Τα διλήμματα των εκλογών της 25ης Ιουνίου στο νομό Κιλκίς
Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης
Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της 21ης Μαΐου, με θριαμβεύτρια την Νέα Δημοκρατία που υπερίσχυσε με ποσοστό 40.79%, υπερδιπλάσιο του αντιστοίχου του βασικού αντιπάλου της ΣΥΡΙΖΑ Π/Σ, που έλαβε 20.07%, αποτελούν παρελθόν εδώ και ένα δεκαήμερο.
Το ίδιο ισχύει και γιά την σύνθεση της νέας Βουλής των Ελλήνων, όπως προέκυψε εξ αυτών, καθώς μετά από «ζωή» μόλις μιάς ημέρας και την εκλογή προεδρείου, ακολούθησε η διάλυσή της και η προκήρυξη νέων εκλογών με το σύστημα της ενισχυμένης αναλογικής γιά τις 25 Ιουνίου.
Εξελίξεις λίγο-πολύ αναμενόμενες με βάση τα δεδομένα του αποτελέσματος, και οι οποίες ουσιαστικώς θέτουν εκ νέου τα πέντε κοινοβουλευτικά κόμματα Νέα Δημοκρατία, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ΠΑΣΟΚ- Κίνημα Αλλαγής, ΚΚΕ και «Ελληνική Λύση», αλλά και όσα πλησίασαν το εκλογικό όριο του 3% και τελικώς δεν εισήλθαν στην Βουλή «Νίκη», «Πλεύση Ελευθερίας» και ΜέΡΑ 25 σε προεκλογική περίοδο, με ζητούμενο την επόμενη διακυβέρνηση και την σύνθεση της αντιπολίτευσης.
Τα αποτελέσματα στην εκλογική περιφέρεια του Κιλκίς επεφύλαξαν σημαντικές διαφοροποιήσεις σε σχέση με τα εθνικά, καθώς την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης σ’ αυτήν καταλαμβάνει το κόμμα του ΠΑΣΟΚ έχοντας λάβει το 17,34% των ψήφων και αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση με 13,63%, ενώ στην «κιλκισιώτικη» Βουλή εισέρχεται και το κόμμα της «Νίκης» λαμβάνοντας το 5,27% των ψήφων και αναδεικνυόμενο στης έκτη πολιτική δύναμη του τόπου μας.
Ένα σπάνιο πολιτικό «σκηνικό», το οποίο προσδίδει εξ ορισμού, θα λέγαμε, ξεχωριστό και ιδιαίτερο ενδιαφέρον στην προσεχή εκλογική αναμέτρηση, όπου εκτός από τις στρατηγικές και την μορφή της προεκλογικής εκστρατείας των κομμάτων, σημαντικό ρόλο αναμένεται να διαδραματίσουν μία σειρά από παράγοντες μόνον με τοπικά χαρακτηριστικά, όπως αυτοί προέκυψαν με βάση τα εδώ αποτελέσματα, τα πρόσωπα που κατέλαβαν τις τρεις βουλευτικές έδρες Γεώργιο Γεωργαντά, Στέφανο Παραστατίδη και Πέτρο Παππά και, κυρίως, όσοι δεν μπόρεσαν να εκλεγούν.
Τους παράγοντες αυτούς θα επιχειρήσουμε να «ανιχνεύσουμε», καθώς εκτιμάμε, ότι οι εξελίξεις γύρω από αυτές θα διαμορφώσουν σε ένα σημαντικό βαθμό και τα αποτελέσματα των προσεχών εκλογών στην εκλογική περιφέρειά μας, πέραν, βεβαίως, των όσων αφορούν στην ευρύτερη πολιτική σκηνή και το αποτέλεσμα των εκλογών σε εθνικό επίπεδο.
Και ξεκινάμε την «ανίχνευση» μας από τον νικητή των εκλογών και σε τοπικό επίπεδο, την Νέα Δημοκρατία, η οποία παρέμεινε κυρίαρχη πολιτική δύναμη στον νομό μας, με μειωμένα, όμως, κατά τι τα ποσοστά της σε σχέση με τα αποτελέσματα των εκλογών του 2019, όταν και είχε λάβει 42,35%.
Η πολιτική κυριαρχία της στον νομό μας και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση είναι ουσιαστικώς προεξοφλημένη. Αυτό, όμως, που μένει να απαντηθεί, είναι αν θα μπορέσει να καταλάβει, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν, δύο έδρες.
Μία αποστολή εκ των πραγμάτων δύσκολη γιά τριεδρικές εκλογικές περιφέρειες, όπως του Κιλκίς, η οποία σχετίζεται με πολλές παραμέτρους, καθώς, πέραν των πολιτικών συσχετισμών σε τοπικό επίπεδο (αύξηση του ποσοστού της κατά 2% και πλέον και ταυτόχρονη μείωση αυτής του ΣΥΡΙΖΑ), υπεισέρχονται και άλλα δεδομένα, όπως, γιά παράδειγμα, της εισόδου στην Βουλή περισσοτέρων των πέντε κομμάτων.
Άρα, θα έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον, αν ο εκλεγμένος σήμερα Γεώργιος Γεωργαντάς επιζητεί εσωκομματικό «ανταγωνιστή» και αν ο ηττημένος Κωνσταντίνος Κιλτίδης πιστεύει πραγματικά στις πιθανότητες εκλογής του.
Και, βεβαίως, πώς αυτοί οι παράγοντες θα επιδράσουν στην εμπλοκή στην προεκλογική διαδικασία, αλλά κυρίως σε κάποιους από τους υποστηρικτές τους, και αν αυτό αποτυπωθεί στις κάλπες με διαρροές προς τα μικρότερα κόμματα, κυρίως προς τα «δεξιά» της ΝΔ.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στα υπόλοιπα «δίπολα» της πρόσφατης εκλογικής αναμέτρησης σε ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, όπου η συμπεριφορά των «δυσαρεστημένων» μπορεί να εντείνει το «σκηνικό» των αλλαγών, που επεφύλαξαν τα αποτελέσματα των εκλογών της 21ης Μαΐου
Εδώ, βεβαίως, αν υπάρξουν «διαρροές», το πεδίο, γιά μία σειρά από λόγους και αιτίες, φαντάζει περισσότερο ευρύ, καθώς οι κκ Γεώργιος Φραγγίδης και Παύλος Τονικίδης διαθέτουν ένα πιό πολύμορφο πολιτικά κύκλο υποστηρικτών.
Βεβαίως, άλλο ένα δίλημμα, που χρήζει απαντήσεως, είναι αυτό, που αφορά στους ψηφοφόρους των λεγομένων μικρών κομμάτων, τα οποία δεν έχουν ουσιαστικές ελπίδες να καταστούν κοινοβουλευτικά.
Τι θα πράξουν οι ψηφοφόροι τους;
Θα επιμένουν στις επιλογές ή θα θελήσουν να ακολουθήσουν τον «αέρα του ισχυρού»; Θα κατευθυνθούν προς τα υπόλοιπα εκτός Βουλής μικρά κόμματα, γιά να ενισχύσουν την προοπτική εισόδου τους στην Βουλή;
Σίγουρα είμαστε στο ξεκίνημα της νέας εκλογικής περιόδου, και πολλά από τους σχεδιασμούς των κομμάτων είναι υπό διαμόρφωση, όπως και οι στρατηγικές τους γιά την προεκλογική εκστρατεία.
Είναι, επίσης, βέβαιον, ότι τα συναισθήματα από την πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση θα είναι ακόμη «ζεστά», και ό χρόνος έως τις εκλογές θα βοηθήσει κάποια από αυτά να «κρυώσουν», όμως η κάλπη έχει αποδειχθεί ουκ ολίγες φορές απρόσμενη, και οι επικείμενες εκλογές σύντομα θα κληθούν να το επιβεβαιώσουν ή να το διαψεύσουν και σε εθνικό και σε τοπικό επίπεδο.
Όπως είναι βέβαιον, ότι οι κάλπες της 25ης Ιουνίου «δεν είναι άδειες», αλλά γεμάτες με τις ψήφους των εκλογών της 21ης Μαΐου.
Αυτό, που μένει να αποδειχθεί, είναι γιά ποιούς θα είναι… λιγότερο ή περισσότερο γεμάτες!
