Λεφτά γιά έργα σε γήπεδα, αντί των επιχορηγήσεων

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Η καλή κατάσταση των γηπέδων, έτσι που αυτά να είναι ελκυστικά στους νέους, οι οποίοι θέλουν να ασχοληθούν συστηματικώς με το ποδόσφαιρο, αποτελεί μία από τις βασικότερες προϋποθέσεις ανόδου του επιπέδου της ποιότητας όλων των λειτουργιών του λεγομένου ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, και από τον κανόνα αυτό δεν εξαιρείται ο χώρος του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Καλή κατάσταση γηπέδων σημαίνει:

-Κατάλληλο και ομαλό αγωνιστικό χώρο.

-Αποδυτήρια που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες.

-Εξοπλισμό γιά φροντίδα του αγωνιστικού χώρου και όλων των εγκαταστάσεων, χωρίς να επηρεάζονται η προπονητική και αγωνιστική δραστηριότητα.

-Μικρή αίθουσα, είτε ανεξάρτητη είτε ενσωματωμένη στα αποδυτήρια, γιά παροχή υπηρεσιών υγείας, όποτε αυτό χρειασθεί.

-Περίφραξη προδιαγραφών επαρκών γιά την ασφαλή διεξαγωγή αγώνων, που συγχρόνως να μην εμποδίζουν την θέα των θεατών.

-Όπου υφίστανται πληθυσμιακά και οικονομικά δεδομένα, που το επιτρέπουν, κατασκευή μικρής κερκίδας.

-Τακτική συντήρηση όλων αυτών των ώρων και εγκαταστάσεων.

Γιά όλους αυτούς τους λόγους, η στήλη υποστηρίζει από καταβολής της την ανάγκη να δίνουν τα σωματεία προτεραιότητα και έμφαση στην διασφάλιση της βασικής αυτής προϋπόθεσης ανόδου της ποιότητας τουποδοσφαίρου και μονίμως ασφαλούς διεξαγωγής των αγώνων, που συνεπάγεται μόνιμο γενικό όφελος και σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων, αντί να αναλώνονται σε αμφιβόλου αντικρύσματος ενέργειες ή κινήσεις εν ονόματι κάποιου εφημέρου δήθεν οικονομικού οφέλους.

Καλύτερα γήπεδα σημαίνει καλύτερο ποδόσφαιρο και μεγαλύτερη προσέλευση φίλων του αθλήματος και των ομάδων, που υπό τα σημερινά δεδομένα “το σκέφτονται” να πάνε στο γήπεδο με κακό αγωνιστικό χώρο και κάθε άλλο παρά ελκυστικό θέαμα από τις ομάδες, που αγωνίζονται σ’ αυτόν.

Σε συνάρτηση με το τελευταίο, καλύτερα γήπεδα σημαίνει καλύτερη “εικόνα” στα ταμεία των σωματείων, άρα κατ’ αρχάς άμβλυνση, έστω και σταδιακή, των οικονομικών προβλημάτων τους, κάτι το επιτακτικώς αναγκαίο κατά την παρούσα δυσμενέστατη συγκυρία της τριπλής κρίσης, δηλαδή της παρατεταμένης οικνομικής, της προ διετίας υφισταμένης υγειονομικής και της εδώ και λιγους μήνες οξύτατης ενεργειακής.

Και ναι μεν, μπορεί να υποστηρίξει κανείς την άποψη, ότι, με δεδομένη αυτήν την τριπλή κρίση, είναι αντικειμενικώς εξαιρετικώς δύσκολη η ανταπόκριση όλων των σωματείων σε ένα γενικό προσκλητήριο γιά την βελτίωση των γηπεδικών συνθηκών στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, εκεί που δεν το έπραξαν χρόνια τώρα, ακόμη και στις περιόδους “παχειών αγελάδων”, πλην όμως δεν είναι και αδύνατη, ιδίως όσον αφορά στα σωματεία με κάποιο οικονομικό “πάτημα” ή στήριγμα.

Εν γνώσει όλων αυτών, η στήλη κρίνει, ότι προς αυτήν την κατεύθυνση μπορούν να δώσουν ώθηση οι δύο δήμοι του νομού, και διατυπώνει την πρόταση να προβούν, ει δυνατόν από κοινού, σε μία πολύ απλή κίνηση:Τέλος στις χωρίς συγκεκριμένη αιτιολόγηση επιχορηγήσεις των σωματείων (εκείνο το “γιά δραστηριότητές τους” δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να θεωρηθεί λόγος επιχορήγησης, χωρίς άλλες εξηγήσεις και διευκρινήσεις), και το όποιο ποσό, το οποίο θα διετίθετο γιά τέτοιες, να διατίθεται διαδοχικώς γιά έργα επισκευών,συντήρησης και αναβάθμισης γηπεδικών εγκαταστάσεων, ει δυνατόν υποχρεώνοντας τα σωματεία, πάντα σε πνεύμα συνεργασίας, να “συμπορευθούν” προς αυτήν την κατεύθυνση.

Είναι κάτι, το οποίο, αν είχε εφαρμοσθεί προ χρόνων και στις “καλές ημέρες”, από την μία σήμερα θα είχαμε κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο πολύ καλύτερης ποιότητας και από την άλλη, ακόμη και τώρα με τις συνέπειες της αστυφιλίας και του δημογραφικού προβλήματος, τα γήπεδα θα αποτελούσαν πάντα και αδιακόπως σημεία συνάθροισης κατοίκων και επισκεπτών κάθε τόπου.

Αυτό είναι δυνατόν να επιτευχθεί και υπό τις σμερινές συνθήκες, ακόμη και σε πληθυσμιακώς “απογυμνωμένες” περιοχες, αν αξιολογηθεί και “περπατήσει” μία άλλη πρόταση της στήλης, αυτή της σύμπραξης ανάμεσα σε δύο ή τρία ή και περισσότερα σωματεία, κυρίως ανάμεσα σε σημερινά ανενεργά, γιά την συγκρότηση μιάς ομάδας, με εναλλαγή έδρας κάθε αγωνιστική περίοδο ή ακόμη και κάθε κάποια σαββατοκύριακα. Ομάδας, η οποία να εκπροσωπεί όλη την περιοχή.

Και επειδή όλα ξεκινούν από το “καλό γήπεδο” και επιστρέφουν σ’ αυτό, τα όσα επισημάνθηκαν προσφέρουν στους δύο δήμους του νομού την δυνατότητα να “ρίξουν όλο το βάρος” των ενεργειών τους γιά στήριξη του τοπικού ποδοσφαίρου στην βελτίωση και αναβάθμιση της γηπεδικής υποδομής στο σύνολό της, “κλείνοντας την πόρτα”σε νοοτροπίες και πρακτικές του παρελθόντος, με τις επιχορηγήσεις χωρίς συγκεκριμένες αιτιολογήσεις.

Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να ενταχθεί και μία εκ μέρους των συστηματική ενημερωτική παρέμβαση προς τα σωματεία, ώστε από την μία να εμπεδωθεί σε όλους τους παράγοντες αυτή η αναγκαιότητα, και από την άλλη να καταστεί σαφές το ουσιαστικό αντίκρυσμα, που θα έχει η χρηματοδότηση κάθε συγκεκριμένου έργου γηπεδικής υποδομής από τους δήμους, αντί… της “ελεημοσύνης” των συνήθως “ισχνών”επιχορηγήσεων. Να φτάσουμε στο σημείο, τα ίδια τα σωματεία να ζητούν από τους δήμους έργα γιά τα γήπεδά τους.

Διότι, με τους δύο δήμους να επωμίζονται το βάρος της όποιας δαπάνης γιά έργα επισκευών, συντήρησης και αναβάθμισης γηπεδικών εγκαταστάσεων, τα σωματεια “παίρνουν βαθειά” οικονομική “ανάσα”, απαλλασσόμενα από το “αγκάθι” των σχετικών εξόδων άρα “πατούν” σε πιό στερεό”΄εδαφος”, ιδίως τώρα στην “δίνη” της τριπλής κρίσης.

Σε κάθε περίπτωση θα πρόκειται γιά ένα “βήμα” μικρό και αργό μεν , πλην όμως ένα “βήμα εμπρός” σε ό, τι αφορά στην την συνολική γηπεδική υποδομή του νομού.

Και κάθε “βήμα εμπρός” είναι κάτι το οποίο, ιδίως τούτους τους “ου μενετούς καιρούς”, το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο το έχει απόλυτη ανάγκη.