Τα δικά μας τα παιδιά κρίνουν αλλιώς

Γράφει ο Αθανάσιος Τατάρογλου

Η κριτική των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστημα, παίρνουμε όλοι ως δεδομένο και αποδεχόμαστε πως αποτελεί θεμέλιο για το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Ο τρόπος με τον οποίο ασκούμε κριτική στους ανθρώπους που εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε να μας εκπροσωπούν σε κοινότητες, δήμους, περιφέρειες και βουλή θα έπρεπε να είναι αντικειμενικός και αφού πρώτα έχουμε εξετάσει διαφορετικές οπτικές και φυσικά έχουμε μελετήσει πιθανότητες, επιλογές και γνωρίζουμε τους νόμους. Μην ξεχνάτε πως η κριτική δείχνει πράγματα για αυτόν που την ασκεί κι όχι μόνο για εκείνον που του ασκείται.

Γίνεται αρκετή συζήτηση τον τελευταίο καιρό για κάποιες επιλογές του δημάρχου Κιλκίς, κ. Κυριακίδη. Κρίνουμε επιλογές και ορθώς, αλλά αισθάνομαι ότι δεν έχουμε σφαιρική ματιά για όλες τις παραμέτρους. Ας ξεκινήσουμε με το εκλογικό σύστημα. Ο τρόπος που έγιναν οι αυτοδιοικητικές εκλογές με την απλή αναλογική έφερε πολύ περίεργα αποτελέσματα σε πολλούς δήμους.

Προφανώς και η διακυβέρνηση με ένα καινούργιο εκλογικό σύστημα θα είναι πρωτόγνωρη. Παράδειγμα αποτελεί ο δήμαρχος Θεσσσαλονίκης κ. Ζέρβας ο οποίος εκλέχτηκε δήμαρχος έχοντας στο δημοτικό συμβούλιο ποσοστό εδρών ακριβώς το ίδιο με τον κ. Ορφανό και την κα Νοτοπούλου, δηλαδή επτά, ενώ ο κ. Ταχιάος ο οποίος τερμάτισε πρώτος την πρώτη Κυριακή των εκλογών αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί δήμαρχος, έχει έντεκα έδρες. Καταλαβαίνουμε όλοι λοιπόν πως το σύστημα αυτό προϋποθέτει συνεργασίες για την διαχείριση του δήμου.

Προσωπικά, πιστεύω πως είναι ότι καλύτερο υπάρχει στο πολίτευμα μας. Οι συνεργασίες. Και μάλιστα απορώ πως ο φανατισμός, μας οδήγησε σε απόλυτες πλειοψηφίες την ίδια ώρα που δεν μας αρέσει κανένα απολυταρχικό καθεστώς (τουλάχιστον στη πλειοψηφία ημών). Με τις συνεργασίες λοιπόν η δημοτική αρχή οφείλει να αξιοποιήσει στελέχη και άλλων παρατάξεων. Δηλαδή το σύστημα αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να αξιοποιηθούν οι άξιοι, ανεξαρτήτως χρώματος και όχι όπως γινόταν τόσα χρόνια με τα «δικά μας παιδιά».

Και εμείς έχουμε πρόβλημα με αυτό; Δεν θέλουμε να αξιοποιούνται οι άξιοι και να συνεργάζονται αλλά μόνο τα δικά μας παιδιά για να μπορούμε να τα ελέγχουμε και περισσότερο; Δεν θέλουμε διαφάνεια και έλεγχο εκατέρωθεν μέσω των συνεργασιών; Ή μήπως το παρακάναμε προεκλογικά με τη λάσπη και τώρα δυσκολευόμαστε να βγούμε από αυτή και να δούμε τον διπλανό μας;

Καλό είναι να κρίνουμε, γιατί αυτό σημαίνει πως παρακολουθούμε τα γεγονότα, ακόμη καλύτερο είναι να είμαστε ενεργοί πολίτες. Ο δήμος δεν είναι κάποιοι άνθρωποι που κάνουν τη δουλειά για όλους. Ο δήμος είμαστε όλοι μας. Ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του και μη ξεχνάτε πως η δημοκρατία είναι αυτή που μας δίνει το δικαίωμα να επιλέγουμε τους εκπροσώπους μας. Στις κάλπες κάνουμε ταμείο.

Αν θέλετε να διαβάσετε περισσότερα άρθρα μου, πατήστε εδώ.

Μπορείτε να υποστηρίξετε τη δουλειά μου, κάνοντας κλικ παρακάτω.