Βούληση όχι… μόνο στην θεωρία!

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Το παρόν συντάχθηκε λίγα εικοσιτετράωρα πριν την έναρξη των πρωταθλημάτων ΕΠΣ Κιλκίς, αγωνιστικής περιόδου 2023-24.

Μιάς περιόδου, που βρίσκει τον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, όπως τους αντίστοιχους σε όλους τους νομούς της χώρας, και ιδίως της ευρύτερης περιφέρειάς της, να συνεχίζει να υφίσταται της επιπτώσεις της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, η οποία ειδικώς στον νομό μας συνδυάζεται σε σημαντικό βαθμό και με το οξύτατο πρόβλημα της πληθυσμιακής συρρίκνωσης.

Είναι η συνδυασμένη κρίση, εξαιτίας της οποίας και οι θεσμικές διοργανώσεις της ΕΠΣ Κιλκίς υπέστησαν αριθμητική υποβάθμιση, καθώς οι μεγάλες οικονομικές δυσκολίες είχαν ως επακόλουθο πολλά από τα σωματεία να συμπεριληφθούν τα τελευταία χρόνια στον κατάλογο των ανενεργών.

Βεβαίως, ο «τροχός» της οικονομίας έχει «γυρίσματα», έτσι που, όπως συνέβη και κατά το παρελθόν σε διαστήματα «ισχνών αγελάδων», την οικονομική δυσπραγία να διαδεχθεί κάποια ευχέρεια, που να επιτρέπει, μεταξύ άλλων, και την αύξηση της δραστηριότητας στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Όμως, έως τότε τα σωματεία υποχρεούνται να λειτουργούν με βάση τα δεδομένα της σημερινής δυσμενούς συγκυρίας, κάτι το οποίο έχει ήδη συμβεί σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης, η οποία έχει δείξει τον «δρόμο» σε ό, τι αφορά στον αριθμό των ομάδων και των δύο σημερινών κατηγοριών και στην γεωγραφική δόμηση των δύο ομίλων της α΄(β΄). Πρόκειται γιά μία συνολική ποσοτική δόμηση των δύο κατηγοριών, η οποία, πάντα σε σχέση με την οικονομική παράμετρο, αφ’ ενός μεν εξασφαλίζει ικανοποιητική ανταπόκριση των ομάδων της α1 κατηγορίας στις συνθήκες και απαιτήσεις αυτής, αφ’ ετέρου δε στηρίζει τις αντίστοιχες της α΄ κυρίως με χιλιομετρικές αποστάσεις που περιορίζουν και έξοδα μετακίνησης. (Αν σε μία-δύο περιπτώσεις καθ’ όλη την περίοδο είναι αναπόφευκτη η μετακίνηση σε μεγαλύτερη απόσταση,… «δεν χάθηκε ο κόσμος»).

Από εκεί και πέρα η μνημονευθείσα προσαρμογή στα σημερινά οικονομικά δεδομένα είναι, κατά βάσιν, θέμα των σωματείων, προς τα οποία η στήλη απευθύνεται διαχρονικώς, συμπεριλαμβανομένων των διαστημάτων «παχειών αγελάδων».

Και τούτο, διότι η «ορθόδοξη» διαχείριση των οικονομικών και λειτουργικών θεμάτων των ομάδων αποτελεί ζητούμενο και προϋπόθεση ανεξαρτήτως των οικονομικών δεδομένων της κάθε εποχής. Από την «ορθόδοξη» διαχείριση ή μη των οικονομικών και λειτουργικών θεμάτων των ομάδων εξαρτάται και το επίπεδο του συναγωνισμού και της ποιότητας των τοπικών πρωταθλημάτων, ανεξαρτήτως της εκάστοτε οικονομικής συγκυρίας.

Με άλλα λόγια το να «πάει» καλά ένα πρωτάθλημα δεν είναι κατά πρώτο λόγο θέμα του οικονομικού περιβάλλοντος της κάθε εποχής, αλλά του αν η έκβασή του κριθεί… αποκλειστικώς στους αγωνιστικούς χώρους. Άλλο αν κάποιες ομάδες ευρισκόμενες σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από άλλες, μπορούν να αντέχουν επί μεγαλύτερο διάστημα στις συνθήκες και την ένταση του συναγωνισμού. Απλώς, το θέμα και γι’ αυτές είναι, ό, τι κατακτούν, να το κατακτούν στο γήπεδο.

Εννοείται, ότι, εφ’ όσον θέλουμε να αναφερόμαστε σε καλύτερο επίπεδο, καλύτερη πορεία και καλύτερο μέλλον του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, όλες οι συνιστώσες του οφείλουν να ακολουθήσουν τον «μονόδρομο» της απομάκρυνσης από αντιλήψεις και πρακτικές του παρελθόντος, κατά το οποίο στον χώρο υπήρχε μέριμνα για ο,τιδήποτε, εκτός από… τις υποδομές του, με επακόλουθο, ακόμη και σε διαστήματα οικονομικής επάρκειας, να μην υπάρχει κανένα αντίκρυσμα, και το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο να υστερεί έναντι άλλων περιοχών ακόμη και με μικρότερη ιστορία και παράδοση από αυτό.

Γι’ αυτό αποτελεί πλέον αναγκαιότητα η εκ μέρους όλων των σωματείων, κατά πρώτο λόγο, φυσικά, των ενεργών, να λαμβάνεται μέριμνα:

-Γιά έργα σε όλα τα γήπεδα, που θα καθιστούν δυνατή την απολύτως ασφαλή διεξαγωγή των αγώνων.

-Σε συνάρτηση με το προηγούμενο, γιά εφοδιασμό όλων των γηπέδων με τεχνικό εξοπλισμό γιά την άμεση αποκατάσταση κάθε βλάβης ή ζημιάς και με εξοπλισμό για την άμεση αντιμετώπιση περιστατικών υγείας.

-Γιά την συστηματική λειτουργία τμημάτων υποδομής ή «φυτωρίων» ή «ακαδημιών», τουλάχιστον στις περιοχές όπου αυτό είναι εφικτό υπό τα σημερινά δεδομένα, είτε από ένα σωματείο είτε με την συνεργασία περισσοτέρων.

-Γιά τον σχεδιασμό και προγραμματισμό της κάθε αγωνιστικής περιόδου βάσει αντικειμενικών δυνατοτήτων σε σχέση με το υπάρχον έμψυχο δυναμικό.

-Γιά μετεγγραφές τέτοιες, που να συνδυάζουν την χαμηλή δαπάνη με την υψηλή αξιοπιστία, ώστε να ενσωματώνονται στην κάθε ομάδα, χωρίς να δημιουργούν σ’ αυτήν την αίσθηση… της «λεγεώνας των ξένων»! Πιό απλά… λίγες και καλές μετεγγραφές.

-Γιά «καλλιέργεια» αθλητικού ήθους και γενικώς γιά ποδοσφαιρικό πολιτισμό, ώστε να εκλείψουν φαινόμενα σαν την μετατροπή των γηπέδων σε… «πεδία μάχης», την τροφοδοσία αντιπαλοτήτων, το «λάδι στην φωτιά» του φανατισμού και… τον «χαρτοπόλεμο» με τις «στείρες» αντιπαραθέσεις. Ό, τι δηλαδή, συμβάλλει στην υποβάθμιση του επιπέδου του ποδοσφαίρου κάθε περιοχής και δεν έχει αφήσει το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο να «ανοίξει τα φτερά» του και να «πετάξει» υψηλότερα, ενώ μπορεί.

-Για παρεμβάσεις σε κοινά θέματα, στο πλαίσιο πιό στενής συνεργασίας σωματείων-διοίκησης ΕΠΣΚ, με αντικειμενικό σκοπό την άμεση αντιμετώπιση κάθε σοβαρού, υφισταμένου ή προκύπτοντος, θέματος, άρση κάθε παρεξήγησης και συντονισμό κάθε ενέργειας για προώθηση υποθέσεων, εκκρεμουσών και προκυπτουσών.

Από όλα αυτά το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο μπορεί να αποκομίσει μόνον οφέλη, ενώ σίγουρα δεν έχει να χάσει, τουλάχιστον περισσότερα από όσα χάνει από τις στρεβλές καταστάσεις σ’ αυτό.

Όμως, γιά να ευοδωθούν όλα αυτά, είναι επιτακτικώς αναγκαία μία προϋπόθεση: Η βούληση από όλους τους συντελεστές του «οικοδομήματος» του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Η επίδειξή της πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες υπέρβασης κάθε «εμποδίου», αποτελεσματικής αντιμετώπισης κάθε δύσκολης κατάστασης και εξασφάλισης ευνοϊκότερων συνθηκών για κάθε λειτουργία αυτού του χώρου.

Χωρίς την βούληση τίποτε δεν αλλάζει, ενώ με αυτήν… τα πάντα είναι δυνατόν να αλλάξουν επί τα βελτίω.

Είναι, επί τέλους, καιρός να επιδειχθεί από όλες τις πλευρές του χώρου του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Και, μάλιστα, όχι μόνο… στην θεωρία!