Και ικανοποίηση και προβληματισμός


Γράφει ο Σταύρος Φάσσος
Την προοπτική «εισόδου» του ΠΑΟΚ Κρηστώνης στην γ΄εθνική κατηγορία… «από το παράθυρο», δηλαδή προαγωγής «στα χαρτιά» λόγω “χειρευούσης θέσεως”, δημιούργησε η απόφαση του συλλόγου του Τριποτάμου Ημαθίας να μην συμμετάσχει στο πρωτάθλημα αυτής της κατηγορίας, στην οποία προήχθη πριν λίγους μήνες ως πρώτη της κατάταξης του ειδικού μικρού πρωταθλήματος με τους σχετικούς αγώνες διαβάθμισης.
Η εξέλιξη αυτή θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως «νόμισμα με δύο όψεις», όπως καθετί το οποίο προκαλεί ποικίλα αισθήματα, εν προκειμένω δε ικανοποίηση και προβληματισμό.
Ικανοποίηση, καθώς με την, έστω και κατά τον προαναφερθέντα τρόπο, ενδεχόμενη κατηγοριακή προαγωγή του ΠΑΟΚ Κρηστώνης θα αναστραφεί η πραγματικότητα, που ανέκυψε με την λήξη της περυσινής αγωνιστικής περιόδου και θέλει το κιλκισιώτικο ποδόσφαιρο γιά πρώτη φορά στον 21ο αιώνα και γιά τρίτη στην ιστορία του να μην εκπροσωπείται στον χώρο των εθνικών κατηγοριών.
Προβληματισμό, διότι, ακόμη και αν αυτή η εκπροσώπηση αποκατασταθεί διά της προαναφερθείσης «πλαγίας οδού», δεν λύνονται από την μία στιγμή στην άλλη τα προβλήματα στο «οικοδόμημα» του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.
Με άλλα λόγια η αποκατάσταση της εκπροσώπησής του στον χώρο των εθνικών κατηγοριών δεν αποτελεί «πανάκεια», που θα «θεραπεύσει» από την μία στιγμή στην άλλη τις «νόσους», από τις οποίες πάσχει αυτό, όπως η υστέρηση στην οργάνωση και λειτουργία του «οικοδομήματος», οι επιζήμιες νοοτροπίες σε θέματα αγωνιστικής συμπεριφοράς και οικονομικής διαχείρισης, η ως επακόλουθη της πληθυσμιακής συρρίκνωση του αριθμού των ενεργών συλλόγων, τα προβλήματα στις γηπεδικές και λοιπές υλικές υποδομές, οι σχέσεις συλλόγων με το δευτεροβάθμιο όργανο, τα θέματα στον χώρο της διαιτησίας.
Που σημαίνει, ότι πιθανή άνοδος του ΠΑΟΚ Κρηστώνης στην γ΄εθνική κατηγορία δεν συνεπάγεται λήξη του «πολέμου» όλων των συντελεστών του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου κατά των αδυναμιών του και κάθε αιτίας, που συμβάλλει στην σημερινή καρκινοβασία του.
Αντιθέτως, είναι τότε ακριβώς, που θα πρέπει να ενταθεί αυτός ο «πόλεμος», καθώς, αν η ενδεχόμενη παρουσία του ΠΑΟΚ Κρηστώνης στην γ΄ εθνική κατηγορία παρομοιασθεί με «προγεφύρωμα», σε κάθε πόλεμο εντός και εκτός εισαγωγικών κάθε προγεφύρωμα, επίσης εντός και εκτός εισαγωγικών, χρειάζεται συνεχή υποστήριξη για την εδραίωσή του, διότι μόνον τότε κάθε πόλεμος μπορεί να συνεχισθεί από θέσεως ισχύος και να έχει την όποια επιθυμητή έκβαση.
Άρα, αποκατάσταση της εκπροσώπησης στον χώρο των εθνικών κατηγοριών δεν συνιστά «λήξη συναγερμού» στο «οικοδόμημα» του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, εν γνώσει και της επιδεινώσεως των δεικτών στην οικονομική και κοινωνική ζωή εξ αιτίας της τριπλής κρίσεως της παρούσης συγκυρίας, δηλαδή οικονομικής, υγειονομικής και ενεργειακής.
Μιάς κρίσεως, που δεν επιτρέπει σε κανένα τομέα επανάπαυση, χαλαρότητα, ολιγωρία, καιροσκοπισμό και γενικώς ελαφρότητα στην αντιμετώπισή της. Όσοι δε στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου επιμένουν είτε να το αγνοούν είτε να… κάνουν ότι το αγνοούν, ας το εμπεδώσουν: Τίποτε δεν μπορεί να γίνει σ’ αυτόν, αν μία τόσο σοβαρή κατάσταση, με τα επί μέρους «παρακλάδια» της, δεν αντιμετωπισθεί, όπως οποιαδήποτε ανάλογη, με την δέουσα σοβαρότητα.
Και σ’ αυτό ακριβώς το σημείο έγκειται μία δεύτερη επισήμανση με αφορμή το ανακύψαν ενδεχόμενο συνέχισης της εκπροσώπησης του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου στον χώρο των εθνικών κατηγοριών. Διότι, σ’ αυτήν την περίπτωση, σε συνδυασμό και με την εξ ίσου πιθανή μη συμμετοχή ενός συλλόγου στο πρωτάθλημα της ανώτερης τοπικής κατηγορία “ανοίγει διάπλατα” ο “δρόμος” γιά α1 κατηγορία ΕΠΣ Κιλκίς των δέκα ομάδων. Κι αυτό σημαίνει πρωτάθλημα είτε τεσσάρων γύρων είτε τριών συν αγώνες διαβάθμισης ή “μπαράζ” γιά τον τίτλο και την παραμονή. Πιό πιθανό το δεύτερο “σενάριο”, καθώς υπάρχει ανάλογο προηγούμενο κατά το διάστημα των “μνημονίων”.
Φυσικά, δεδομένων των σημερινών περιστάσεων και καταστάσεων, ο “δρόμος” της διοργάνωσης ενός τέτοιου πρωταθλήματος δεν θα είναι “στρωμένος με ροδοπέταλα”. Είναι, όμως, “στο χέρι” των ιθυνόντων του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου, συλλόγων, ΕΠΣΚ, διαιτησίας, τουλάχιστον να μην είναι “στρωμένος με αγκάθια”, καθώς, βάσει των προαναφερθέντων, η κατ΄ αυτόν τον τρόπο διεξαγωγή του πρωταθλήματος της ανώτερης κατηγορίας, στην περίπτωση συμμετοχής δέκα ομάδων, αποτελεί “μονόδρομο”.
Τουλάχιστον, ας γίνει μία πρώτη κίνηση προς την κατεύθυνση μιάς ανασυγκρότησης του χώρου, με αφετηρία την αγωνιστική αναβάθμιση, που να δυνδυάζεται με σώφρονα διαχείριση των οικονομικών, σε μία προσπάθεια επιβίωσής του, έως ότου υπάρξει γενικότερη ανάκαμψη και βελτίωση των δεικτών.
Είναι “στο χέρι” των προαναφερθέντων συντελεστών η διαμόρφωση συνθηκών τέτοιων, που είτε να διατηρούν είτε να αναθερμαίνουν το ενδιαφέρον της φιλάθλου κοινής γνώμης γιά την αγωνιστική δραστηριότητα και τα τεκταινόμενα στον χώρο του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου.
Μόνον έτσι θα αποτραπεί η “παρέκκλισή” του σε “δρόμο” με κατεύθυνση… τον “γκρεμό”.