Στήριξη και της οικονομίας

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Πάνω από όλα η υγεία.

Όμως, η εξασφάλιση της υγείας είναι δώρον – άδωρον χωρίς εύρυθμη λειτουργία της οικονομίας.

Και τούτο, διότι η κάθε πίεση από αιτίες, που υπονομεύουν την υγεία, αντέχεται, όμως η πείνα λόγω συνεπειών ανέχειας, εξ αιτίας της οποιασδήποτε «νόσου» στον τομέα της οικονομίας, δεν αντέχεται.

Που σημαίνει, ότι, ναι μεν, όταν ενσκύπτει η οποιαδήποτε πανδημία, τα λαμβανόμενα μέτρα επιβάλλεται να έχουν ως πρώτη προτεραιότητα την διαφύλαξη της υγείας του πληθυσμού, πλην όμως εξ ίσου επιτακτική είναι και η διαφύλαξη της οικονομίας, αφού κατάρρευσή της συνεπάγεται δραματική αποδυνάμωση του «μετώπου» στον «πόλεμο» γιά την προάσπιση της υγείας.

Η επισήμανση αυτή κατέστη ιδιαιτέρως επίκαιρη εδώ και ένα χρόνο, κατά τον οποίο όλη η ανθρωπότητα «πολεμά» κατά του… αοράτου εχθρού, του νέου κορωνοϊού.

Όπου δόθηκε έμφαση αποκλειστικώς και μόνο στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας στον τομέα της υγείας, ανέκυψαν σοβαρότατα προβλήματα στην οικονομία, σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις σε σημείο… «κόκκινου συναγερμού». Όπου, πάλι, δόθηκε περισσότερο «βάρος» στην προστασία της οικονομίας, ο «κόκκινος συναγερμός»… «κτύπησε» στον τομέα της υγείας, με «αναζωπύρωση» δραματικών καταστάσεων.

Επομένως, αποτελεί διεθνώς ζητούμενο… η «χρυσή τομή»: Μέριμνα γιά την καταπολέμηση του νέου κορωνοϊού, αλλά ταυτοχρόνως και γιά την ανάκαμψη και τόνωση της οικονομίας, ώστε να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Η προσπάθεια γιά την εξεύρεση αυτής της «χρυσής τομής» δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο σε επίπεδο κεντρικής διοίκησης. Εξ ίσου αποφασιστικό ρόλο δύνανται να διαδραματίσουν η τοπική διοίκηση και οι φορείς όλων των τομέων και χώρων της ζωής τούτου του τόπου. Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, η συνδρομή του στην εξεύρεση της ανωτέρω επισημανθείσης «χρυσής τομής» αποτελεί «μονόδρομο» επιβίωσης.

Χρειάζονται στον χώρο τα μέτρα γιά την προστασία της υγείας, ώστε να διεξάγονται απρόσκοπτα όλες οι αγωνιστικές διοργανώσεις, χρειάζονται, όμως, και οι παρεμβάσεις του χώρου προς την κατεύθυνση της τόνωσης της οικονομίας, καθώς, ειδικότερα κατά την παρούσα συγκυρία, αποτελεί ζωτικής σημασίας προϋπόθεση για την συνέχιση της λειτουργίας του «οικοδομήματος» η ύπαρξη χορηγών ή οικονομικών υποστηρικτών.

Διότι, όσο παρατείνεται η εξ αιτίας της πανδημίας ενταθείσα το τελευταίο διάστημα σε υπερθετικό βαθμό οικονομική κρίση, τόσο θα μειώνεται δραματικώς ο αριθμός χορηγών ή οικονομικών υποστηρικτών, άρα τόσο περισσότερα καίρια πλήγματα θα δέχεται το «οικοδόμημα» του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, με κίνδυνο επίσπευσης της αναπόφευκτης σ’ αυτήν την περίπτωση «κατάρρευσής» του.

Επομένως, οι παράγοντες του χώρου, δηλαδή σωματείων, δευτεροβάθμιων διοικητικών οργάνων και διαφόρων φορέων σχετιζομένων με αυτόν, έχουν κάθε λόγο, συμφέρον και νομιμοποίηση να συνενώσουν τις δυνάμεις τους, με σκοπό μία δυναμική παρέμβαση προς τα αρμόδια διοικητικά όργανα της Πολιτείας και την τοπική διοίκηση, με την συνέργεια και των εκπροσώπων του νομού στην Βουλή των Ελλήνων, ώστε ούτε η μέριμνα γιά την δημόσια υγεία να αποβεί εις βάρος της οικονομίας ούτε το ενδιαφέρον γιά την επάνοδο της οικονομίας σε κατάσταση ευρυθμίας να αποβεί εις βάρος της δημόσιας υγείας.

Ειδικότερα στον χώρο του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, που έχει ανάγκη και υγιών αγωνιστικών στελεχών και «πηγών» χρηματοδότησης, καθώς αν τα υγιή αγωνιστικά στελέχη είναι η «ζωή» του, οι «πηγές» χρηματοδότησης είναι το «οξυγόνο» του.

Εν γνώσει, λοιπόν, αυτής της πραγματικότητος, η στήλη επανέρχεται μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα στην πρόσφατη πρότασή της προς τις διοικήσεις της ΕΠΣ Κιλκίς και των σωματείων της, να θεωρήσουν την αγωνιστική περίοδο 2020 – 21 ως «μη ολοκληρωθείσα» (υπενθυμίζεται άλλωστε, ότι υπάρχουν και ιστορικά παραδείγματα από την α’ εθνική κατηγορία και το κύπελλο Ελλάδος με αυτήν την διατύπωση, όπως και περιπτώσεις μη διεξαγωγής οργανώσεων με την διατύπωση «δεν ετελέσθη», με κοινό παρονομαστή την αναφορά σε «ανωτέρα βία», όπως, δηλαδή συμβαίνει και φέτος με τον νέο κορωνοϊό), και να «ρίξουν» όλο το «βάρος» των ενεργειών τους στην στήριξη κάθε πρωτοβουλίας και παρέμβασης προς την κατεύθυνση της ανόρθωσης της οικονομίας.

Μιάς οικονομίας ήδη καταταλανισθείσης από τους συνεχείς «κλυδωνισμούς» του τελευταίου ημερολογιακού έτους, και η ο ποία δεν πρόκειται όχι να ανορθωθεί, αλλά ούτε απλώς να στηριχθεί «στα γόνατα», εν όσω παραμένουν επί τόσο τεράστιο χρονικό διάστημα εκτός λειτουργίας και «κλειστοί» τόσοι τομείς της.

Βεβαίως, από την παρατεταμένη αγωνιστική απραξία ελλοχεύει ο θεωρητικός κίνδυνος να ατονήσει το ενδιαφέρον των ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών γιά το άθλημα, καθώς και αυτοί έχουν υποστεί και τις ψυχολογικές συνέπειες της πανδημίας, άρα υφίσταται και η, επίσης κάποια, έστω και «κουτσουρεμένη», αγωνιστική δραστηριότητα, που θα μπορούσε να αποτρέψει αυτήν επίφοβη προοπτική.

Όμως, ακόμη και αν αυτή η παράμετρος χρήζει κατανοήσεως και λυσιτελούς αντιμετωπίσεως, δεν μπορεί να έχει το ίδιο «ειδικό βάρος» με την αδήριτη ανάγκη της τόνωσης της οικονομίας, τουλάχιστον μέχρι του σημείου αφ’ ενός μεν περιορισμού της απώλειας θέσεων εργασίας αφ’ ετέρου δε περιορισμού των εισοδημάτων φορέων του επιχειρείν, του εμπορίου και της βιομηχανίας, που συνθέτουν την «δεξαμενή», από την οποία «αντλεί» πόρους το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

Αν δεν καταβληθούν προσπάθειες και δεν ληφθούν μέτρα προς αυτήν την κατεύθυνση, όση πρόοδος και αν επιτευχθεί στο θέμα της προάσπισης της δημόσιας υγείας, αυτή θα είναι άνευ αντικρύσματος γιά το ποδόσφαιρο του νομού Κιλκίς.

Διότι, χώροι σαν αυτόν, όπου η δημόσια υγεία τελεί υπό έλεγχον, είναι σαν «οχήματα», που έχουν ακινητοποιηθεί ελλείψει «καυσίμων», εξ αιτίας ακριβώς της «νόσου» της «ακινησίας» στην οικονομία, από την οποία και υπό κανονικές συνθήκες προέρχονται αυτά.

Και, δυστυχώς, αυτές οι «κανονικές συνθήκες» στην οικονομία αποτελούν σήμερα ένα ζητούμενο γιά όλους τους πολίτες και γιά όλους τους τομείς και χώρους της ζωής του τόπου και τους φορείς τους, από την διευθέτηση του οποίου εξαρτάται η «λύτρωση» της κοινωνίας τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό με την «νίκη» κατά της πανδημίας.

Είθε, λοιπόν, οι ιθύνοντες του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου να ενεργήσουν προς πάσαν κατεύθυνσιν καθοδηγούμενοι από το αρχαίο ρητό «και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι», δίνοντας έμφαση, μετά τα μέτρα για την υγεία και στις παρεμβάσεις γιά στήριξη της οικονομίας.

Αυτά, δηλαδή, που χρειάζεται το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο γιά την επιβίωσή του.