Γιά να βοηθούμε τον συνάνθρωπο αρκεί η διάθεση

Είναι αυτές οι γιορτινές ή γιορτάρες ημέρες, όπως συνηθίζω να τις λέω, όπου κάποια συναισθήματα μας γίνονται πιο έντονα. Φανερώνονται πτυχές του εαυτού μας, που είναι ή φροντίζουμε να είναι καλά κρυμμένες όλο τον υπόλοιπο χρόνο. Ένα από αυτά τα συναισθήματα είναι και η ευαισθησία που δείχνουμε αυτές τις ημέρες σε θέματα και δράσεις φιλανθρωπίας.
Πιστεύω πάρα πολύ ότι ένα από τα θετικά της κρίσης, αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι, είναι το ότι νοιαζόμαστε λίγο παραπάνω για τον διπλανό μας. Ενδιαφερόμαστε να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο μας που αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης. Και μη μου πείτε, ότι πριν την κρίση δεν υπήρχαν άνθρωποι που είχαν ανάγκη από ένα πιάτο φαϊ και ένα ζεστό κρεββάτι. Απλώς εμείς ήμασταν λίγο πιο εαυτούληδες.
Έτσι λοιπόν στις γιορτές όλο και περισσότερες οργανώσεις, εθελοντικές και μη, κάνουν ολοένα και περισσότερες δράσεις με σκοπό τη συλλογή αγαθών για να τα προσφέρουν είτε σε κοινωνικά παντοπωλεία, είτε σε οικογένειες που στερούνται τα βασικά αγαθά, είτε σε πολυτέκνους, που έχουν λίγες παραπάνω ευθύνες. Από τρόφιμα και ρούχα μέχρι παιχνίδια και φάρμακα, ο καθένας μας, ότι μπορεί είναι πολύ όμορφο να προσφέρει.
Ένα ερώτημα που μπορεί να τεθεί, είναι το γιατί δεν προσφέρουμε κατ’ ευθείαν χρήματα στους ανθρώπους αυτούς για να τα χρησιμοποιήσουν όπως θέλουν. Και η απάντηση στο ερώτημα εύκολη. Αφ’ ενός μεν γιατί ο καθένας προσφέρει από το υστέρημα του ό,τι έχει, είτε τρόφιμα, είτε ρούχα που δεν χρειάζεται πλέον, και αφ’ ετέρου δε διότι το να δίνεις χρήματα «χαλάει» την αξία της χειρονομίας.
Εκτός από το πρακτικό κομμάτι της συμμετοχής σε τέτοιου είδους δράσεις, όπου είναι η αλληλοβοήθεια, υπάρχει και το μήνυμα που δίνεις. Και αυτό είναι το μήνυμα της αλληλεγγύης. Δεν χρειάζεται να έχουμε χρήματα, για να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπο μας. Χρειάζεται να έχουμε διάθεση. Να κάνουμε τον κόπο να ξεχωρίζουμε τα ρούχα, που δεν θα χρειαστούμε άλλο, για να τα δώσουμε σε ανθρώπους, που θα τους είναι πολύτιμα και όχι να τα κρατάμε στη ντουλάπα μας ή να καταλήγουν στα σκουπίδια. Το ίδιο και για τα φάρμακα. Να σκεφτόμαστε τον διπλανό μας, και, όταν πηγαίνουμε στην υπεραγορά, να παίρνουμε και ένα παραπάνω πακέτο με ζυμαρικά ή όσπρια.
Απλοί και εφικτοί τρόποι για να δώσουμε έμπρακτα ένα χαμόγελο για όλους όσους δεν αποτελεί αυτονόητο αγαθό. Ας έχουμε λοιπόν αυτές τις γιορτές το συναίσθημα ως οδηγό και ας προσπαθήσουμε να μην το κρύψουμε όλο τον υπόλοιπο χρόνο ! Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα