Πολιτική

Στεντόρεια φωνή πλήθους λαού στη πλατεία Ειρήνης κατά της παραχώρησης του ονόματος

«Ούτε Άνω ούτε Κάτω, η Μακεδονία είναι εδώ»
Σ’ αυτό το «πάνω» «αποτυπώθηκε» το βράδυ της Τετάρτης 6.6.18 στην πλατεία Ειρήνης του Κιλκίς η ριζική και σθεναρή εναντίωση του κιλκισιώτικου λαού στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας στα Σκόπια. Ξεπερνώντας κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη η πλατεία και οι πέριξ αυτής χώροι κατακλύσθηκαν απο πλήθος Κιλκισιωτών που ανταποκρίθηκαν στο προσκλητήριο της επιτροπής αγώνα για την Μακεδονία και έδωσαν «βροντερό παρών» αφήνοντας στην άκρη προσωπικές θέσεις και ιδεολογικές ή πολιτικές ή κομματικές «πατένετες». Στις ογκώδες συλλαλητήριο υψώθηκε μόνον η γαλανόλευκη ενώ την ατμόσφαιρα δόνησαν συνθήματα όπως «Διπλή ονομασία σημαίνει καπηλεία», «Ελλάς, Ελλάς ήταν ή επί τας», «καμμία διαπραγμάτευση κανείς συμβιβασμός, το όνομα ελληνικό φωνάζει ο λαός, «Τρίζουν τα οστά του Παύλου του Μελά».

«Μία και ελληνική»

Η διαδήλωση ξεκίνησε με χαιρετισμό του γενικού εκκλησιαστικού επιτρόπου της ιεράς μητροπόλεως Πολυάνης και Κιλκισίου η Γεωργίου Παντελίδη που διήγειρε το πλήθος λέγοντας «Η Μακεδονία είναι μια και ελληνική» αναφέρθηκε εν συντομία στο ιστορικό του θέματος υπενθύμισε την υποχρέωση όλων να κρατούμε τις αξίες τα ιδεώδη και τις παραδόσεις του Ελληνισμού τόνισε με έμφαση οτι άρνηση ενός τμήματος του Έθνους ισοδυναμεί με άρνηση της ψυχής μας και πρότεινε ως ονομασία του κράτους των Σκοπίων το Σλαβική Δημοκρατία των Σκοπίων. Ειδικότερα ο π. Γεώργιος εφημέριος της ενορίας Σταυροχωρίου, είπε μεταξύ άλλων και τα εξής:

«…Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να διατρανώσουμε την παρουσία μας το αυτονόητο «Έστιν συν Ελλάς και η Μακεδονία» του αρχαίου Έλληνα ιστορικού φιλοσόφου και γεωγράφου.Στράβωνος. Είναι πρέπον λοιπόν η σημερινή παρουσία όλων των Ελλήνων πως τοπικής κοινωνίας να διατρανώσουμε ως ελάχιστο χρέος προς τις χιλιάδες των προγόνων μας που «πότισαν» με το αίμα τους τα χώματά της Μακεδονίας και ιδιαίτερα στα δικά μας χώματα αντιμετωπίζοντας τους Βουλγάρους «δια της λόγχης» στο Κιλκίς και στον Λαχανά (19-21 Ιουνίου 1913). Οι οπαδοί της προσβολής της ελληνικής γλώσσας και της Ιστορίας μας δηλώνουν την υπονόμευση της θρησκείας διάσπαση της εθνικής και ιστορικής ενότητας του έθνους και είναι ή μισοείναι άθεοι, ανήθικοι, όργανα του Πανσλαβισμού, που διαστρέφουν επίτηδες και συστηματικά την ελληνική γλώσσα και την Ιστορία του Εθνους (Μ.Τριανταφυλλίδης).

«Κλήρος και Έθνος μαζί»
Ο Γεώργιος Τερτσέτης (αρχειοφύλακας στη Βιβλιοθήκη της Βουλής του τότε νεοσύστατου ελληνικού κράτους αλλά και αγωνιστής της Επανάστασης), είπε: «Είμαι πληρεξούσιος του λαού μου και λαλώ τη γλώσσα του». Οι δικοί μας πληρεξούσιοι γνωρίζουν, κατανοούν την γλώσσα μας;
Η υβρεολογία αντικατέστησε την επιχειρηματολογία και η συκοφαντία την Ιστορία μας.
Ο ελληνικός κλήρος υποστηρίζει και είναι αδιαρρήκτως συνδεδεμένος με το Έθνος. Είναι η «κιβωτός» της Διαθήκης, το ιερό νάμα, μέσα στο οποίο αναβαπτίζεται σε κρίσιμες στιγμές η εθνική ψυχή και βρίσκει την αμυντική της δύναμη (αλκή), που κρατεί τον εχθρό σε απόσταση, όπως ο Μητροπολίτης Καστοριάς Γερμανός Καραβαγγέλης κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα.
Στεκόμαστε, λοιπόν, στο συνταγματικό όνομα του γειτονικού κράτους με σύνθετη ονομασία περιλαμβάνοντας την ιστορική λέξη «Μακεδονία».
Ο πιό σωστός όρος έκφρασης των γειτόνων που σφετερίζονται την Ιστορία μας θα είναι «Σλαβική Δημοκρατία των Σκοπίων».
Ελληνισμός, δεν είναι στενόκαρδη αντίληψη ή υποτίμηση του τρόπου ζωής των άλλων.
Δεν σημαίνει, όμως, και παθητική υποταγή σε ξένα πολιτιστικά στοιχεία ή επιβολή ξένων τρόπων ζωής.
Εκείνοι, που διάβασαν πολύ, εκείνοι που γνώρισαν σε βάθος την ελληνική και παγκόσμια σκέψη, είναι σε θέση να μας διαβεβαιώσουν, ότι η άρνηση ενός κομματικού του έθνους μας είναι μία άρνηση της ψυχής μας.
Να δώσει ο Θεός να μη φτάσουμε ποτέ ούτε στο ένα αλλά ούτε και στο άλλο…».

«Βροντοφωνάζουν ΟΧΙ»
Ακολούθως απηύθυνε σύντομο χαιρετισμό ο δήμαρχος Κιλκίς Δημήτρης Σισμανίδης:
«”Αυτός ο κόσμος, ο μικρός ο μέγας’’, αυτό το πλήθος των ενεργών πολιτών από την πόλη και τα χωριά μας βγήκε στους δρόμους
και δίνει το δυναμικό «παρών» του, στέλνοντας από εδώ, από την πλατεία Ειρήνης, ένα σαφές ένα ξεκάθαρο μήνυμα:
Ότι οι πολίτες του δήμου Κιλκίς βροντοφωνάζουν το δικό τους ΟΧΙ
στην χρήση του όρου «Μακεδονία» από την γείτονα χώρα.
Ότι οι πολίτες υπερασπίζονται την ελληνική Ιστορία και δεν επιτρέπουν σε κανέναν την παραχάραξη και τον σφετερισμό της.
Αγαπητές δημότισσες, αγαπητοί δημότες
Σήμερα παραδέρνουμε στο πέλαγος της αβεβαιότητας και της έλλειψης αντικειμενικής ενημέρωσης για όσα διαδραματίζονται στο Σκοπιανό.
Η κυβέρνηση βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τους βόρειους γείτονες για το όνομα της χώρας τους αλλά κανείς δε γνωρίζει την ουσία της διαβούλευσης.
Τα κόμματα αλλοιθωρίζουν και ανάλογα με τα συμφέροντά τους
καλλιεργούν κλίμα πόλωσης, στοχεύοντας στις επόμενες εκλογές. Κάποιοι άλλοι προσπαθούν να «χτίσουν» πολιτικές σταδιοδρομίες πάνω στα εθνικά μας ζητήματα.
Ο λαός όμως δεν πρέπει να διχαστεί.

«Όχι να διχάσουμε»
Αρκετά! Έχουμε πληρώσει με πολύ σκληρό τίμημα το διχασμό και τη διαίρεση.
Εμείς ως δήμος, ως δημοτική αρχή είμαστε όλοι εδώ
για να υποστηρίξουμε τη σημερινή συγκέντρωση. Δεν κατευθυνόμαστε και δεν καθοδηγούμαστε από κανένα.
Είμαστε εδώ για να ενώσουμε και όχι να διχάσουμε.
Και για να ενώσουμε οφείλουμε να είμαστε σωστά ενημερωμένοι
για όλα όσα συμβαίνουν. Να εφοδιαστούμε με γνώση και με επιχειρήματα…».
Κεντρικός ομιλητής του συλλαλητηρίου ήταν ο λέκτωρ στην νομική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, διεθνολόγος και βαθύς γνώστης όλων των βαλκανικών υποθέσεων Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, που με τον μεστό περιεχομένου, επιστημονικώς διατυπωμένο αλλά και αρκούντως εύληπτο λόγο του, έκανε μία γενική αναφορά στο ζήτημα, παρέχοντας πλούσιο «υλικό» από στοιχεία, τα οποία τεκμηριώνουν αδιάσειστα την θέση της μη παραχώρησης του ονόματος της Μακεδονίας στο κράτος των Σκοπίων.
Ο κ. Καρακωστάνογλου είπε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«Δεν απαντούν σε καίρια ερωτήματα»
«….Το κύριο επιχείρημα αυτών που επιζητούν την ταχεία λύση της διαφοράς για το όνομα της ΠΓΔΜ, ακόμη και με την συμπερίληψη του ονόματος Μακεδονία, σε σύνθετη ονομασία, είναι ο (δήθεν) πολιτικός ρεαλισμός και η ανάγκη να κλείσει ένα από τα ανοικτά εθνικά μας θέματα, ώστε η Ελλάδα να αφοσιωθεί στην αντιμετώπιση των πολύπλευρων απειλών που προκαλεί η Τουρκία.
Τονίζουν λοιπόν ότι οι Σκοπιανοί κατοικούν σε ένα τμήμα της Γεωγραφικής Μακεδονίας, έχουν συνηθίσει από το 1944 να ονομάζονται Μακεδόνες και η χώρα τους Μακεδονία, έχουν αναγνωριστεί με αυτό το όνομα από πάρα πολλά Κράτη.
Μετά από όλα αυτά λοιπόν θεωρούν ότι η σημερινή (δήθεν) ευνοϊκή συγκυρία της Κυβέρνησης Ζάεφ-Αλβανών, επιτρέπει μια επίλυση που έχει αργήσει ήδη 25 χρόνια! Προσδιορίζουν δε την λύση αυτή ως έναν επιθετικό προσδιορισμό στη λέξη Μακεδονία (Βόρεια, Άνω, Νέα, του Βαρδάρη, κ.λπ.) που θα δώσει τη δυνατότητα στην Ελλάδα να διαχωρίσει την δική της περιοχή της Μακεδονίας (3 Περιφέρειες) από αυτήν της Μακεδονίας των Σκοπίων
Τα Σκόπια δεν θα μπορούν να μονοπωλούν την Μακεδονία διότι κατά το νέο ονομά τους θα είναι μόνο η Βόρεια, ή η Άνω ή η Νέα Μακεδονία.
Οι θιασώτες μιας παρόμοιας λύσης δεν απαντούν όμως στα εξής ερωτήματα:

Έως τώρα η μονοπώληση της Μακεδονίας από τα Σκόπια δεν αφορά μόνο στον γεωγραφικό όρο Μακεδονία, αλλά και, κυρίως, την εθνότητα του λαού που κατοικεί εκεί και που τους ονομάζει Μακεδόνες, διαχωρίζοντάς τους απόλυτα από τους Έλληνες. Όμως κατά την εμφάνιση του όρου Μακεδόνες-Μακεδονία αρκετούς αιώνες προ Χριστού, αλλά και μετά, μέχρι τον Φίλιππο, τον Μέγα Αλέξανδρο και τους διαδόχους του στα Ελληνιστικά Βασίλεια (σε μια αχανή περιοχή που κάλυπτε τα Νότια Βαλκάνια, την Εγγύς και Μέση Ανατολή μέχρι τις Ινδίες και μέρος της Βόρειας Αφρικής), οι Μακεδόνες και η Μακεδονία ήταν ταυτισμένοι με τους υπόλοιπους Έλληνες και την υπόλοιπη Ελλάδα και τους έδεναν η κοινή γλώσσα, η κοινή θρησκεία, ο κοινός πολιτισμός και παραδόσεις αλλά και οι κοινοί Εθνικοί στόχοι που τους οδήγησαν στους πολέμους κατά των Περσών κ.λπ.

Οι Σλάβοι, στους οποίους ανήκουν οι Σκοπιανοί φυλετικά, γλωσσικά και πολιτιστικά, πρωτοεμφανίσθηκαν στις βόρειες παρυφές της κλασικής Μακεδονίας περί τον 6ο-7ο αιώνα μ.Χ., δηλαδή 1.000 χρόνια μετά την δημιουργία και την δοξασμένη πορεία των δοξασμένων Μακεδόνων Βασιλέων. Η γλώσσα και ο πολιτισμός τους ήταν και παραμένουν για άλλα 1.500 χρόνια από τότε Σλαβική, χωρίς ποτέ μέχρι τον Β’ Παγκόμιο Πόλεμο να ονομασθούν «Μακεδονικοί».

Με την κλοπή και χρήση από το 1944 και μετά των Μακεδονικών όρων για το Νότιο Ομόσπονδο Κρατίδιο της πρώην Λαϊκής ή Σοσιαλιστικής Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας, και με την χρήση των όρων Μακεδόνες, Μακεδονικός-Μακεδονική-Μακεδονικό, για την εθνότητα, την γλώσσα τον πολιτισμό, τα τοπωνύμια και τα προϊόντα τους, προσπάθησαν να σφετεριστούν, δηλαδή να ιδιοποιηθούν παράνομα, καλυπτόμενοι τότε (έως το 1991) από τον Ψυχρό Πόλεμο και τον διπολισμό και για να εμπεδώσουν στο εσωτερικό τους την νέα κλεψίτυπη ταυτότητά τους, να διαμορφώσουν σε νέα γλώσσα («μακεδονική») την βουλγαρική διάλεκτο που μιλούσαν. Από το 1991 και μετά, η διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας τους έδωσε την χρυσή ευκαιρία, εμφανιζόμενοι ως ένα νέο ανεξάρτητο και κυρίαρχο Κράτος, να αποκτήσουν διεθνή υποκειμενικότητα ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», και να ζητήσουν Διεθνή αναγνώριση και ένταξη στους Διεθνείς Οργανισμούς.

Η Ελλάδα αντέδρασε τότε πιο έντονα στο νέο πολυμεγεθυμένο πρόβλημα. Η χώρα μας αντιδρούσε βέβαια και πριν στο αυτόνομο κρατίδιο της ΠΓΔΜ αλλά λόγω των δύο μπλογκ του Ψυχρού Πολέμου παρέμενε μόνον σε μικρής έκτασης διπλωματικές αντιδράσεις προς το Βελιγράδι για τις Μακεδονικές διεκδικήσεις των Σκοπίων. Για το συμφέρον του ΝΑΤΟ όμως μας συμβούλευαν…!

«Ποιά «έντιμη» συμφωνία;»
…Κάποιοι μιλούν για μία «έντιμη συμφωνία».
Πώς προσδιορίζεται η «έντιμη συμφωνία»; Αυτό όμως που δεν μας λένε είναι ότι π.χ. η «Βόρεια Μακεδονία», θα είναι όνομα Κράτους και διεθνούς υποκειμένου, με έδρα στους Διεθνείς Οργανισμούς, ενώ η Ελληνική Μακεδονία θα αποτελεί μία εσωτερική διοικητική υποδιαίρεση της Ελλάδος χωρίς διεθνή υπόσταση. Αυτό δίνει ακαταμάχητο πλεονέκτημα στα Σκόπια, απέναντι στην Ελλάδα, ώστε να μονοπωλήσουν τελικά τον «Μακεδονισμό» τους διεθνώς, όπως έπραξαν από το 1991 και ιδίως από το 1995 και μετά, έως σήμερα.

-Μας λένε ότι «σε 20 χρόνια δεν θα υπάρχουν αμφιβολίες και αντιπαραθέσεις». Μήπως μετά το 1995 δεν πέρασαν 22 χρόνια και τα πράγματα όχι μόνο δεν βελτιώθηκαν αλλά χειροτέρεψαν; Τόσο στο κυρίως θέμα, δηλαδή της διαπραγμάτευσης για το όνομα, όσο και στα ειδικότερα που ρύθμιζε η Ενδιάμεση Συμφωνία (όχι αλυτρωτισμός, φιλικές σχέσεις, όχι εχθρική προπαγάνδα, όχι μεροληπτικά σχολικά εγχειρίδια). Ενώ αντίθετα προωθήθηκαν από τα Σκόπια σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα και τους στόχους της Ενδιάμεσης Συμφωνίας: α) Πάνω από 100 αναγνωρίσεις με το σφετεριστικό όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», β) Η ένταξή τους σε Διεθνείς Οργανισμούς, με την συναίνεση μάλιστα της Ελλάδος η οποία γινόταν με το όνομα FYROM αλλά μετά εχρησιμοποιείτο το «Δημοκρατία της Μακεδονίας» που υποτίθεται ήταν υπό αλλαγήν! Έτσι έγινε και με την παροχή στα Σκόπια του καθεστώτος της υπό ένταξιν χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για την οποία συνήνεσε η Ελλάδα τον Δεκέμβριο του 2005.

«Πώς θα αποκαλούνται;»
-Οι κάτοικοι της αυριανής «Βόρειας Μακεδονίας» (Severna Makedonija), που από το 1944 διδάχθηκαν να ονομάζονται «Μακεδόνες», θα πάψουν τώρα να αυτοαποκαλούνται και να προβάλλονται έτσι διεθνώς; Ή θα ονομάζονται Βορειομακεδόνες;! Όταν βέβαια εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες θα ονομαζόμαστε έτσι μόνο εντός της χώρας μας! Το θέμα της ονομασίας του λαού των Σκοπίων που αρνούνται να εντάξουν στην διαπραγμάτευση τόσο οι ηγέτες των Σκοπίων όσο και ο ίδιος ο διαμεσολαβητής κ. Μ. Νίμιτς, είναι σπουδαιότερο ακόμη και από το κρατικό όνομα!

-Θα υπάρξει συνταγματική αλλαγή του ονόματος των Σκοπίων και άρση των αλυτρωτικών διατάξεων στο Σύνταγμα; Βοήθησε άραγε καθόλου η διμερής – διακρατική (Διεθνής) Ενδιάμεση Συμφωνία του 1995 που προέβλεπε αυθεντική ερμηνεία για τις συγκεκριμένες αλυτρωτικές διατάξεις του Συντάγματος; Βεβαίως και όχι. Ούτε οι χάρτες της ενιαίας Μακεδονίας έφυγαν ούτε οι θεωρίες περί σκλαβωμένης «Μακεδονίας του Αιγαίου», ούτε η μειονοτική προπαγάνδα, ούτε τα προκλητικά και ανιστόρητα σχολικά εγχειρίδια. Ή μήπως οι ανθρώπινες ανταλλαγές Ελλάδος και ΠΓΔΜ (π.χ. 100 ή ακόμη και 1.000 φοιτητές της ΠΓΔΜ φιλοξενούμενοι στην Ελλάδα, θα μπορέσουν (αν βέβαια πεισθούν…) να ανατρέψουν μία επί δεκαετίες ενορχηστρωμένη κρατική προπαγάνδα για την «Μακεδονική» ταυτότητα της γειτονικής χώρας;

«Να μην τους εμπιστευόμαστε»

-Θα ισχύσει το όποιο νέο όνομα erga omnes; Δηλαδή και στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ και διεθνώς, τόσο διμερώς με όλα τα Κράτη του κόσμου όσο και πολυμερώς και στους Διεθνείς Οργανισμούς και Συνδιασκέψεις; Ή θα καταλήξει σκέτο Μακεδονία; Οι δηλώσεις της ηγεσίας των Σκοπίων μέχρι τώρα δεν αφήνουν αμφιβολία ότι δεν πρόκειται να ισχύσει στο εσωτερικό της χώρας ούτε για κράτη που τους αναγνώρισαν διμερώς ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Και πάντως οι αποδεδειγμένα αφερέγγυοι γείτονες θα το πολεμήσουν στην πράξη.
-Πώς θα αποτρέψουμε τις παρασπονδίες; Ποιες εγγυήσεις θα μας δοθούν; Ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση, και Κράτη της όπως και το ΝΑΤΟ, χρησιμοποιούν συχνά για λόγους απλούστευσης το Δημοκρατία της Μακεδονίας ή σκέτο Μακεδονία, μολονότι υποχρεούνται από τις αποφάσεις του ΟΗΕ αλλά και των ιδίων των Οργανισμών αυτών να χρησιμοποιούν το FYROM. Τι μας διδάσκει αυτό; Να μην τους εμπιστευόμαστε, να αντιδρούμε και να εξασφαλίσουμε εγγυήσεις.

«Υπερβάλλουσα γενναιοδωρία»
-Έδειξαν επί 22 χρόνια (μετά το 1995) αληθινή φιλία τα Σκόπια; Τι κάναμε εμείς και τι αυτοί; Εμείς ευρύτατες οικονομικές σχέσεις και επενδύσεις, που δημιούργησαν 18.000 νέες θέσεις εργασίες εκεί, στρατιωτική βοήθεια, οικονομική βοήθεια, ένταξή τους σε Διεθνείς Οργανισμούς. Αυτοί: Διεθνή χρήση του «Δημοκρατία της Μακεδονίας», πάνω από 100 διμερείς αναγνωρίσεις με το όνομα αυτό, που υποτίθεται έπρεπε να αλλάξει, αφαίρεση των πινακίδων FYROM των ΙΧ αυτοκινήτων τους που έρχονταν στην Ελλάδα, επιθετικά και ανιστόρητα εγχειρίδια στα σχολεία τους και μειονοτική προπαγάνδα, την τελευταία δεκαετία δε, αγάλματα Μακεδόνων και μετονομασία οδών-αεροδρομίων στα πλαίσια του «εξαρχαϊσμού». Ποιος μας λέει άραγε ότι ένας άλλος Γκρούεφσκι δεν θα ανέλθει στο μέλλον στην εξουσία;
Η Ελλάδα έδειξε υπερβάλλουσα γενναιοδωρία και καλή θέληση και απέφυγε να καταγγείλει την Ενδιάμεση Συμφωνία παρά τις συνεχείς παρασπονδίες των Σκοπιανών του 1995. Το πλήρωσε βέβαια με μία καταδικαστική, ήπια ευτυχώς, απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.

-Πώς θα διασφαλίσουμε τον «αυτοπροσδιορισμό με διαφορά μεταξύ μας», όταν το Σύνταγμά τους δεν θα αλλάξει (καθώς επιμένουν σε αυτό επικαλούμενοι την ανυπαρξία πλειοψηφίας) και θα τους δίνει το νομικό έρεισμα να λένε ότι είναι Μακεδόνες;
Η αλλαγή του Συντάγματος της ΠΓΔΜ με το νέο όνομα του Κράτους και με αφαίρεση των αλυτρωτικών διατάξεων είναι απαραίτητη για το εσωτερικό των Σκοπίων, ώστε να αντιληφθούν οι ίδιοι οι πολίτες τους την ιστορική απάτη και υποκλοπή με την οποία είχαν γαλουχηθεί επί χρόνια και η οποία πρέπει επιτέλους να εγκαταλειφθεί, ώστε να υπάρξει γνήσια, εκούσια και ειλικρινής, διαρκής και επωφελής γειτονία με την Ελλάδα (αλλά και με την Βουλγαρία). Επίσης, θα συμβάλλει καθοριστικά και στην αλλαγή των διμερών αναγνωρίσεων με το κλεψίτυπο «Δημοκρατία της Μακεδονίας» από όσα κράτη έχουν προβεί σε αυτήν….
Βεβαίως δεν αποτελεί επαρκή εγγύηση η ενδεχόμενη μελλοντική αλλαγή του Συντάγματος της ΠΓΔΜ όταν και εάν (και με απαραίτητη την Ελληνική συναίνεση) θα ενταχθεί η χώρα αυτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οπότε θα χρειαστούν πολλές συνταγματικές τροποποιήσεις, μαζί με τις οποίες θα μπορούσαν να γίνουν και αυτές για το νέο όνομα της χώρας και τα υπόλοιπα στοιχεία αλυτρωτισμού. Αυτό, σύμφωνα με εκτιμήσεις, με τις καλύτερες προϋποθέσεις δεν πρόκειται να γίνει πριν το 2025. Θα τους δεχθούμε λοιπόν από τώρα στο ΝΑΤΟ, θα συνάψουμε νέα συμφωνία μαζί τους και επί τουλάχιστον 7.5 χρόνια θα συνεχίζουν τη σημερινή συνταγματική τους ονομασία και τον αλυτρωτισμό;

-Μια και μιλάμε για erga omnes, δηλαδή και διεθνώς, πως οι ξένοι θα διακρίνουν την «Βόρεια Μακεδονία» (δηλαδή κράτος) από την Μακεδονία (δηλαδή περιφέρεια) της Ελλάδος και πως θα αποσυνδέσουν την Βόρεια Μακεδονία από την ιστορική Μακεδονία που ανήκει πλήρως ιστορικά και πολιτιστικά στην Ελλάδα; Εφ’ όσον δηλαδή θα υπάρχει σύμπτωση ονομάτων θα λειτουργεί υπέρ των Σκοπίων!…

«Άλλο, άνευ όρων παράδοση»
…Η Ελλάδα δεν χρειάζεται γεωπολιτική αναβάθμιση μέσω των Σκοπίων, πέρα από αυτή που της προσδίδει πληθωρικά η στρατηγική γεωγραφική της θέση. Τα Σκόπια χρειάζονται δραματικά αναβάθμιση και σταθεροποίηση που μόνον η Ελλάδα μπορεί να τους παράσχει όχι όμως με την αποδοχή ενός ψεύδους και μίας πλαστής εθνικής ταυτότητας. Άλλο πράγμα η καλοπιστία και άλλο η άνευ όρων παράδοση….
…Η ΠΓΔΜ βασίζεται στη διεθνή στήριξη που διαθέτει (Η.Π.Α., χώρες της Ε.Ε., Τουρκία, κ.λπ.) και στις πιέσεις που αυτές ασκούν κατά της Ελλάδας, είτε από υποτίμηση της σοβαρότητας του ζητήματος, είτε από τα δικά τους, στρατηγικά και οικονομικά, συμφέροντα στα Σκόπια. Αλλά επίσης και στα τετελεσμένα που (νομίζουν ότι) δημιούργησαν με τις πολλές διμερείς αναγνωρίσεις τους, δηλαδή όπως συνέβη με τα τετελεσμένα της Κατοχής των Τούρκων στη Κύπρο! Άλλωστε στον Τούρκο νεοσουλτάνο έσπευσε για βοήθεια πρόσφατα ο Σκοπιανός Πρωθυπουργός κ. Ζάεφ! Μήπως πρέπει να αναγνωρίσουμε, με την ίδια λογική, και τα «τετελεσμένα» της Κατοχής στην Κύπρο;

«Να μην την επιβραβεύσουμε»
-Ας μην επιβραβεύσουμε λοιπόν την παράνομη «χρησικτησία» που επιχείρησαν επί της ελληνικής Ιστορίας και του ονόματος της Μακεδονίας, ας μην ενισχύσουμε με αδιανόητες υποχωρήσεις την σαφή εδαφική διεκδίκηση κατά του Ελληνικού Μακεδονικού εδάφους (γης ποτισμένης με αίμα ηρώων) στην οποία βασίζεται η εθνική ιδεολογία των Σκοπίων (που αύριο, υπό νέους συσχετισμούς ίσως, μπορεί να στηρίζεται και από τους Αλβανούς ή και τους Βούλγαρους, όπως ήδη στηρίζεται από τους Τούρκους), ας μην αποκόψουμε τον ένδοξο Μακεδονικό βραχίονα της Ελληνικής ιστορίας μας! Ας μην εκχωρήσουμε μία πολύτιμη πολιτιστική πτυχή της εθνικής μας αυτοδιάθεσης, που υπάρχει κατοχυρωμένη για περισσότερα από 2.500 χρόνια επειδή οι Σκοπιανοί (αν και Σλάβοι) την διεκδικούν και την σφετερίζονται παράνομα τα τελευταία 27 ή έστω και 73 χρόνια! Ας μην ξεχνάμε και την ομολογία του πρώτου προέδρου Γκλιγκόρωφ των Σκοπίων για την ανυπαρξία σχέσης των Σκοπιανών-Σλάβων με την προ του 6ου μ.Χ. αιώνος, Μακεδονική Ιστορία!

Τέλος, να υπογραμμίσω ότι η επιδειχθείσα, ιδίως μετά το 1995 αφερεγγυότητα και αναξιοπιστία των Σκοπίων, απαιτεί για οποιαδήποτε Συμφωνία (ιδίως αν γίνει το τραγικό λάθος να εκχωρηθεί ως σύνθετο το ιερό ελληνικό όνομα της Μακεδονίας), σοβαρότατες διεθνείς εγγυήσεις, μηχανισμούς εποπτείας και επαλήθευσης της εφαρμογής των συμφωνηθέντων και κυρίως κυρώσεις για ενδεχόμενες παραβιάσεις των υποχρεώσεών τους. Ας είμαστε όμως Προμηθείς παρά Επιμηθείς!

Στερεότυπα και απαντήσεις

1ο στερεότυπο:

Το Μακεδονικό, δηλαδή η υποκλοπή της μακεδονικής κληρονομιάς μας σε εθνικό ιστορικό, πολιτιστικό και γλωσσικό επίπεδο, είναι ένα ήπιο πρόβλημα, μικρής σημασίας, αν συγκριθεί με τις απειλές που προκαλεί η Τουρκία στην εθνική κυριαρχία και ακεραιότητά μας.

Πρόκειται για λανθασμένη θεώρηση του ζητήματος για τους εξής λόγους:

• Η Ελλάδα, χώρα μικρή, βασίζεται στο τεράστιο ιστορικό της κεφάλαιο για την διεθνή παρουσία και προβολή της.

• Η σταδιακή αφαίρεση τμημάτων αυτού του ένδοξου παρελθόντος (π.χ. κλαική και ελληνιστική Μακεδονία, η αμφισβήτηση της ελληνικότητας της ιστορίας του Μικρασιατικού και Θρακικού Ελληνισμού), θα αποδυναμώσει το κυριότερο εθνικό μας πλεονέκτημα.

• Εξ άλλου, η έκταση του Τουρκικού κινδύνου δεν επιτρέπει απειλές και στα βόρεια σύνορά μας. Μολονότι τα Σκόπια δεν μπορούν να μας απειλήσουν στρατιωτικά, η παγίωση στον λαό τους της πεποίθησης περί χαμένης ή διαμελισμένης πατρίδας (τους Μακεδονίτες του Αιγαίου) μπορεί να προκαλέσει «ασύμμετρη» απειλή, π.χ. με ανάπτυξη τρομοκρατικής δράσης ακραίων στοιχείων της FYROM επί ελληνικού εδάφους. Το ίδιο ισχύει μέσω υποκίνησης μειονοτικού ζητήματος, που ναι μεν δεν έχει ουσιαστικό πληθυσμιακό αντίκρυσμα, σίγουρα όμως τα λίγα ακραία στοιχεία μπορούν να ζημιώσουν την διεθνή εικόνα της χώρας μας.

• Επίσης, η δεδομένη στρατιωτική διείσδυση της Τουρκίας στη FYROM και στην Αλβανία, μπορεί να προκαλέσει και στρατιωτικό κίνδυνο από Βορρά σε περίπτωση κρίσης. Από μία άλλη οπτική, η διάλυση των Σκοπίων ή ο εδαφικός τεμαχισμός της μπορεί να κληροδοτήσει την διεκδίκηση κατά της ελληνικής Μακεδονίας σε Βούλγαρους, Αλβανούς (ή και Σέρβους) (το τελευταίο άλλωστε συνέβη στο παρελθόν), ώστε να ικανοποιηθεί το σλαβικό πληθυσμιακό στοιχείο της FYROM.

Τέλος, ενδεχόμενη ήττα της Ελλάδας στο Μακεδονικό θα στείλει, για μία ακόμη φορά, σε γείτονες και στη διεθνή κοινότητα το ζήτημα για την αδυναμία της χώρας μας ως προς την υπεράσπιση των δικαιωμάτων της, όπως έχει συμβεί σε άλλα εθνικά ζητήματα. Αποτέλεσμα η περαιτέρω αποδυνάμωση της διεθνούς μας θέσεως, που προστιθέμενη στα ελλείμματα, το δημόσιο χρέος μας, και στην δημογραφική συρρίκνωση, θα ανατροφοδοτήσει την κατιούσα πορεία μας στον διεθνή συσχετισμό δυνάμεων και θα αυξήσει τους κινδύνους και τις απειλές….

2ο στερεότυπο

Ότι το πρόβλημα των Σκοπίων μπορεί να λυθεί συναινετικά, με αμοιβαίες υποχωρήσεις και αμοιβαίες διασφαλίσεις, δηλαδή της λογικής του περίφημου win-win, δηλαδή του αμοιβαίου οφέλους. Απλοελληνιστί, «χωρίς να σπάσουν αυγά». Έτσι όμως, όπως γνωρίζει άριστα η λαϊκή σοφία «ομελέτα δεν φτιάχνεται».

Πάνω στην βάση αυτή, προσπάθησε να λύσει το ζήτημα η διεθνής διπλωματία (κάποιοι την χαρακτηρίζουν διπροσωπεία!) αλλά και η ελληνική εξωτερική πολιτική, μετά το 1992. Δηλαδή, πάνω στην βάση μιας «μοιρασιάς» ή μιας κατανομής του μακεδονικού κεκτημένου, μέσω μιας σύνθετης ονομασίας για τη γειτονική χώρα που θα διασφάλιζε τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις και των δύο πλευρών κατά το δυνατόν.

Έτσι συζητήθηκαν ονομασίες του τύπου Νέα Μακεδονία (Nova Makedonija ή Novomakedonija), Άνω ή Βόρεια Μακεδονία, Σλαβομακεδονία, Δημοκρατία της Μακεδονίας – Σκόπια, ή, τώρα τελευταία, Μακεδονία του Βαρδάρη.

«Διάλογος κωφών»

Ο διάλογος, υπό διεθνή μεσολάβηση, ήταν διάλογος κωφών, καθώς τα Σκόπια (επίσημα τουλάχιστον), συζητούσαν μόνο για συναινετική ονομασία προς χρήση μόνο διμερώς, δηλαδή στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Αντίθετα, η Ελλάδα, στη βάση της εύλογης ερμηνείας και κατανόησης των ψηφισμάτων του Σ.Α. του ΟΗΕ, επεδίωκε (και ελπίζω επιδιώκει ακόμη) μία ενιαία ονομασία για κάθε χρήση (erga omnes), διμερώς, πολυμερώς, αλλά και για χρήση στο εσωτερικό των Σκοπίων, πράγμα που υπονοεί και συνταγματική τροποποίηση στη FYROM…

….Προσδίδοντας λοιπόν οι Σκοπιανοί το όνομα της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας, που ποτέ ολόκληρη δεν απετέλεσε κρατική ή διοικητική οντότητα μ’ αυτό το όνομα, στο κράτος τους, που καλύπτει μικρό τμήμα της γεωγραφικής Μακεδονίας, περίπου ένα τρίτο (πολύ λιγότερο δε της κλασσικής Μακεδονίας), προσπαθούν με την διεθνή-κρατική υπόσταση που διαθέτουν, να διεκδικήσουν το σύνολο του μακεδονικού κεκτημένου εδαφικά, εθνοτικά (δηλαδή πληθυσμιακά), πολιτιστικά και ιστορικά.

Αν έλειπε αυτή η θεμελιώδης όσο και ανυπόστατη διεκδίκηση, θα μπορούσε ίσως μία γεωγραφική ή εθνοτική κρατική ονομασία να αποτελέσει συμβιβαστική λύση. Και τότε όμως εφ’ όσον θα έλυνε και δεν θα άφηνε αμφιβολίες για την ονομασία και την εθνικοπολιτική ταυτότητα του λαού της FYROM, αποκλείοντας την χρήση του κλεψίτυπου «Μακεδόνες».

Αυτό όμως ούτε καν συζητείται ούτε καν επιδιώκεται από την διαπραγμάτευση, που προφανώς θεωρεί ως αναφαίρετο δικαίωμα του λαού των Σκοπίων να αυτοπροσδιορίζονται όπως θέλουν. Δηλαδή κλέβοντας ελληνικό όνομα κατοχυρωμένο επί 25 τουλάχιστον αιώνες!

Πρέπει να καταστεί λοιπόν σαφές ότι αν δεν εγκαταλειφθεί συνειδητά αυτή η ψευδοθεωρία του Μακεδονισμού από την πολιτική «ελίτ» και τον ίδιο τον λαό των Σκοπίων (τους Σλάβους) το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί, κάτω από οποιαδήποτε συμβιβαστική κρατική ονομασία….

…Ένα ιστορικό έγγραφο του Υπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α., Έντουαρντ Στετίνιους, από το 1944 αναγνωρίζει πως η Μακεδονία είναι Ελληνική. Επίσης σημαντικό είναι ότι καταγράφει ένα σχέδιο βουλγαρικής προέλευσης με την υποστήριξη των παρτιζάνων του Τίτο και άλλων για την απόσχιση της Μακεδονίας από την Ελλάδα.

«Η Κυβέρνηση αυτή θεωρεί τις συζητήσεις περί Μακεδονικού «Κράτους», Μακεδονικής «πατρίδας» και Μακεδονικής «εθνικής συνείδησης», αβάσιμη προπαγάνδα, η οποία δεν έχει καμία σχέση με κάποια εθνική ή πολιτική πραγματικότητα, και διακρίνουμε στις προσπάθειες αυτές, κεκαλυμμένες επιθετικές διαθέσεις κατά της Ελλάδος», σημειώνει το επίμαχο έγγραφο.

«Συγκλονιστικό συλλαλητήριο»
Είναι ένα συγκλονιστικό πατριωτικό συλλαλητήριο, που αν και δεν ήταν επαγγελματικά οργανωμένο, εξέφρασε την αυθόρμητη και γνήσια βούληση του λαού μας, απ’ τη Μακεδονία και τη Θράκη μέχρι τη Κρήτη και τη Πελοπόννησο, την Αττική και νησιά μας, να ΜΗΝ ΕΚΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΜΜΙΑ ΜΟΡΦΗ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ! Τέθηκαν λοιπόν οι κόκκινες γραμμές και η Κυβέρνηση πήρε την έντονη λαϊκή διαμαρτυρία. Ο λαός μας δεν ξέχασε το εθνικό μας θέμα 27 χρόνια μετά! Συνεχίζει να αντιστέκεται υπερήφανος, χωρίς να ενδίδει στις σειρήνες του δήθεν ρεαλισμού και των τετελεσμένων, δηλαδή στην ηττοπάθεια… Η κυβέρνηση και ο πολιτικός κόσμος, αλλά και η διεθνής κοινότητα, πρέπει να λάβουν υπόψιν την άτυπη αυτή δημοσκόπηση πολύ σοβαρά! Ο πατριωτικός λαός μας παραμένει σε εγρήγορση και κρίνει έκαστον κατά τα έργα αυτού…
Η Μάνα Ελλάδα απόψε χαμογελά χέρι-χέρι με την Ιστορία!».

Περισσότερα
Δείτε ακόμα