Κίνηση προνοίας

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Η πανδημια του νέου κορωνοϊού “άναψε κόκκινο” στην συνέχιση της διεξαγωγής των τοπικών ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων, ελάχιστες αγωνιστικές ημέρες μετά την έναρξή τους.

Έτσι, η αγωνιστική περίοδος 2020-21 πέρασε στα αρχεία της ΕΠΣ Κιλκίς όχι απλώς ως μη ολοκληρωθείσα, αλλά ως “παρένθεση” … κενού στην ιστορία του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.

Και ενώ αυτό άφησε “πληγές” και ζημιές, με τα σωματεία να προβαίνουν σε απολογισμό τους και σε αποτίμηση του σχετικού κόστους, συγχρόνως προσέφερε αρκετά χρονικά περιθώρια ανασύνταξής τους, καθώς η επανενεργοποίηση σε όλους τους τομείς ακολουθεί την “πορεία” της πανδημίας, η οποία εισέρχεται στην περίοδο ύφεσης, που είναι ο “προάγγελος” της καταπολέμησής της.

Τούτο σημαίνει, ότι οι διοικητικοί, εξωδιοικητικοί και οικονομικοί παράγοντες των σωματείων έχουν πλέον μια σχετική άνεση κινήσεων και επιλογών, σε σχέση με την επιδιωκόμενη ανασυγκρότηση των ομάδων.
Πριν, όμως προβούν στις όποιες επιλογές για τις βασικές ομάδες, θα ήταν ευχής έργον, σε συνεργασία με το δευτεροβάθμιο όργανο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, να μερινήσουν, αναλόγως προς τις όποιες κατά τόπους δυνατότητες, για την κατά προτεραιότητα ανασυγκρότηση τμημάτων υποδομής ή τμημάτων ηλικιακών κατηγοριών ή “ακαδημιών”, και να εξετάσουν όλες τις παραμέτρους, τις προϋποθέσεις και τις προοπτικές επαναδιοργάνωσης των πρωταθλημάτων ηλικιών “φυτωρίου”, πάνω στις βάσεις των πληθυσμιακών, οικονομικών και οργανωτικών δεδομένων της παρούσης συγκυρίας.

Να κάνουν αυτό το “βήμα” λαμβάνοντας υπ΄όψιν κατ΄αρχάς την ευνοϊκή παράμετρο της ύπαρξης ικανών κατά την παρούσα φάση χρονικών περιθωρίων γι΄αυτό το εγχείρημα, εν συνεχεία δε τα διαχρονικώς δεδομένα αγωνιστικά και οικονομικά οφέλη από την λειτουργία τέτοιων τμημάτων και την επί σοβαρού διοργανωτικού πλαισίου, δηλαδή ανταγωνιστικών προβλημάτων, ανάπτυξη της αγωνιστικής δραστηριότητας των ομάδων με στελέχη ηλικιακών κατηγοριών.

Μετά τα ανωτέρω δύο, το επόμενο “βήμα”, μέσα στο ίδιο άνετο χρονικό πλαίσιο, θα είναι η συγκρότηση αξιόλογων και αξιόμαχων αντιπροσωπευτικών ομάδων νέων, παίδων και όποιας άλλης ηλικιακής κατηγορίας. Ενός θεσμού τον οποίο η ΕΠΣ Κιλκίς στηρίζει εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες, σε όλες τις εκφάνσεις του, έχοντας αναγάγει τις αντιπροσωπευτικές ομάδες σε “εφαλτήρια εκτίναξης” νέων ποδοσφαιρικών ταλέντων σε… “μεγαλύτερα ύψη”, δηλαδή είτε στις κορυφαίες ομάδες του νομού είτε σε αξιόμαχες πέραν των ορίων αυτού, με παρουσία στον χώρο των εθνικών κατηγοριών, ακόμη και της ανώτερης.

Άλλωστε, και οι κορυφαίες ομάδες του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου οφείλουν σε αξιοσημείωτο βαθμό την ανάδειξή τους σε “φυτώρια” αυτού με κορυφαίο την ομάδα του Κιλκισιακού, από τα οποία ανεδείχθη πλειάδα παικτών, που διέπρεψαν και διαπρέπουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στο ότι ακριβώς “αντλούν” συχνά από την “δεξαμενή” της ΕΠΣΚ, την οποία συναποτελούν πρωταθλήματα ηλικιακών κατηγοριών συν αντιπροσωπευτικές ομάδες αντιστοίχων ηλικιών.

Βεβαίως, ως προς τις τελευταίες τίθεται το ερώτημα, προς τι η διαδικασία συγκρότησής τους, εφ΄όσον αφ΄ενός μεν η κατάσταση από την πανδημία και τις συνέπειές της παραμένει ακόμη “σφιχτή”, αφ΄ετέρου δε, εξαιτίας της, παραμένει από πλευράς ΕΠΟ υπό απαγόρευσιν η τέλεση της θεσμικής πανελλήνιας διοργάνωσης του πρωταθλήματος αντιπροσωπευτικών ομάδων ηλικιακών κατηγοριών.

Ωστόσο, η θεώρηση των πραγμάτων συμπεριλαμβάνει τον υπολογισμό και της εποχής τόσο της ύφεσης της πανδημίας όσο και μετά την αποδρομή αυτής.

Που σημαίνει, ότι τίθεται υπ΄όψιν η αναφορά-πρόταση για την κατά τα προαναφερθέντα επανεκκίνηση της αγωνιστικής δραστηριότητας στον χώρο των ηλικιακών κατηγοριών ποδοσφαίρου από τώρα, προκειμένου να αρχίσει σιγά-σιγά η ανασυγκρότηση και αναδιοργάνωση, ώστε εκείνη την ευκταία χρονική συγκυρία να είναι τα πάντα έτοιμα και να “ξαναπάρει μπρος” αυτός ο χώρος, χωρίς άλλη περαιτέρω οδυνηρή απώλεια χρόνου.

Ό,τι, δηλαδή, θα συμβεί, αν οι πάντες αφήσουν τα πράγματα σε πλήρη “ακινησία”, όσο διαρκεί, η πανδημία, και αίφνης βρεβούν μπροστά από… τα “βουνά” δυσκολιών, στην περίπτωση της επιλογής να ξαναρχίσουν οι δραστηριότητες στις ηλικιακές κατηγορίες μετά την πλήρη ύφεση ή και αποδόμηση της πανδημίας, δηλαδή περί… τα μέσα ή και περισσότερο της… επομένης περιόδου,… και άν!

Εν προκειμένω, η υπόδειξη έρχεται από… τα “βάθη” των αιώνων: “Χρη προνοείν”. Και η αναδιοργάνωση των πρωταθλημάτων ηλικιακών κατηγοριών και ανασυγκρότηση των αντιπροσωπευτικών ομάδων αυτών των κατηγοριών σε επίπεδο νομού από τώρα, και όχι “βλέποντας και κάνοντας”, συνιστά κίνηση στοιχειώδους προνοίας.

Μπορεί η πανδημία του νέου κορωνοϊού να άφησε έντονα σημάδια σε όλο το “οικοδόμημα” του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, αλλά είναι “στο χέρι” των διοικητικών εξωδιοικητικών και οικονομικών παραγόντων του, το να μην καταστούν ανεξίτηλα.

Σε κάθε τέτοια περίπτωση η αρχή γίνεται από τα “θεμέλια”, την βάση:

-Ενθάρρυνση και στήριξη των συλλόγων εδρευόντων σε περιοχές με αξιόλογες ή, έστω, ικανοποιητικές πληθυσμιακές προδιαγραφές, οι οποίοι διατηρούν τμήματα υποδομής ή “ακαδημίες”.

-Συγκρότηση ομάδων ηλικιακών κατηγοριών από συλλόγους εδρεύοντες σε αραιοκατοικημένες περιοχές, ανά τρεις ή τέσσερις ή και πέντε, δηλαδή μιάς ομάδας ηλικιακών κατηγοριών από συλλόγους τριών ή τεσσάρων ή και πέντε χωριών.

-Διοργάνωση πρωταθλημάτων αυτών των κατηγοριών βάσει οικονομικών, λειτουργικών και γηπεδικών δεδομένων με αντικειμενικό σκοπό την κάλυψη όλων των αναγκών, δια της συμμετοχής όλων των συλλόγων με τμήμα ή τμήματα υποδομής.

-Συγκρότηση των αντιπροσωπευτικών ομάδων, βάσει των όποιων, καθιερωμένων ή νέων, αγωνιστικών κριτηρίων, χωρίς την προσμονή της όποιας πρόθεσης της κεντρικής διοίκησης του ελληνικού ποδοσφαίρου για διεξαγωγή ή μη των πανελληνίων αγωνιστικών διοργανώσεων.

Μετά θα είναι “η ώρα των σωματείων”, με την στροφή του ενδιαφέροντος στην ανάλογη μέριμνα για την ανασυγκρότηση των ομάδων και την αναδιοργάνωση των τοπικών πρωταθλημάτων, για μιά, εν τω μέτρω του εφικτού, το συντομώτερο δυνατόν επάνοδο στην ποδοσφαιρική κανονικότητα.

Γι΄αυτό, όμως, υπάρχουν περισσότερα χρονικά περιθώρια, ενώ δεν απαιτείται η πρόνοια στον βαθμό, στον οποίο απαιτείται για τα “φυτώρια” ή “ακαδημίες”.

Εξ ου και η προτροπή του παρόντος για έμφαση στις τελευταίες.