Όχι δάκρυα πάνω από το χυμένο γάλα
Γράφει ο Στράτος Ναλμπάντης
Δεκάδες χρόνια έχουν σπαταληθεί στην σύλληψη ενός μαγικού αναπτυξιακού σχεδίου για τους παραμεθόριους νομούς, δεκάδες αναπτυξιακοί νόμοι και τροπολογίες έχουν ψηφιστεί, δεκάδες άδεια κελύφη βιομηχανιών που δημιουργήθηκαν και έκλεισαν εν μιά νυκτί.
Βεβαίως, δεκάδες πλέον και τα άρθρα περί ερημώσεως της υπαίθρου με αφορμή την δημοσίευση των στοιχείων της απογραφής του 2022.
Έχοντας αναφέρει αρκετές φορές ένα παράγωγο του δέκα και έχοντας κεντρίσει την προσοχή σας θα γράψω έναν ακόμα αριθμό.
Επτά. Τόσα είναι τα χρόνια, που διαρκεί κάθε προγραμματική περίοδος ενός ΕΣΠΑ.
Με το έτος 2027, το τέλος της τωρινής προγραμματικής περιόδου, να μην είναι τόσο μακριά, είναι ενδεχομένως από τις τελευταίες ευκαιρίες της περιοχής, να κερδίσει την επιβίωση της. Και η περιοχή, στην οποία αναφέρομαι, έχει όνομα.
Είναι ο κάμπος του Αξιού, στο Κιλκίς, και οι όμορες περιοχές του.
Κατά καιρούς έχουν ακουσθεί προτάσεις για την ανάσχεση της ερήμωσης της περιοχής άλλοτε μέσω προαγωγής προγραμμάτων ενίσχυσης ήπιου τουρισμού, άλλοτε μέσω ενισχύσεων στις υφιστάμενες βιομηχανίες.
Εγώ θα προτείνω κάτι διαφορετικό, κάτι που ψιθυρίζεται στην κοινωνία:
Την αξιοποίηση του στεγαστικού δυναμικού της περιοχής, και κυρίως στο Πολύκαστρο, την Γουμένισσα και την Αξιούπολη, όπου τα αδιάθετα ακίνητα τους αυξάνονται.
Για την αξιοποίησή τους είναι βασική προϋπόθεση η δημιουργία κατάλληλων μεταφορικών υποδομών με «ραχοκοκκαλιά» τον προαστιακό σιδηρόδρομο.
Είναι αναγκαίο, η περιοχή να «συμμαχήσει» και να συνδιεκδικήσει με δήμους της δυτικής μητροπολιτικής Θεσσαλονίκης ένα αξιόπιστο μέσο σταθερής τροχιάς. Τα οφέλη πολλαπλά. Εργαζόμενοι και φοιτητές στην Θεσσαλονίκη θα μπορούν να κατοικήσουν σε φθηνότερη και με καλύτερους όρους στέγη.
Οφέλη υπάρχουν σαφώς και για την περιοχή, στην οποία θα συντελεσθεί ώσμωση νέων ιδεών αλλά, κυρίως, η μείωση του διαρκώς αυξανόμενου μέσου όρου ηλικίας.
Σημαντική είναι και η διεκδίκηση νέων έργων, τα οποία θα είναι σε συνάρτηση με μεγαλύτερα έργα υπό σχεδιασμόν, και ένα από αυτά είναι ο δρόμος από τον μελλοντικό ανισόπεδο κόμβο στον Άσπρο όπως περιγράφεται στα τεύχη των μελετών για τον πρώην ΠΑΘΕ, δρόμος που θα καταλήγει στην Γουμένισσα μέσω του Ευρώπου (βλ. ενδεικτική χάραξη στον χάρτη).
Πραγματικός δρόμος του κρασιού που θα ενισχύσει τη θέση της Γουμένισσας και θα φέρει το Πάικο πιό κοντά στην Θεσσαλονίκη.
Η ανανέωση του πληθυσμού θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για πραγματική ανάπτυξη της περιοχής, οι νέες ιδέες θα δώσουν το περιθώριο διερεύνησης εναλλακτικών οραμάτων για την ανάπτυξη τα οποία θα προέρχονται από τον τόπο για τον τόπο.
Ανάπτυξη πραγματική, με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον, με στόχο τον ευ ζην. Ένας τόπος διαρκών μετακινήσεων ανά τους αιώνες.
Είναι καιρός για δράση και διεκδικήσεις, για μηδενική ανοχή σε ευχολόγια, και σε καμμία περίπτωση για δάκρυα πάνω από το χυμένο γάλα.
