Μία από τις πιό όμορφες αρχές

Όσο δυσκολευόμουν να ξυπνήσω, θυμάμαι, την πρώτη μέρα του σχολείου για να πάω στον Αγιασμό, τόσο νοσταλγώ τώρα εκείνες τις ανέμελες ημέρες του σχολείου. Και θα μου πείτε τώρα, ε όχι και ανέμελες, διαγωνίσματα, εξετάσεις, «βγάλτε μια κόλλα χαρτί να γράψουμε ένα πρόχειρο τεστ» και άλλα «τρομακτικά» πράγματα συνέβαιναν στο σχολείο.

Κι όμως. Αν το καλοσκεφτείτε δεν ήταν τελικά και τόσο σοβαρά! Ειδικότερα αν τα συγκρίνουμε με όσα μας συμβαίνουν και καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε έχοντας παραπάνω ευθύνες μετά το σχολείο και κυρίως μετά το πανεπιστήμιο. Το σχολείο ήταν, είναι και θα είναι η πιο ανέμελη εποχή ενός ανθρώπου. Εκεί που στεναχωριόμασταν για το αν η Μαρία θα μας δώσει το λεύκωμα να γράψουμε και εμείς, που αγχωνόμασταν αν θα κερδίζαμε το άλλο σχολείο στο ποδόσφαιρο, που αδημονούσαμε να τελειώσουμε τα μαθήματα τις επόμενης ημέρας για να βγούμε με τα παιδιά στις αλάνες.

Για όλα τα άλλα φρόντιζαν οι γονείς μας. Για τις ανάγκες μας ήταν εκείνοι εκεί και εμείς είχαμε ένα και μόνο στόχο, μια και μοναδική ευθύνη. Να τους κάνουμε χαρούμενους εκείνη την αποφράδα μέρα που θα ερχόταν στο σχολείο για να πάρουν τους βαθμούς. Εκείνη η μέρα που για άλλους ήταν γιορτή και για άλλους η αρχή της τιμωρίας μέχρι τους βαθμούς του επόμενου τριμήνου ή τετράμηνου.

Η αρχή όλων αυτών των πραγμάτων ερχόταν κάθε Σεπτέμβρη. Εκείνη τη μέρα που ντυνόμασταν λίγο πιο προσεκτικά διότι θα βλέπαμε ξανά όλους τους συμμαθητές ή θα γνωρίζαμε καινούργιους αν αλλάζαμε σχολείο. Ο μήνας αυτός όπου πηγαίναμε να προμηθευτούμε τα στυλό, τις τσάντες και τα τετράδια μας. Και ήταν τόσο ωραία αυτή η βόλτα!

Αυτή η αρχή λοιπόν που βιώνετε οι μικρότεροι και αναπολείτε οι μεγαλύτεροι, είναι μια από τις πιο όμορφες αρχές που κάνουμε στη ζωή μας. Διότι ήταν αρχή ωραίων στιγμών που στη πορεία της ζωής μας γίνονται αναμνήσεις. Από εκείνες που όταν τις σκέφτεσαι ή τις συζητείς με την παρέα γελάς με τις ώρες. Είναι η αρχή μιας προσπάθειας που όταν επιβραβεύεται νιώθεις τόσο γεμάτος. Είναι η αρχή νέων φίλων που κάποιοι έχουν την τύχη να τους κρατούν για μια ζωή. Είναι η αρχή πραγμάτων που μαθαίνουμε και μας δείχνουν τι θα μας άρεσε να κάναμε στην επαγγελματική μας ζωή. Είναι η αρχή της ζωής μας και είναι δυνατόν σε μιάν αρχή να μην είσαι ενθουσιασμένος;