Τα “ναι” και τα “όχι” που χρειάζονται τώρα

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Η “εικόνα” και ατμόσφαιρα της ετήσιας τακτικής γενικής συνέλευσης της ΕΠΣ Κιλκίς της Παρασκευής 26.8.22, “αποτύπωμα” της κατάστασης που επικρατεί στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου κατά την παρούσα συγκυρία της συνδυασμένης κρίσης, δηλαδή παρατεταμένης οικονομικής συν υγειονομικής (έστω και σε ύφεση) συν τώρα τελευταία ενεργειακής, έρχεται να δικαιώσει πανηγυρικώς τις θέσεις και προτάσεις της στήλης γιά άμβλυνση των προβλημάτων στο εν λόγω “οικοδόμημα” και περιορισμό των συνεπειών τους σ’ αυτό, εν όσω διαρκεί η κρίση.

Διότι, η στήλη έχει επί μακρόν ασχοληθεί με ζητήματα και προβλήματα του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου και διατύπωσε θέσεις και προτάσεις γι’ αυτό όχι μόνο κατά την διάρκεια της κρίσης αλλά και πριν αυτή ενσκύψει, σχεδόν προειδοποιώντας γιά τις δυσάρεστες καταστάσεις που βιώνει σήμερα το “οικοδόμημα”.

Δεν χρειάσθηκε, δηλαδή, να προκύψει η σημερινή δυσάρεστη πραγματικότητα των πολύ “ισχνών αγελάδων” και οι με τα “μελανώτερα χρώματα” περιγραφείσες από το προεδρείο της ΕΠΣΚ επιπτώσεις της στην συνολική λειτουργία του “οικοδομήματος”, γιά να καταστεί σαφής η αναγκαιότητα απαλλαγής του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου από παθογένειες και λανθάνουσες καταστάσεις, που το υποχρεώνουν σε καρκινοβασία ή και στασιμότητα, υπονομεύοντας το μέλλον του.

Ίσως, μάλιστα, όπως είχε επισημάνει η στήλη, θα ήταν ευχής έργον, αυτή η συνδυασμένη κρίση να αποτελέσει “εργαλείο” γιά την ανασυγκρότηση και αναδιοργάνωση του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου πάνω σε ισχυρότερες, σταθερότερες και ασφαλέστερες βάσεις απο τις σημερινές, σε μιάν ακόμη εφαρμογή του “ουδέν κακόν αμιγές καλού”.

Η “μαγική” λέξη γιά την ενεργοποίηση δράσεων, ενεργειών και διαδικασιών προς αυτήν την κατεύθυνση είναι παλαιόθεν γνωστή, και ειπώθηκε, επίσης, από το προεδρείο της ΕΠΣΚ κατά την εν λόγω γενική συνέλευση: Διαχείριση.

Ορθολογική διαχείριση, θα προσέθετε η στήλη, από όλους, ιδίως δε τους ιθύνοντες των μεσαίου μονοψηφίου αριθμού σωματείων με τις λεγόμενες “ισχυρές” ομάδες.

Πρακτικώς, ορθολογική διαχείριση υπό τις παρούσες συνθήκες σημαίνει:
-Ναι στις συνεργασίες μεταξύ σωματείων, όι στην εσωστρέφεια της κοστοβόρου μοναχικής πορείας, ιδίως όταν “δεν παίρνει” κάποια σωματεία να την ακολουθήσουν.

-Ναι στην εύρυθμη λειτουργία “φυτωρίων” ή “ακαδημιών” και στην προτίμηση του όποιου ντόπιου δυναμικού γιά την στελέχωση των ομάδων, όχι στην ακριβή έξωθεν ενίσχυση με “λεγεωναρίους θηρευτάς” δι’ ενός εφημέρου υλικού οφέλους του και… “αρπαχτή” επονομαζομένου.

-Ναι στην φροντίδα γιά την καλή κατάσταση και ασφαλή λειτουρία των γηπέδων και των εγκαταστάσεών τους, όχι στις δαπανηρές μετακομίσεις ή, έστω και πρόσκαιρες, μετακινήσεις σε άλλες έδρες.

-Ναι στην κάλυψη αναγκών και στην “λελογισμένη” αμοιβή των ποδοσφαιριστών, όχι σε μισθοδοσίες μη συνάδουσες με τα σημερινά οικονομικα δεδομένα.

-Ναι στην μέριμνα όλων των σωματείων γιά ενίσχυση του αριθμητικώς ανεπαρκούς σήμερα προσωπικού της κιλκισιώτικης διαιτησίας,όχι στην ζημιογόνο επιλογή της μετάκλησης διαιτητών από άλλες περιοχές.

-Ναι, εφ’ όσον χρειασθεί, στον ορισμό αριθμού αγώνων και γιά το πρωί της Κυριακής, έστω και αν πρόκειται γιά αναχρονισμό, όχι, εν όσω διαρκεί η κρίση, στην εμμονή της διεξαγωγής των αγώνων μόνον απογεύματα, από την στιγμή που αυτή η επιλογή καθιστά κατά την παρούσα φάση αναγκαστική την μετάκληση διαιτητών από αλλού.

-Ναι, γενικώς, στην νοικοκυρεμένη διαχείριση, με στοιχειώδη μέριμνα γιά την υγειονομική ασφάλεια των ποδοσφαιριστών, όχι σε παράλογες ή άσκοπες ή και αχρείαστες δαπάνες.
Και όλα αυτά συνιστούν μιάν αναγκαστική προσαρμογή τώρα, ώστε να υπάρχει προοπτική γιά καλύτερες ημέρες αργότερα, όπως συνέβη αρκετές φορές στο παρελθόν, όταν, και πάλι εξ αιτίας κρίσεων, το “οικοδόμημα” του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου κλονίσθηκε συνθέμελα.

Υπήρξαν, με άλλα λόγια, και άλλες κρίσεις, με δραματικές επιπτώσεις σ’ αυτό, όμως “θανάσιμο πλήγμα” δεν υπέστη ποτέ, ακριβώς επειδή κάθε ανάλογη εποχή υπήρξαν, επίσης, οι κατάλληλες αντιδράσεις των σωματείων και των διοικήσεων της ΕΠΣΚ, που λειτούργησαν σαν αντίβαρο και δημιούργησαν προϋποθέσεις ανάκαμψης, ανασυγκρότησης και ερχομού εποχών “παχειών αγελάδων”.

Κατά την ετήσια τακτική γενική συνέλευση της ΕΠΣΚ το προεδρείο κατέβαλε προσπάθεια ενθάρρυνσης δύο σωματείων, να δηλώσουν συμμετοχή των ομάδων τους, ώστε τα πρωταθλήματα να διεξαχθούν με τριανταμία ή τριάντα ομάδες, και όχι εικοσιεννέα, που έχουν ήδη δηλώσει συμμετοχή.

Και τούτο, διότι, αν τα πρωταθλήματα διεξαχθούν με 29 ομάδες, “ισοφαρίζεται” η κορυφαία αρνητική επίδοση της περιόδου … 1969-70, όταν και τότε, γιά οικονομικούς και άλλους διαφορετικούς λόγους, σοβούσε και πάλι οξύτατη κρίση στο “οικοδόμημα” του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Όμως, όπως υπήρξε η κρίση, υπήρξε και τότε η αντίδραση του χώρου με το, διαφορετικό μεν ως προς τα εξωτερικά γνωρίσματα πλην όμως πάντα δρασρικό, “όπλο”της ορθολογικής διαχείρισης σε όλα.

Έτσι, από την γενική “ένδεια”και “απίσχνανση” του 1970 φτάσαμε στο 1990, στις αρχές μιάς δεκαετίας κατά την οποία ο νομός Κιλκις έφτασε να αριθμεί … εκατόν δύο σωματεία, με από ένα μέχρι δύο στην γ΄εθνική κατηγορία και από τέσσερα μέχρι πέντε στην δ΄!

Αυτό ακριβώς θα πρέπει να είναι το μέτρο και κριτήριο σύγκρισης γιά το τι σημαίνει σωστή διαχείριση στον χώρο του ποδοσφαίρου, και γι’ αυτό στο κιλκισιώτικο δεν πρέπει να περιορισθούν στην σύγκριση με την πριν από μισό αιώνα και κάτι κορυφαία αρνητική χρονιά, αλλά να προχωρήσουν και σ’ αυτήν με την περίοδο, που ακολούθησε, όταν, χάρη στην σωστή διαχείριση από όλους, αποκαταστάθηκε η ομαλή λειτουργία σε όλους τους χώρους και τομείς.

Άλλωστε, και από στατιστικής πλευράς η κίνηση από το ζενίθ προς το ναδίρ και αντιστρόφως έχει τα ίδια χρονικά χαρακτηριστικά, κάτι που ενισχύει και υπογραμμίζει την θέση και άποψη περί την καθοριστική σημασία της εκ μέρους όλων ορθολογικής διαχείρισης στο “οικοδόμημα” του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.