγραφικής εφήβων του συλλόγου.
Το περιεχόμενο της έκθεσης
Η έκθεση περιλαμβάνει 16 ελαιογραφίες με θέμα τη θάλασσα. Γιατί θάλασσα? Γιατί όπως η ίδια η εικαστικός αναφέρει «είναι η θάλασσα που αγάπησα, η θάλασσα των ιριδισμών και των αντανακλάσεων, είναι το νερό που ανταμώνει το φως, ο ανοιχτός ορίζοντας.
Είναι η θάλασσα της μνήμης, της ελευθερίας, του αρχέγονου τόπου, του καθαρού μυαλού, της εσωτερικής γαλήνης, των καλοκαιριών, των διακοπών και των ταξιδιών».
Η Ζωή Τζήμητρα έχοντας ως υλικό τα λάδια έρχεται να αποδώσει στον καμβά, σχεδόν αφαιρετικά το αποτύπωμα όλων των αισθημάτων και της μνήμης, έχοντας ως στόχο περισσότερο την ιδέα και τη μεταφορά της δικής της αίσθησης για το υγρό στοιχείο.
Όπως περιγράφει η ίδια: «… Τα χρώματα απλώθηκαν στους καμβάδες, μαζεύτηκαν, ξύθηκαν, αφαιρέθηκαν και επανατοποθετήθηκαν δημιουργώντας μέσα από αυτή την πολυήμερη διαδικασία την αίσθηση του ανάγλυφου και ζωντανού χρωματικού όγκου. Όπου χρειάστηκε, για κάποιο έργο, αυτό συμπληρώθηκε με επί μέρους στοιχεία, όπως κοχύλια, άμμο και σκοινί, με σκοπό τη χάραξη του θαλασσινού αποτυπώματος της μνήμης.
Ομολογώ, ότι δεν είχα σαν πρόθεση να οργανώσω μια έκθεση ζωγραφικής, αλλά να προκαλέσω το έναυσμα ενός συνειρμού, ενός μικρού καλοκαιρινού ταξιδιού μέσα από τα καρέ που κάθε θεατής έχει φυλαγμένα σαν ανάμνηση μαζί με ήχους παφλασμών, τζιτζικιών και μυρωδιές ανάκατες αλμύρας και ιωδίου στο βάθος της ψυχής του.
Ελπίζω, έστω και σε μικρό ποσοστό, να το καταφέρω».
