Στην κεντρική διοίκηση ενσωματώνονται οι φορείς διαχείρισης προστατευομένων περιοχών και πάρκων
Το τέλος του 2021 σήμανε και το τέλος της αυτόνομης λειτουργίας των φορέων διαχείρισης εθνικών πάρκων και προστατευομένων περιοχών, καθώς αυτοί ενσωματώνονται, κατά την σχετική διατύπωση στον κεντρικό οργανισμό φυσικού περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), τον οποίο εποπτεύει το υπουργείο περιβάλλοντος.
Σημειώνεται, ότι ο σχετικός νόμος είχε ψηφισθεί προ διετίας, ενώ την Παρασκευή 31.12.21 δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως η απόφαση γιά την εφαρμογή της προβλεπόμενης διαδικασίας.
Μία διαδικασία, η οποία προχώρησε γιά την προστατευόμενη περιοχή των λιμνών Κερκινίτιδος (Κερκίνης) και Δοϊράνης και γιά τις αντίστοιχες των Θερμαϊκού και των Κορώνειας και Βόλβης, οι φορείς των οποίων, όπως και όλης της Κ.Μακεδονίας έχουν ενσωματωθεί στο κεντρικό όργανο, με έδρα τον Λαγκαδά.
Σύμφωνα με την σχετική ενημέρωση, η διαδικασία ενσωμάτωσης αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός διαστήματος από ενός έως τριών μηνών.
Κατά το εν λόγω διάστημα την διαχείριση των θεμάτων Κερκίνης και Δοϊράνης θα εξακολουθεί να έχει υπηρεσιακώς το συμβούλιο του φορέα διαχείρισης, το οποίο, με ην προαναφερθείσα απόφαση έχει καταργηθεί.
Πάντως τόσο τα στελέχη του όσο και οι εργαζόμενοι σ’ αυτόν παραμένουν και θα παραμείνουν στην θέση τους, ενώ δεν επέρχονται μεταβολές και στον ίδιο, καθώς θα συνεχίσει να ενεργεί εντός του νέου πλαισίου λειτουργίας της κεντρικής, αρμόδιας γιά το αντικείμενο, υπηρεσίας.
Όσον αφορά στην επελθούσα αλλαγή του καθεστώτος διαχείρισης των εθνικών πάρκων και προστατευομένων περιοχών, από έγκυρη «πηγή» έγινε αναφορά σε «επιδίωξη απλούστευσης των διαδικασιών σε όλο τον τομέα, ώστε οι υπηρεσίες του να αποκτήσουν μεγαλύτερη ευελιξία και αποτελεσματικότητα», με την προσθήκη ότι, όσον αφορά στην προστατευόμενη περιοχή Κερκίνης και Δοϊράνης, «κατά το μεταβατικό διάστημα ό, τι έχει δρομολογηθεί θα υλοποιηθεί, ενώ ο φορέας θα συνεχίσει να μεριμνά γιά τα θέματα της περιοχής και να τα προωθεί».
Ωστόσο, πλανώνται ερωτηματικά και επιφυλάξεις, όσον αφορά στο κατά πόσον το εγχείρημα θα αποβεί αποτελεσματικό στην πράξη, σε σχέση με την λήψη των όποιων σημαντικών για την περιοχή αποφάσεων.
Διότι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η κεντρική διοίκηση δεν αποτελεί και το καλύτερο παράδειγμα ευελιξίας και αποτελεσματικότητας ως προς την λήψη και εφαρμογή αποφάσεων, με επακόλουθο να έχει καταστεί αναγκαιότητα η αποκέντρωση σε σχέση με την συνολική λειτουργία της Πολιτείας, ως «αντίδοτο» στον κατά βάση δυσέλικτο και αναποτελεσματικό συγκεντρωτισμό.
Εξ ου και ο γενικότερος προβληματισμός, αν «βγει σε καλό» της προστατευόμενης περιοχής της Δοϊράνης η επελθούσα μεταβολή.
