Στο Κιλκίς η «τρίχα» αλλού… η «τριχιά»!

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Υπήρξαν κατά το τελευταίο διάστημα και αυτά τα περιστατικά στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Περιστατικό πρώτο: Τρεις αγωνιστικές ημέρες πριν την ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος β΄ομίλου α΄κατηγορίας, ο Εθνικός Αξιούπολης εξασφαλίζει μαθηματικώς τον τίτλο του πρωταθλητή. Στον αγώνα του γιά την αμέσως επόμενη αγωνιστική ημέρα, με αντίπαλο τον Μακεδονικό Πολυπέτρου, οι παίκτες του τελευταίου παρατάσσονται σε δύο παράλληλους και αντιμέτωπους στίχους, υπό τύπον «διαδρόμου», και χειροκροτούν τους Αξιουπολίτες, που περνούν από αυτό, σε μιάν ηθική επιβράβευσή τους για την κατάκτηση του τίτλου.

Είναι το διεθνώς γνωστό «πασίγιο», μία ηθική αμοιβή είτε νικητών είτε ηττημένων εντός αγωνιστικού χώρου, είτε πριν την έναρξη είτε μετά την λήξη του αγώνα, μία προ πολλών ετών θεσμοθετηθείσα τελετή ποδοσφαιρικού πολιτισμού.

Περιστατικό δεύτερο: Τελευταία αγωνιστική ημέρα κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος α΄ομίλου α΄κατηγορίας, και στην Ευκαρπία διεξάγεται το «ντέρμπυ» κορυφής μεταξύ της τοπικής Νίκης και της Δόξας Χέρσου, γιά το ποιά ομάδα θα αναδειχθεί πρωταθλήτρια και ποιά θα καταλάβει την δεύτερη θέση, που οδηγεί σε αγώνα διαβάθμισης γιά την άνοδο με την δεύτερη ομάδα του β΄ομίλου.

Ούτε, όμως, η πίεση από την σημασία του αγώνα ούτε η περιρρέουσα ατμόσφαιρα στο «οικοδόμημα» του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου εξ αιτίας προσφάτων δυσάρεστων συμβάντων στέκονται «εμπόδιο» στην σκέψη και στην βούληση και των δύο ομάδων, να τιμήσουν την μνήμη προσφάτως αδικοχαμένου σε τροχαίο δυστύχημα ποδοσφαιριστή, με τους παίκτες και των δύο να παρατάσσονται φορώντας φανέλλες με αποτυπωμένη την μορφή του επάνω τους.

Περιστατικό τρίτο: Ημιτελικός αγώνα διαβάθμισης («πλαίυ οφ») για τον τίτλο πρωταθλητή ΕΠΣ Κιλκίς 2021-22, μεταξύ Απόλλωνος Ευρώπου και ΑΕ Πολυκάστρου, παρουσία πεντακοσίων και πλέον θεατών. Ένας κλασικός αγώνας καθοριστικής και γιά τις δύο ομάδες σημασίας, στον οποίο συσσωρεύονται πίεση, ένταση και αγωνία μιάς ολόκληρης χρονιάς, σε ένα «εκρηκτικό μίγμα» από εκείνα, γιά τα οποία αρκεί μία «σπίθα» κάθε «εν θερμώ» σκέψεως ή αντιδράσεως, γιά να «εκραγούν» με απρόβλεπτα επακόλουθα και συνέπειες.

Και όμως, σε ένα τέτοιον ακριβώς αγώνα βρίσκει την απόλυτη από πλευράς παικτών εφαρμογή του «ευ αγωνίζεσθαι» ή «φαιρ πλαίυ»!

Παίκτης της μιάς ομάδας εκμεταλλεύεται αδικαιολόγητο λάθος του διαιτητή και σημειώνει τέρμα, δίνοντας σ’ αυτήν το προβάδισμα.

Πριν περάσουν πολύ λίγα λεπτά, σε εκδήλωση αντεπίθεσης των αντιπάλων, οι συμπαίκτες του προβάλλουν «αντίσταση»… «με τα μάτια», επιτρέποντας ουσιαστικώς σε αυτούς να σημειώσουν το τέρμα της ισοφάρισης!

Στην εξέδρα όχι μόνο δεν εκδηλώνεται καμμία αρνητική αντίδραση, αλλά, αντιθέτως, οι θεατές επικροτούν, και με παρατεταμένο χειροκρότημα επιδοκιμάζουν την επίδειξη φιλάθλου πνεύματος.

Στην συνέχεια δε ο αγώνας, αν και πεισματώδης και… «ψυχοβγαλτικός», με ημίωρη παράταση και την ψυχοφθόρα διαδικασία των πέναλτυ, με εκτέλεση… δεκατεσσάρων (!), όχι μόνο δεν παρεκκλίνει ούτε κατ’ ελάχιστον από το φίλαθλο πλαίσιο, αλλά εξελίσσεται υπό πλήρως ομαλές συνθήκες, με συμμετόχους σ’ αυτό και τους θεατές.

Ήταν, λοιπόν, τρία περιστατικά, από εκείνα που ενήργησαν σαν «βάλσαμο» στις «πληγές», τις οποίες προκάλεσαν εσχάτως κάποια άλλα δυσάρεστα στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Δεν ήταν, ωστόσο, άγνωστα ή πρωτοφανή ούτε κάν από τα μη συνήθη.

Διότι, η ιστορία του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, τόσο από καταβολής του ως οργανωμένου «οικοδομήματος», το 1960 με την ίδρυση της ΕΠΣΚ, όσο και από τις προηγούμενες δεκαετίες, βρίθει περιστατικών, που έχουν καταγραφεί και καταγράφονται ως παράδειγμα εφαρμογής του «ευ αγωνίζεσθαι» ή «φαιρ πλαίυ» προς μίμησιν.

Δεν λείπουν, φυσικά, και ουκ ολίγες «μαύρες σελίδες», από εκείνες, που αναδεικνύουν τα παραδείγματα προς αποφυγήν.

Συμβαίνει, όμως, το εξής τραγελαφικό, σε ό, τι αφορά σε πέραν των ορίων του νομού Κιλκίς αναφορές στα τεκταινόμενα στο ποδόσφαιρό του:

Συμβαίνουν δέκα «καλά» σε αυτό, και σχεδόν «δεν κουνιέται φύλλο» στα διάφορα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, ενώ αρκεί ένα και μόνο τέτοιο, ακόμη και πολύ μικρότερου μεγέθους, που συμβαίνει… οπουδήποτε αλλού ανά την ελληνική επικράτεια, γιά να κάνει «πάταγο»!

Και αντιστρόφως, συμβαίνουν δέκα «κακά» οπουδήποτε αλλού, και τα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης «ξεσηκώνονται» και «χαλούν τον κόσμο» γιά ένα τέτοιο, που διαδραματίζεται εντός νομού Κιλκίς!

Και οι δύο περιπτώσεις χαρακτηριστικά παραδείγματα της μετατροπής… της τρίχας σε τριχιά από τα διάφορα εκτός νομού Κιλκίς μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης, με «τριχιά» το «καλό» και «τρίχα» το «κακό» κάθε άλλου ποδοσφαιρικού «οικοδομήματος»!

Μία τεχνητή όσο και πλασματική «εικόνα», που προσβάλλει τον τόπο μας, έστω και αν δεν λείπουν τα κακώς κείμενα ή αρνητικά φαινόμενα στο ποδόσφαιρο και γενικότερα τον αθλητισμό του.

Μία σαφέστατα διακριτική μεταχείριση, με ισχύ δύο μέτρων και δύο σταθμών, που θα είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις σε άλλες περιοχές.

Μία μεταχείριση από κάποιους, που δείχνουν να αντιμετωπίζουν τον νομό Κιλκίς ως το «καλό παιδί» που δέχεται αδιαμαρτύρητα κάθε υποτιμητική και μειωτική συμπεριφορά, οπότε δεν «σκοτίζονται» γι’ αυτό, αφού το πρόβλημά τους είναι οι περιοχές, που … «δείχνουν δόντια»!

Μία μεταχείριση, που κάποια στιγμή πρέπει να «κοπεί μαχαίρι».

Αυτό, ακριβώς, επιβάλλεται πλέον να απασχολεί την διοίκηση του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, με την υποστηρικτική συνεργασία των τοπικών πολιτικών αρχών.

«Όπλο» και των δύο πλευρών οι συνεχείς παραστάσεις και διαβήματα προς πάσα αρμόδια περιφερειακή και κεντρική αρχή, πολιτική και αθλητική, κάθε φορά που ο νομός υφίσταται διακριτική μεταχείριση σε σχέση με τα τεκταινόμενα στο ποδοσφαιρικό «οικοδόμημά» του, και μία «επιθετικότερη» τακτική αξιοποίησης του τομέα ενημέρωσης και προβολής.

Και στις δύο περιπτώσεις πρόκειται γιά ζήτημα ηθικής τάξης, και οι όποιες παρεμβάσεις, έστω και υπό τύπον διαβημάτων, δεν ενέχουν κανένα συγκρουσιακό πνεύμα και «πολεμική» διάθεση έναντι των κεντρικών αρχών, αλλά απλώς αποσκοπούν στην άρση μιάς άδικης μεταχείρισης του νομού, όσον αφορά στην παρουσίαση συμβαινόντων στον χώρο του ποδοσφαίρου του.

Άρα, οι δικές μας αρχές δεν θα πρέπει να έχουν κανένα ενδοιασμό ή επιφύλαξη στην προοπτική να ενεργήσουν κατά τον προαναφερθέντα τρόπο, ώστε να σταματήσει αυτό το «βιολί» της «υπερτροφικής» προβολής και του παραμικρού «στραβού» και συγχρόνως της μη ανάδειξης ή και πλήρους αγνόησης ακόμη και σημαντικών θετικών συμβαινόντων στο κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο.