Αθλητισμός

Πρωτόκολλο – “χάρτης” εξυγίανσης “αντίδοτο” στον νοσηρό…“χαρτοπόλεμο”

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Είναι αλήθεια, ότι, σε σχέση με τις γηπεδικές και εξωγηπεδικές συμπεριφορές των συντελεστών του, το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο έχει επιτελέσει εμφανή πρόοδο και έχει κάνει “βήματα εμπρός”, έτσι που κατά τα τελευταία αρκετά χρόνια να παρουσιάζει “εικόνα” σαφώς καλύτερη από αυτήν παλαιών… αλήστου μνήμης εποχών.

Ωστόσο, συνεχίζει να ταλανίζεται από κάποιες παθογένειες, από εκείνες που επί μακρόν “εμπόδισαν” και συνεχίζουν να “εμποδίζουν” μιάν ουσιαστική πρόοδό του και την διενέργεια των διοργανώσεών του χωρίς αιτίες φόρτισης της ατμόσφαιρας σε σημείο δημιουργίας τοξικού κλίματος.

Ειδικότερα, το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο συνεχίζει να είναι δέσμιο νοοτροπιών, προκαταλήψεων και συμπεριφορών ευνοουσών την καχυποψία, και μάλιστα σε σημαντικό ή ακόμη και υπερθετικό βαθμό.

Νοοτροπιών, προκαταλήψεων και συμπεριφορών, οι οποίες μετατρέπουν τον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου σε πεδίο αντιπαλοτήτων και αντιπαραθέσεων, ακόμη και με κοινωνικές προεκτάσεις τοπικιστικού χαρακτήρα, που παραπέμπουν σε… “πεδίο μάχης”!
Και επειδή “κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια”, η στήλη δεν θα παύσει να υπεθυμίζει την ύπαρξη του μοναδικού “φαρμάκου”, που μπορεί, αν δεν “θεραπεύσει” αμέσως, να δημιουργήσει προϋποθέσεις σταδιακής “αποθεραπείας του ασθενούς”.

Η συγκεκριμένη πρόταση έχει να κάνει με σύμπραξη-συστράτευση γενικής συνέλευσης και διοίκησης ΕΠΣ Κιλκίς, σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο είτε της αγωνιστικής περιόδου είτε του ημερολογιακού έτους, με σκοπό την σύνταξη ενός πρωτοκόλλου – “χάρτη”, κατόπιν “συμφωνίας κυρίων”, που να περιλαμβάνει αρχές και κανόνες διεξαγωγής των αγωνιστικών διοργανώσεων, λειτουργώντας παράλληλα με τον κανονισμό αγώνων ποδοσφαίρου (ΚΑΠ).

Να συνταχθεί, δηλαδή, ένα πρωτόκολλο – “χάρτης, που να ορίζει με σαφήνεια ττις αρχές και συμπεριφορές καθώς και τα επιτρεπτά και μη επιτρεπτά βάσει αυτών των αρχών και συμπεριφορών, με προέχουσα την συμμόρφωση προς τους κανονισμούς, συμφώνως τόσο προς το γράμμα τους όσο και προς το πνεύμα τους, και όλα αυτά να έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα.

Αν πάλι, κάποιες φορές κάποιες πλευρές επιμένουν στην αδιέξοδη “πεπατημένη” και προτιμούν το νοσηρό παρόν, ας λαμβάνονται γι’ αυτούς τα όποια κατασταλτικά μέτρα προβλέπει ο κανονισμός και θα προβλέπει το προτεινόμενο πρωτόκολλο – “χάρτης”, ακόμη και αν από μία κατά γράμμα και πνεύμα εφαρμογή των ανωτέρω το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο θα κινδυνεύει με… περαιτέρω συρρίκνωση.

Καλύτερα αυτή, αλλά με “καθαρή ατμόσφαιρα” του χώρου και εύρυθμη λειτουργία του “οικοδομήματος”, παρά η συνέχιση υπό τα σημερινά δεδομένα, που τροφοδοτούν ένα επιζήμιο γιά όλους νοσηρό κλίμα.

Καλύτερα… χωρίς κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο, παρά με… χρονίως πάσχον από παντός είδους “λοιμώξεις” και τις παρενέργειες αυτών κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο.

Αντί, λοιπόν, οι συντελεστές αυτού να “τρώγονται σαν τα κοκκόρια”, να συμπεριφέρονται κατά τρόπο, που να παραπέμπει σε… “συνωμοσιολογικά σενάρια”, και “ο ένας να… υποπτεύεται τον άλλο” , ας συμφωνήσουν, επί τέλους, σε ένα πλαίσιο λειτουργίας κοινώς αποδεκτό ή, έστω, από όλους ανεκτό, ώστε, τουλάχιστον σε πρώτη φάση να “επουλωθούν”οι πιό σοβαρές από τις “πληγές”, από τις οποίες υποφέρει το “κορμί” της αξιοπιστίας του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Η προτροπή και ενθάρρυνση αφορά,όπως σημειώνεται και πιό πάνω, σε όλες τις συνιστώσες του, δηλαδή ποδοσφαιριστές, διοικήσεις σωματείων, δευτεροβάθμια διοίκηση, διοικούντες χώρου διαιτησίας, παλαίμαχους ποδοσφαιριστές, οικονομικούς παράγοντες, χορηγούς, παράγοντες τοπικής διοίκησης και υποστηρικτές των συλλόγων και ομάδων, αλλά και το σύνολο των φίλων του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Από όλους δεν θα πρέπει να διαφεύγει και άλλη μία σημαίνουσα πτυχή του θέματος. Δηλαδή, η σύμπραξη – συστράτευση των πάντων γιά την σύνταξη – καθιέρωση του προτεινόμενου πρωτοκόλλου – “χάρτη” συμπεριφοράς κρίνεται αναγκαία, ώστε να εξαλειφθεί το πλέον νοσηρό φαινόμενο, σε σχέση με το κλίμα εντός του οποίου διεξάγονται όλες οι τοπικές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις.

Είναι ο επί δεκαετίες… “χαρτοπόλεμος”, ένας “πόλεμος” που σήμερα έχει εξελιχθεί και σε… “ιστοσελιδοπόλεμο”, με τα κατά καιρούς δημοσιεύματα και τα τελευταία χρόνια αναρτήσεις να φτάνουν στο σημείο να δημιουργούν “πεδία” τοπικών διενέξεων, ακόμη και σε επίπεδο κοινωνικών συγκρούσεων, απασχολώντας ακόμη και την πολιτική και αυτοδιοικητική ζωή του τόπου.

Οι πάντες οφείλουν να αποδεχθούν το ότι, ναι μεν τέτοιοι “πόλεμοι” μπορεί να αναδεικνύουν επί μέρους διάφορα υπαρκτά θέματα ή ζητήματα ή και προβλήματα, πλην όμως δεν προσφέρουν λύσεις. Αντιθέτως, είναι αυτοί, που πλήττουν την υπόσταση και αξιοπιστία του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου και ευθύνονται γιά τις “πληγές”του, που “δεν λένε να επουλωθούν”.

Και αν όλοι πιστεύουν, ότι με τον “χαρτοπόλεμο” ή τον “ιστοσελιδοπόλεμο” αποκομίζουν κέρδη ή οφέλη, καθένας γιά “πάρτη” του, τότε ας μην ομιλεί κανείς περί… κιλκισιώτικου ποδασφαίρου.

Τουλάχιστον, ας προσπαθήσουν να διαλύσουν την αίσθηση, που πλανάται στον ποδοσφαιρόφιλο κόσμο όλου του νομού: Ό,τι, δηλαδή,τουλάχιστον κάποιους… βολεύει η κατάσταση της παρούσας συγκυρίας, έτσι που να μην υπάρχει βούληση γιά ουσιαστική αντιμετώπισή της, με προώθηση λύσεων γιά τα προβλήματα του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Περισσότερα
Δείτε ακόμα