«Κοκταίηλ» με «γεύση» αθλητικής ανάπτυξης

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Από καταβολής της η στήλη έχει δώσει και συνεχίζει να δίνει έμφαση στην πτυχή εκείνη της αθλητικής ανάπτυξης του νομού, που έχει να κάνει με την βελτίωση και αναβάθμιση των κατά τόπους αθλητικών εγκαταστάσεων και την κατασκευή νέων, όπου το επιβάλλουν οι ανάγκες.

Από καταβολής της η στήλη έχει δώσει και συνεχίζει να δίνει έμφαση στο θέμα των αθλητικών εγκαταστάσεων, αντιμετωπίζοντάς το ως νόμισμα με δύο όψεις, όπως κάθε γνήσιο νόμισμα, όπως δηλαδή επιβάλλουν τα αντικειμενικά δεδομένα του καθενός. Και τούτο, διότι φρονεί η στήλη, ότι νόμισμα με ίδια όψη και στις δύο επιφάνειες είναι κίβδηλο νόμισμα, το οποίο παραπέμπει σε ανάλογη πραγματικότητα.

Σε ό,τι αφορά, λοιπόν, στο θέμα των αθλητικών εγκαταστάσεων, η μία όψη του νομίσματος έχει να κάνει με την ύπαρξή τους, που σημαίνει διαρκή συντήρηση και σταδιακή βελτίωση και αναβάθμιση των παλιών και την κατασκευή νέων, ενώ η άλλη όψη έχει να κάνει με την αξιοποίησή τους.

Ορθώς οι τοπικές κοινωνίες και αθλητικοί φορείς ζητούν από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας και της τοπικής διοίκησης την κατά καιρούς διάθεση κονδυλίων, των απαιτουμένων για έργα επισκευών, συντήρησης, βελτίωσης και αναβάθμισης υπαρχουσών αθλητικών εγκαταστάσεων.

Ορθώς οι τοπικές κοινωνίες και αθλητικοί φορείς, φορείς περιοχών που στερούνται εγκαταστάσεων αναγκαιουσών για αθλήματα, τα οποία «καλλιεργούνται» σ΄αυτές, ζητούν από τα όργανα της πολιτείας και της τοπικής διοίκησης κονδύλια για την κατασκευή αυτών των νέων εγκαταστάσεων.

Από την άλλη, όμως, εκείνο, για το οποίο οφείλουν να μεριμνούν οι τοπικές κοινωνίες και αθλητικοί φορείς, είναι η έμπρακτη υποστήριξη του αιτήματός τους είτε για επισκευή, συντήρηση και βελτίωση-αναβάθμιση υπαρχουσών αθλητικών εγκαταστάσεων είτε για κατασκευή νέων, όπου αναγκαιούν.

Και έμπρακτη υποστήριξη αυτού του αιτήματος σημαίνει αφ΄ενός μεν διαρκή εκ μέρους των μέριμνα για την μόνιμη και πλήρη λειτουργία των παλιών αθλητικών εγκαταστάσεων, αφ΄ετέρου δε την δημιουργία προϋποθέσεων, που να εξασφαλίζουν το ίδιο για τις νέες, δηλαδή «καλλιέργεια» αθλημάτων σε έκταση και «βάθος» τέτοιο, που να δικαιολογεί πλήρως τον σκοπό κατασκευής τους.

Διότι και στις δύο περιπτώσεις η έλλειψη τέτοιας μέριμνας «ακυρώνει» τον σκοπό της ύπαρξης λετουργικών παλιών εγκαταστάσεων και της κατασκευής νέων, αφήνοντας χώρο σε όσους αναφέρονται σε «πεταμένα λεφτά», για να εκφράσουν την αντίθεσή τους σε κάποια έργα αθλητικής υποδομής.

Άρα καλόν είναι το να ζητούμε αναβάθμιση παλιών αθλητικών εγκαταστάσεων και την κατασκευή νέων, καλύτερο και ουσιαστικότερο, όμως, το να μεριμνούμε για την μόνιμη και πλήρη λειτουργία τους.

Βεβαίως, έχει βάση το επιχείρημα εκείνων που υπουστηρίζουν την άποψη, ότι, ιδίως σε περιοχές όπου δεν είναι ανεπτυγμένα κάποια αθλήματα, η κατασκευή αθλητικής εγκατάστασης αποτελεί βασική προϋπόθεση για την έναρξη της «καλλιέργειάς» του και εν συνεχεία την ανάπτυξή του. Μάλιστα, δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες η στήλη χρειάσθηκε, πάντοτε επικαλούμενη αντικειμενικά δεδομένα και διαφαινόμενες θετικές προοπτικές, να συνταχθεί με αυτό το επιχείρημα.

Ωστόσο, επειδή υπάρχει και το μετά, άλλο τόσο συντάχθηκε και συντάσσεται με αυτούς που θέτουν ως προτεραιότητα την αξιοποίηση των υπαρχουσών εγκαταστάσεων, τουλάχιστον για όσο διάστημα τα οικονομικά δεδομένα της χώρας δεν επιτρέπουν την κατασκευή νέων, ώστε τουλάχιστον να παραμείνουν «ζωντανές» οι όποιες αθλητικές «κυψέλες» του παρόντος, προκειμένου να συνεχισθεί η παραγωγική διαδικασία στον αγωνιστικό αθλητισμό.

Πρόκειται για ένα πεδίο εφαρμογής του αρχαίου ρητού «και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι»:

Και να φτιάχνουμε καινούργιες αθλητικές εγκαταστάσεις και να μην τις αφήνουμε μετά… να «χορταριάζουν» και να αποτρέπουμε το να φτάνουν στο ίδιο σημείο η ήδη υπάρχουσες.

Διότι, σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται για έργα… διακοσμητικού χαρακτήρα, αλλά για δημιουργία γηπεδικής και υλικοτεχνικής υποδομής, η οποία, ακριβώς επειδή προορίζεται για την αθλητική ανάπτυξη, προϋποθέτει κάποιο καθόλου ευκαταφρόνητο κόστος.

Ένα κόστος, το οποίο πάντες οι σχετιζόμενοι αμέσως και εμμέσως με το «οικοδόμημα» του αθλητισμού, οφείλουν να λαμβάνουν πάντα υπ΄όψιν στις όποιες κινήσεις και ενέργειές τους, ώστε να μεριμνούν και για το αντίκρυσμα, όπως συμβαίνει ή πρέπει να συμβαίνει με κάθε επένδυση.

Στις σκέψεις αυτές ώθησε την στήλη η καθ΄όλα θετική για τον κιλκισιώτικο αθλητισμό εξέλιξη της κατασκευής γηπέδου αντισφαίρισης στο δημοτικό αθλητικό κέντρο Αξιούπολης, η επίσημη λειτουργία του οποίου εγκαινιάσθηκε πριν λίγες ημέρες.

Έως τώρα η συγκεκριμένη περιοχή δεν διέθετε την συγκεκριμένη εγκατάσταση. Τώρα όχι μόνο την διαθέτει, αλλά και την απέκτησε σε μια χρονική συγκυρία, κατά την οποία μία αθλήτρια καταγόμενη από αυτήν, την προβάλλει πανελληνίως και όχι απλώς διεθνώς, αλλά οικουμενικώς, με επιτυχίες και διακρίσεις σ΄αυτό το άθλημα, που την κατατάσσουν στην τρίτη θέση της κατάταξης αξιολόγησης στην Ελλάδα και τις πρώτες εκατόν είκοσι θέσεις όλου του κόσμου.

Ένας συνδυασμός ή «κοκταίηλ», που διανοίγει λαμπρές προοπτικές σε ό,τι αφορά στην «καλλιέργεια» και ανάπτυξη του αθλήματος της αντισφαίρισης.

Ένας συνδυασμός ή «κοκταίηλ», που καθιστά ευρύτερα γνωστή άλλο ένα «φυτώριο» του κιλκισιώτικου αθλητισμού, εδρεύον μάλιστα σε μια περιοχή μικρή μεν πληθυσμιακώς, μεγάλη όμως σε αθλητική ιστορία, ακριβώς επειδή ο αθλητισμός συγκαταλέγαται διαχρονικώς στα κορυφαία από τα ενδιαφέροντα της νεολαίας της.

Ένας συνδυασμός ή «κοκταίηλ», ο οποίος δύναται, εν τέλει, να αποβεί ιδιαιτέρως επωφελής για το σύνολο του κιλκισιώτικου αθλητισμού, αρκεί να αξιοποιηθούν και η καινούργια γηπεδική εγκατάσταση και η «λάμψη» του εκ της συγκεκριμένης περιοχής καταγομένου αθλητικού «αστέρος».

Ό,τι, δηλαδή, πρέπει να ισχύει σε κάθε ανάλογη περίπτωση, σε οποιαδήποτε περιοχή του νομού.