Βάδην και ποδήλατο εναντίον… κυκλοφοριακού

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Υπάρχει σχέση μεταξύ του αθλητισμού και … της κυκλοφορίας, ιδίως στα αστικά κέντρα;

Ή, για να τεθεί το ερώτημα αλλιώς, τι σχέση μπορεί να έχε ο αθλητισμός με το κατά τόπους έντονο κυκλοφοριακό πρόβλημα;

Η απάντηση είναι, στο μεν πρώτο ερώτημα «υπάρχει», στο δε δεύτερο «έχει».

Και τούτο, διότι κοινό τόπο των δύο ερωτημάτων αποτελεί το ότι ο αθλητισμός περιέχει δραστηριότητες, από τις οποίες είναι δυνατή η εξεύρεση λύσεων γιά το κυκλοφοριακό πρόβλημα οποιουδήποτε τόπου, σε όλες τις παραμέτρους του, δηλαδή κίνηση, μετακίνηση, χρήση μέσων και γιά τις δύο, στάθμευση.

Πιό συγκεκριμένα, ο αθλητισμός περιλαμβάνει αθλήματα, τα οποία από την φύση τους παραπέμπουν σε αντιλήψεις και επιλογές, η εμπέδωση των οποίων ως νοοτροπία και εν συνεχεία ως καθημερινή πρακτική μπορεί να συμβάλει, αν όχι στην οριστική επίλυση, τουλάχιστον στην σε πολύ σημαντικό βαθμό άμβλυνση και περιορισμό των κυκλοφοριακών προβλημάτων σε κάθε τόπο.

Τέτοια αθλήματα είναι ο κλασικός αθλητισμός, όσον αφορά στα αγωνίσματα του βάδην, και η ποδηλασία.

Εν προκειμένω, το θέμα δε είναι η δομή των δύο αυτών αθλημάτων σε σχέση με την αμιγώς αγωνιστική παράμετρο και την παράμετρο του αθλητικού ανταγωνισμού, αλλά η επιρροή, την οποία μπορούν να ασκήσουν όχι μόνο στους ενασχολουμένους με αυτά, αλλά σε όλους τους πολίτες, σε σχέση με την πρακτική εφαρμογή τους στην καθημερινότητα.

Το βάδην υπενθυμίζει την δυνατότητα του κάθε ανθρώπου, κάθε ηλικίας και κάθε σωματοτύπου να διανύει κοντινές ή μεσαίες αποστάσεις, προκειμένου να μετακινηθεί χωρίς την χρήση αυτοκινήτου… «γιά ψύλλου πήδημα» ή για απόσταση… «από την κουζίνα μέχρι το υπνοδωμάτιο», κάτι που συνεπάγεται μικρότερος «φόρτος» οχημάτων, μεγαλύτερη άνεση και ασφάλεια μετακίνησης, λιγότερο άγχος για χαμένες εργατοώρες εξ αιτίας… της μονίμως αγωνιώδους αναζήτησης χώρου στάθμευσης, γενικώς περισσότερο ξεκούραστη κίνηση, χώρια τα πολλαπλά οφέλη για την υγεία από την καθημερινή άσκηση με το απλό και χωρίς πίεση βάδην.

Ακριβώς τα ίδια ισχύουν γιά τις σχετικώς μεγαλύτερες αποστάσεις εντός του αστικού ιστού, γιά την μετακίνηση στις οποίες η ποδηλασία αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση, προσφέροντας το από πάσης πλευράς κατάλληλο μέσον της, δηλαδή το ποδήλατο.

Συνοπτικώς, όσο περισσότερο βάδην και όσο περισσότερη χρήση ποδηλάτου τόσο λιγότερα τα κυκλοφοριακά προβλήματα σε κάθε αστικό κέντρο, άρα όσο συστηματικότερη «καλλιέργεια» της νοοτροπίας γιά την καθημερινή χρήση… ποδιών και ποδηλάτου, τόσο καλύτερη ποιότητα κυκλοφορίας και κίνησης, τόσο καλύτερη καθημερινή «εικόνα» κάθε τόπου.
Γι’ αυτό, η στήλη τάσσεται διαχρονικώς, αφ’ ενός μεν υπέρ της στηρίξεως του αθλήματος του βάδην από τους τοπικούς φορείς κλασικού αθλητισμού (έστω και αν διάκειται δυσμενώς έναντι αγωνισμάτων, όπου καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν αποφάσεις κριτών), και περαιτέρω διαδόσεως, αναπτύξεως και προόδου του αθλήματος της ποδηλασίας από τους αντίστοιχους δικούς του, αφ’ ετέρου δε υπέρ της όσο το δυνατόν συχνότερης φιλοξενίας αγωνιστικών διοργανώσεων των δύο αθλημάτων στον τόπο μας.

Ως στήριξη των φορέων κλασικού αθλητισμού, σε σχέση με το βάδην, και των αντιστοίχων της ποδηλασίας νοείται και η ενίσχυση συνεργασιών τους με φορείς της τοπικής διοίκησης αλλά και της Πολιτείας, και δη τους σχετιζόμενους με την παιδεία, με σκοπό την κατά τακτικά διαστήματα διοργάνωση εκδηλώσεων εκπαιδευτικού χαρακτήρα, ώστε η αναγκαιότητα του βάδην και της χρήσης ποδηλάτου στα αστικά κέντρα να καταστεί τρόπος σκέψης και ζωής από την «τρυφερή» ακόμη ηλικία των ανθρώπων. Άλλωστε, αυτό συμφέρει και… τα ίδια τα αθλήματα ή αγωνίσματα, αφού ο συνδυασμός της γνώσης με την σωστή εκπαίδευση θα πολλαπλασιάζει τον αριθμό παιδιών να ασχοληθούν συστηματικώς με αυτά. Παιδιών του σήμερα, που θα είναι οι πολίτες του αύριο με την σωστή νοοτροπία, σε ό, τι αφορά στις μετακινήσεις εντός αστικού ιστού.

Πέραν των προαναφερθέντων, αναφορικά με την διοργάνωση αγώνων κλασικού αθλητισμού με το αγώνισμα του βάδην στο πρόγραμμα, ή… σκέτου βάδην και ποδηλασίας, ορεινής και επί δημοσίας οδού, υφίσταται πλέον, όπως η στήλη έχει επισημάνει κατ’ επανάληψιν, και η παράμετρος της ξενοδοχειακής υποδομής στο Κιλκίς, η οποία παρέχει δυνατότητες ανάληψης τέτοιων διοργανώσεων όχι μόνο τοπικού και περιφερειακού χαρακτήρα αλλά και πανελληνίου, ακόμη και διεθνούς.

Η πλέον πρόσφατη απόδειξη υπήρξε η καθ’ όλα επιτυχής γιά άλλη μία χρονιά διεξαγωγή αγώνων διεθνούς διοργάνωσης ορεινής ποδηλασίας στην περιοχή του λόγου Αγίου Γεωργίου Κιλκίς, από την οποία τα οφέλη δεν έχουν να κάνουν μόνο με την προβολή του τόπου και την ανάδειξη της ικανότητάς του να φιλοξενεί κάποιων αξιόλογων ή και σημαντικών προδιαγραφών αγώνων, αλλά και με την διάδοση και ενίσχυση του ενδιαφέροντος γιά την χρήση του ποδηλάτου ως υπό προϋποθέσεις μέσου μετακίνησης για μεσαίες (και όχι μόνον) αποστάσεις.

Είναι δε βέβαιον, ότι το ίδιο θα συμβεί, με κάποια διοργάνωση αγώνων βάδην, δεδομένου και του πανελλαδικώς αξιοσημείωτου αριθμού αθλητών και αθλητριών που ασχολούνται με αυτό, αλλά και του ότι όλη η ευρύτερη περιοχή του Κιλκίς έχει διαδρομές απολύτως κατάλληλες όσο και ελκυστικές για τα αγωνίσματα του βάδην.

Τέλος, σχέση με την προαναφερθείσα επισήμανση της ανάγκης στενής συνεργασίας φορέων του βάδην και της ποδηλασίας με αντίστοιχους της τοπικής διοίκησης και της Πολιτείας, γιά την διοργάνωση εκδηλώσεων εκπαιδευτικού χαρακτήρα, κρίνεται σημαντική και η παρουσία «ινδαλμάτων» των δύο αθλημάτων (πανελληνιονικών, πανευρωπαιονικών, παγκοσμιονικών, ολυμπιονικών), που ούτως ή άλλως λειτουργούν από μόνοι τους ως «κράχτες» για τα νέα παιδιά, έτσι που με καίριες παρεμβάσεις τους να συμβάλλουν στην ευκολότερη αφομοίωση της γνώσης από αυτά, ώστε να «καλλιεργηθεί» σ’ αυτά η σωστή νοοτροπία στο θέμα των εντός αστικού ιστού μετακινήσεων.

Και αυτός ο αγώνας γιά την εμπέδωση της επιλογής του βάδην ή της χρήσης του ποδηλάτου γι’ αυτές τις μετακινήσεις είναι επιτακτική ανάγκη να ενταθεί, καθώς το κυκλοφοριακό πρόβλημα ήδη έχει προσλάβει από σοβαρές μέχρι «εκρηκτικές» διαστάσεις σε ουκ ολίγα αστικά κέντρα, του Κιλκίς μη εξαιρουμένου.