Τι θα γινόταν αν είχαμε τα βασικά εξασφαλισμένα;
Έστω ότι όσοι συμβιώναμε σε τούτο τον πλανήτη, ανεξαρτήτως του μήκους και του πλάτους στο οποίο βρισκόμασταν, είχαμε τα απαραίτητα για να ζήσουμε χωρίς να χρειάζεται να μοχθήσουμε ή να ανησυχούμε για το πώς θα τα αποκτήσουμε. Και όταν αναφέρομαι στα απαραίτητα εννοώ το φαγητό μας, το νερό και ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι μας, που λέγαν και οι παλιοί.
Αν λοιπόν τα είχαμε εξασφαλισμένα αυτά όλοι πάνω σε αυτόν τον κόσμο και έπειτα ο καθένας, σύμφωνα με τα δικά του θέλω, τις δικές του φιλοδοξίες και τα προσωπικά του όνειρα προσπαθούσα να αποκτήσει περισσότερα. Να καταφέρει να κάνει δικά του πιο πολλά από τα βασικά και να ανελιχθεί.
Να πραγματοποιήσει τα όνειρα του και να πάρει ρίσκα γνωρίζοντας ότι τα βασικά δεν θα τα χάσει. Να μπορούσε ο οποιοσδήποτε επιθυμούσε το κάτι παραπάνω να δοκιμάσει και αν δεν τα κατάφερνε, δεν θα πείραζε γιατί δε θα έχανε κάτι από τα απαραίτητα για να ζήσει. Δεν θα ήμασταν πιο ήρεμοι; Λιγότερο αγχώδεις και ανταγωνιστικοί; Περισσότερο άνθρωποι που νοιάζονται για να καλυτερεύσουν τον εαυτό τους και όχι κάνοντας κακό στο διπλανό τους;
Δεν θα μεγαλώναμε και συμβιώναμε στον κόσμο αυτό πιο αρμονικά αν δεν μοχθούσαμε για τα βασικά τα οποία όλοι θα τα είχαμε; Δεν θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ίσοι; Να καταλαβαίνουμε περισσότερο ο ένας τον άλλον και να μην υπάρχουν χάσματα όπως τώρα με τις διαφορετικές θρησκείες και τα πράγματα που πρεσβεύουν αυτές; Ή με τις διάφορες χώρες όπου το βιοτικό επίπεδο μπορεί να κυμαίνεται από πολύ χαμηλό όπως σε κάποιες χώρες της Αφρικής μέχρι πολύ υψηλό όπως σε πολλές χώρες της Ευρώπης;
Έχω τη πεποίθηση πως θα ήταν πολύ καλύτερος ο κόσμος αν πραγματικά ήμασταν ίσοι ως προς τα βασικά για να ζήσουμε. Δεν θα λειτουργούσαμε με κύριο γνώμονα το προσωπικό συμφέρον, δεν θα υπήρχε καν η φράση «ο θάνατος σου, η ζωή μου». Δεν θα μοχθούσαμε για ένα πιάτο φαΐ, ούτε για το πώς θα ταΐσουμε την οικογένεια μας αλλά θα παλεύαμε σεβόμενοι τον συνάνθρωπο μας να κάνουμε τα όνειρα μας πραγματικότητα. Θα εξελισσόμασταν γρηγορότερα και ομαλότερα καθώς δεν θα μας απασχολούσαν προβλήματα όπως για παράδειγμα έλλειψης νερού και φαγητού σε ολόκληρες χώρες.
Έχοντας αυτά τα απλά αλλά απαραίτητα για τη διαβίωση μας θα ήταν ο κόσμος μας λίγο καλύτερος. Αυτό πιστεύω. Και αν αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε ότι λίγο πολύ, οι περισσότεροι έχουμε τα βασικά και την υγεία μας ίσως αρχίζαμε να αντιμετωπίζαμε τον κόσμο γύρω μας λίγο πιο ανθρώπινα.
