Καμμία πρόοδος με “παχιά” λόγια

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

“Κρατάει” χρόνια, δεκαετίες ακόμη και… πάνω από αιώνα αυτή η “κολώνια” στον τομέα του αθλητισμού.

Κάθε φορά, που μονάδες ή ομάδες του σημειώνουν διακρίσεις και επιτυχίες ή πραγματοποιούν αξιόλογη εμφάνιση σε σημαντικές αγωνιστικές διοργανώσεις, εκπρόσωποι της εκτελεστικής εξουσίας, είτε σε κεντρικό είτε σε περιφερειακό είτε σε τοπικό επίπεδο, σπεύδουν να “συναγωνισθούν αλλήλους”… στην αποστολή “πομπωδών” συγχαρητηρίων μηνυμάτων, στην έκδοση “βαρύγδουπων” συγχαρητηρίων ανακοινώσεων ή στην διατύπωση “ηχηρών” συγχαρητηρίων δηλώσεων, με κοινό παρονομαστή τον στερεότυπο επίλογο “μας κάνατε υπερήφανους”.

Συγχρόνως σπεύδουν είτε να φωτογραφηθούν με τους συντελεστές των διακρίσεων, επιτυχιών και αξιόλογων εμφανίσεων είτε να καταλάβουν την καλύτερη θέση δίπλα τους στο όποιο γενικό φωτογραφικό ή τηλεοπτικό “πλάνο”, επιζητώντας απροκάλυπτα την εντονώτερη σ’ αυτές τις περιπτώσεις λάμψη της δημοσιότητας και απεγνωσμένα έστω ένα μέρος από την δόξα των διακρινομένων αθλητών!

Οι ίδιοι, που πριν την τέλεση των σημαντικών αθλητικών διοργανώσεων είτε… δεν έχουν ιδέα γι’ αυτές είτε αγνοούν… την απλή ύπαρξη των μονάδων ή ομάδων, που σημειώνουν τις διακρίσεις και επιτυχίες και αξιόλογες εμφανίσεις, είτε έχουν… “μαύρα μεσάνυχτα” από διάφορα αθλήματα και τα σχετιζόμενα με τον χώρο λειτουργίας του χώρου του καθενός!

Οι ίδιοι, που, με αφορμή τις επί μέρους διακρίσεις, επιτυχίες και αξιόλογες εμφανίσεις δημιουργούν στην κοινή γνώμη την αίσθηση, ότι… “τα πάντα βαίνουσι καλώς” ή ότι “τα πάντα λειτουργούν ρολόι” στο “οικοδόμημα” του αθλητισμού, αλλά και σε κάθε άλλο “οικοδόμημα” όπως η εκπαίδευση, η έρευνα, οι επιστήμες, ο πολιτισμός, το επιχειρείν, η οικονομία, ο πρωτογενής τομέας κλπ, και ότι… δεν υφίσταται κανένα πρόβλημα, που να αποτελεί “τροχοπέδη” στην λειτουργία τους!

Οι ίδιοι, που, απολαμβάνοντας κατά τα προαναφερθέντα μιάν… ανέξοδη προβολή, όπως απολαμβάνει το φως κάθε… ετερόφωτο ανθρώπινο πλάσμα, “καλλιεργούν” το κλίμα ευφορίας εκείνο, το οποίο προσφέρει “έδαφος” σε υπερβολές και παραλογισμούς, οδηγώντας τους ακόμη και σε πρωτοβουλίες γιά απόδοση τιμής σε διακρινόμενες μονάδες ή ομάδες του αθλητισμού με την μορφή της ονοματοδότησης εγκαταστάσεων ή οδών με τα ονόματά τους, αποδομώντας κάθε ουσιαστικό νόημα και περιεχόμενο της έννοιας της “τιμητικής”.

Οι ίδιοι, που την ίδια στιγμή έχουν ιδέα γιά το τι συμβαίνει στον χώρο του κάθε αθλήματος και των ανθρώπων του, με πλήρη άγνοια ακόμη και των δυσκολιών και “εμποδίων” που αντιμετωπίζουν τόσο οι, κατά τα λοιπά “άξιοι του δημοσίου επαίνου” και “τιμώμενοι”, αθλητές και οι προπονητές τους, δηλαδή οι δημιουργοί της αγωνιστικής “ταυτότητας” και του αγωνιστικού επιπέδου και χαρακτήρα του κάθε αθλητή.

Αν, λοιπόν, οι εν λόγω εκπρόσωποι της κάθε εκτελεστικής εξουσίας σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο φρονούν, ότι τα “μεγάλα” και “παχιά” λόγια γιά διακρίσεις, επιτυχίες και αξιόλογες εμφανίσεις μονάδων και ομάδων σε σημαντικές αθλητικές διοργανώσεις αποτελούν την… “πανάκεια” γιά την εξάλειψη των προβλημάτων του χώρου του αθλητισμού και την θέση του σε “τροχιά” συνολικής αναβάθμισης, είτε “αιθεροβατούν” είτε ενεργούν ενσυνειδήτως ως “προπέτασμα καπνού”, από εκείνα με τα οποία επιδιώκεται ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης, ώστε αυτή να μην εστιάζει το ενδιαφέρον της στα πραγματικά και ουσιαστικά θέματα, ζητήματα και προβλήματα του αθλητισμού, κάτι που ισχύει και γιά τους άλλους χώρους.

Ωστόσο, τα πραγματικά και ουσιαστικά θέματα, ζητήματα και προβλήματα του αθλητισμού, τόσο σε κεντρικό όσο και σε περιφερεισκό και τοπικό επίπεδο είναι τόσο έντονα, που κανένα “προπέτασμα καπνού” δεν μπορεί να αποτρέψει το διαπεραστικό βλέμμα κάθε φίλου, γνώστη και υποστηρικτή αυτού του χώρου από το να εστιασθεί σ’ αυτά.

Να εστιασθεί, δηλαδή, αφ’ ενός μεν στις “χτυπητές” ελλείψεις σε εγκαταστάσεις, υποδομές και εξοπλισμό, αφ’ ετέρου δε στην ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών και πραγματοποίησης κινήσεων από πλευράς Πολιτείας, περιφερειακής και τοπικής διοίκησης και ιδιωτικής πρωτοβουλίας γιά την εξασφάλιση των καλυτέρων δυνατών συνθηκών ενασχόλησης των αθλητών και εργασίας των προπονητών.

Γιά την άμβλυνση και σταδιακή εξάλειψη αυτών ακριβώς των ανασταλτικών στην ομαλή λειτουργία του “οικοδομήματος” του αθλητισμού παραγόντων οφείλουν να μεριμνούν λόγω και, κυρίως, έργω οι εκπρόσωποι της εκτελεστικής εξουσίας σε όλες τις βαθμίδες της, αν νοιάζονται αληθινά τόσο γιά την υστεροφημία τους όσο και, το κυριώτερο, γιά την αξιοπιστία τους.

Τα εκ μέρους των “παχιά” λόγια μετά από κάθε σημαντική διάκριση ή επιτυχία ή αξιόλογη εμφάνιση στην όποια μεγάλη αθλητική διοργάνωση, όσο “εκτυφλωτική” κι αν είναι η “λάμψη” της, αποτελούν απλώς… “έπεα πτερόεντα”, και, ως γνωστόν, με τέτοια δεν είναι δυνατή καμμία πραγματική πρόοδος του αθλητισμού.