«Μέτρον άριστον» και «Μηδέν άγαν»

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Όπως σε… όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, έτσι και στον νομό Κιλκίς ο αθλητισμός διανύει την φάση της ανασύνταξης δυνάμεων μετά τις δυσμενείς επιπτώσεις της πανδημίας του νέου κορωνοϊού και σε αυτόν.

Επιπτώσεις, που υπήρξαν εμφανέστατες στα ομαδικά αθλήματα, τα οποία, ως εκ της φύσεώς των, πάντα, και σε κάθε υγειονομική κρίση, επηρεάζονται περισσότερο από μέτρα περιορισμών ή και απαγορεύσεων.

Έτσι, λίγο πριν την έναρξη της νέας αθλητικής περιόδου η «εικόνα» κατ΄άθλημα από τα ομαδικά, που «καλλιεργούνται» στον νομό, έχει ως εξής:

– Στο ποδόσφαιρο παραμένει η εκπροσώπηση στον χώρο των εθνικών κατηγοριών από μία μόνον ομάδα, ενώ ύστερα από αρκετά χρόνια αφ΄ ενός μεν δεν θα διεξαχθεί το πρωτάθλημα της τρίτης τη τάξει κατηγορίας, που είναι η β΄, αφ΄ ετέρου δε το αντίστοιχο της δευτέρας τη τάξει, δηλαδή της α΄, θα διεξαχθεί, επίσης ύστερα από κάποια χρόνια, σε δύο ομίλους.

– Το καλαθόσφαιρο παραμένει χωρίς εκπρόσωπο στις εθνικές κατηγορίες, ενώ έχει ενισχυμένη παρουσία στην α΄κατηγορία Κ.Μακεδονίας και την ίδια με πέρυσι στην β΄.

– Ούτε καλύτερα ούτε χειρότερα τα πράγματα στο πετόσφαιρο, μετά την περυσινή «ανατάραξη». Δύο οι εκπροσωπήσεις σε εθνικού χαρακτήρα περιφερειακό επίπεδο και προβλήματα κυρίως σε περιφερειακό διοικητικό επίπεδο.

– Το χειρόσφαιρο βίωσε τα προβλήματα, που το ταλανίζουν σε κεντρικό επίπεδο, αλλά παρέμεινε το άθλημα με την μεγαλύτερη εκπροσώπηση στον χώρο των εθνικών κατηγοριών (τρεις ομάδες) και συγχρόνως την μόνη που μπορεί να είναι αισθητή και κατά την νέα αγωνιστική περίοδο.

Αντιθέτως, όπως επισημάνθηκε, στα ατομικά αθλήματα ο συνδυασμός της οικονομικής στενότητας με τα προβλήματα της πανδημίας «όρθωσε» μεν δυσκολίες στην λειτουργία όλων των σωματείων, που τα «καλλιεργούν», πλην όμως δεν στάθηκε αποτρεπτικός παράγων σε επιτυχίες και διακρίσεις.

Μάλιστα, σε σχέση με την ανωτέρω παράμετρο, αυτές θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν αρκετές και σημαντικές, με πρωταγωνιστές στελέχη του κλασικού αθλητισμού, των μαχητικών αθλημάτων, της πάλης και της ιππασίας, προερχόμενα από αρκετούς συλλόγους.

Βεβαίως, θα μπορούσαν να είναι πολύ περισσότερες, αν αναπτυσσόταν απερίσπαστα η δραστηριότητα και σε αυτά τα αθλήματα, και αυτό καταδεικνύει τις δυνατότητες του κιλκισιώτικου αθλητισμού στο καθένα υπό ομαλές συνθήκες.

Το πλέον αξιοσημείωτο πλεονέκτημα των ατομικών αθλημάτων έγκειται στο ότι οι αθλητές έχουν στην διάθεσή τους αρκετό διάστημα του Φθινοπώρου και του Χειμώνα, γιά ανασύνταξη και καλύτερη προετοιμασία, σε αντίθεση με τα ομαδικά, όπου οι αθλητές αφ΄ενός μεν υφίστανται την πίεση ενδεχομένου συνωστισμού, αφ΄ετέρου δε βρίσκονται σε πλήρη αγωνιστική δράση, όπως το απαιτεί η διεξαγωγή των αγωνιστικών διοργανώσεων κατά το ίδιο διάστημα.

Σε κάθε περίπτωση, από την στιγμή που υφίστανται οι παρατεθέντες αρνητικοί παράγοντες, που «ακυρώνουν» την έννοια των ομαλών ή κανονικών συνθηκών, εκείνο, το οποίο επιβάλλεται ως κοινός αντικειμενικός σκοπός, όσο διαρκεί η «ανώμαλη» περίοδος, είναι η έστω και «κουτσά-στραβά» ή «με νύχια και με δόντια» ή «πάση θυσία» συνέχιση της λειτουργίας των φορέων του αθλητισμού, τόσο ομαδικών όσο και ατομικών αθλημάτων ή και των δύο, ώστε τα νιάτα να συνεχίσουν να βρίσκουν μία σωστή διέξοδο έκφρασης και διοχέτευσης ενέργειας την σημερινή ταραγμένη εποχή.

Και συνέχιση της λειτουργίας των φορέων του αθλητισμού εξασφαλίζεται με ποικιλότροπη στήριξή τους, γι΄ αυτόν ακριβώς τον αντικειμενικό σκοπό, τόσο από την Πολιτεία και την τοπική διοίκηση όσο και από την ιδιωτική πρωτοβουλία.

Χείρα συνεργασίας προς αυτήν την κατεύθυνση οφείλουν να τείνουν … τα ίδια τα σωματεία, προσαρμόζοντας τον προγραμματισμό, οικονομική διαχείριση και επί μέρους αντικειμενικούς σκοπούς στα δεδομένα της παρούσης συγκυρίας, με τους ιθύνοντές τους να εμπνέονται από την αρχαία ελληνική σοφία: «Μέτρον άριστον» και «Μηδέν άγαν».

Πρώτα από όλα η λειτουργία τμημάτων υποδομής γιά συστηματική «καλλιέργεια» και ανάπτυξη του κάθε αθλήματος, κατόπιν η συγκρότηση αξιόμαχων συνόλων και ύστερα ο όποιος αντικειμενικός σκοπός.
Όλα με αίσθηση του μέτρου, όλα μέχρις εκεί που «μας παίρνει», χωρίς υπερβολές.

Πρώτα εξασφάλιση επαρκούς οικονομικής «πλάτης», κατόπιν η διά της συνετής διαχειρίσεως εύρυθμη οικονομική λειτουργία και ύστερα η οικονομική υποστήριξη κάποιου εγχειρήματος. Και εδώ όλα με αίσθηση του μέτρου, όλα μέχρις εκεί που «μας παίρνει», χωρίς υπερβολές.

Οφείλουν, με άλλα λόγια, όλοι οι συλλογικοί φορείς του κιλκισιώτικου αθλητισμού να προσαρμόσουν την δραστηριότητά τους και τους στόχους τους στα δεδομένα, που τους παρέχει η στήριξη στις όποιες δικές τους δυνάμεις, να δίνουν, δηλαδή, προτεραιότητα στην στήριξη στις ίδιες δυνάμεις, και μετά να προσδοκούν… «έξωθεν βοήθεια», που δεν είναι πάντα άνευ ιδιοτελούς αντικρύσματος (χώρια που δημιουργεί εξαρτήσεις, οι οποίες είναι δυνατόν να αποβούν μοιραίες σε δυσμενείς συγκυρίες ή δύσκολες καταστάσεις).

Πρώτα, λοιπόν, «τα προς το ζην» και μετά, αν και εφ΄ όσον είναι εφικτή η δημιουργία ευνοϊκών προϋποθέσεων, «τα προς το ευ ζην».

Πρώτα, δηλαδή, η ανασύνταξη δυνάμεων και αποφυγή των χειροτέρων και μετά η κατόπιν δημιουργίας βασίμων προϋποθέσεων υποστήριξη κάθε εγχειρήματος, αποσκοπούντος στην αναβάθμιση του όποιου συλλόγου και, κατ΄ επέκτασιν, του «οικοδομήματος» του κιλκισιώτικου αθλητισμού.

Αν μη τι άλλο, εφ΄ όσον τηρηθούν τα ανωτέρω, του χρόνου τέτοια εποχή αυτός είτε, στην χειρότερη περίπτωση, θα βρίσκεται σε… λίγο καλύτερο σημείο από το σημερινό είτε θα έχει κάνει κάποιο αξιοσημείωτο «βήμα» ή κάποια αξιοσημείωτα «βήματα» προόδου.

Ας γίνουν, επομένως, το «μέτρον άριστον» και το «μηδέν άγαν» ο «οδηγός» της σκέψης και των ενεργειών όλων των ανθρώπων του κιλκισιώτικου αθλητισμού τούτη την δύσκολη συγκυρία.