Η ονοματοδότηση …μπορεί να περιμένει

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Το φαινόμενο, το οποίο πρωτοεμφανίσθηκε σε χώρους των «βιομηχανιών» παραγωγής …ινδαλμάτων, όπως το θέαμα, η ψυχαγωγία, ο αθλητισμός και γενικώς η μαζική προβολή στην εκείθεν ακτή του Ατλαντικού Ωκεανού, παρατηρείται εσχάτως και στην χώρα μας.

Πρώτα η μέχρις ακόμη και… θεοποιήσεως ανάδειξη «ειδώλων» αυτών των χώρων και «εμφύτευσή» τους στην συνείδηση της κοινής γνώμης ακόμη και ως… προτύπων, και μετά, από την μιά στιγμή στην άλλη, … ο «ξεριζωμός» τους από αυτήν και ο «ενταφιασμός» τους ως… «βοθρολυμάτων» και «αποβλήτων», με «νεκροθάφτες» τα μέσα ενημέρωσης!

Πρώτα η περιβολή τέτοιων ανθρώπων με τον απαστράπτοντα «μανδύα» της δόξας και της τιμής και μετά, από την μιά στιγμή στην άλλη, ο στιγματισμός των ως «αποδιοπομπαίων τράγων»… γιά το «ανάθεμα»!

Πρώτα η στροφή όλων των «προβολέων» της δημοσιότητας επάνω τους και η σε υπερθετικό βαθμό εστίαση σε στοιχεία τους, που προσφέρουν παραδείγματα προς μίμησιν, και μετά, από την μιά στιγμή στην άλλη, η «καταβύθισή» τους στο «έρεβος» της χλεύης, της ανυποληψίας και της καταφρόνησης.

«Από τα πολύ ψηλά, …στα τρίσβαθα», γιά να παραλλάξουμε και τον στίχο λαϊκού άσματος, ή από… τα πολλά συν και το ζενίθ στα πολλά μείον και ναδίρ, ή από το απόλυτο φως στο απόλυτο σκότος.

Ειδικότερα ο χώρος του αθλητισμού βρίθει τέτοιων παραδειγμάτων, διεθνών και εγχωρίων, που αφορούν ακόμη και σε κορυφαίες περιπτώσεις ινδαλμάτων.

Βεβαίως, υφίσταται με ευδιάκριτη οριακή γραμμή μεταξύ των πραγματικών ινδαλμάτων, αυτών, δηλαδή, που βασίσθηκαν στην δική τους αξία και ικανότητα και στις δικές τους δυνάμεις, γιά να αναδειχθούν και να φτάσουν κάπου, και των «κατασκευασμένων», εκείνων, δηλαδή, τα οποία στηρίζει και προωθεί το κάθε σύστημα, ακόμη και χωρίς να διαθέτουν τα καλύτερα προσόντα και προϋποθέσεις ή να το αξίζουν.

Όμως, παρά την επισημανθείσα διαφορά, και στην μία περίπτωση και στην άλλη το σύστημα λειτουργεί κατά τις δικές του βουλές και δεν κάνει διακρίσεις είτε πρόκειται γιά ανάδειξη είτε γιά απαξίωση ινδάλματος. Αποτελεί, με άλλα λόγια, τον κοινό παρονομαστή των δύο περιπτώσεων είτε η αποθέωση είτε η αποδόμηση του ινδάλματος.

Την πραγματικότητα αυτή και στον χώρο του αθλητισμού οφείλουν να λαμβάνουν σοβαρώς υπ’ όψιν τόσο οι παράγοντές του όσο και οι παράγοντες τοπικής εξουσίας και φορέων όλων των τομέων της ζωής κάθε τόπου, όταν, με αφορμή διακρίσεις μονάδων ή ομάδων του τοπικού αθλητισμού σε πανελλήνια, διεθνή και οικουμενική εμβέλεια, εισηγούνται να τιμηθούν οι συντελεστές αυτών των διακρίσεων με απόδοση των ονομάτων τους σε αθλητικές εγκαταστάσεις.

Οφείλουν να αναμένουν να ολοκληρωθεί ο κύκλος της σταδιοδρομίας των αθλητών ή λοιπών στελεχών του αθλητισμού, ώστε να αποδοθεί σ’ αυτούς η προαναφερθείσα τιμή, αφού θα έχουν διανύσει την διαδρομή τους χωρίς το παραμικρό ψεγάδι αμφισβήτησης των αγωνιστικών επιτυχιών τους και συγχρόνως, το κυριώτερο, χωρίς το παραμικρό στίγμα, όσον αφορά στο ήθος τους και στην ποιότητα του χαρακτήρα τους.

Να αποδοθεί, δηλαδή, τέτοια τιμή σε… πραγματικά ινδάλματα, που συγχρόνως δεν έχουν δώσει την παραμικρή «λαβή» αμφισβήτησης και σπίλωσής τους από το σύστημα ακόμη και αν δεν του είναι «αρεστοί».

Ως εκ τούτου, θα ήταν πολύ καλύτερα, η τιμή της ονοματοδότησης αθλητικών εγκαταστάσεων με ονόματα διακεκριμένων στελεχών του αθλητισμού, συνδυαζόντων την επιτυχή αγωνιστική δράση με το υποδειγματικό ήθος και εχόντων να επιδείξουν σπουδαία υπηρεσία και προσφορά στον χώρο να αποτίεται σ’ αυτούς μετά θάνατον, ώστε το όνομά τους να μνημονεύεται κατ’ αυτόν τον τρόπο αδιαλείπτως από γενιά σε γενιά και, ως επακόλουθο, να παραμένει ανεξίτηλο στο «βιβλίο» της συλλογικής μνήμης.

Γιά τους παράγοντες του αθλητισμού, της τοπικής εξουσίας και φορέων όλων των τομέων της ζωής του τόπου ας αποτελούν σε τέτοιες περιπτώσεις «κινητήριο μοχλό» της σκέψης τους για την λήψη σχετικών αποφάσεων τα εξής δύο «ηχηρά» διεθνή παραδείγματα:

-Γιά την ποδοσφαιρική και γενικώς αθλητική Ιταλία ο Τζουζέππε Μεάτσα ήταν κάτι περισσότερο… από θρύλος! Η χώρα του τον τίμησε αποδίδοντας μετά τον θάνατό του το όνομά του στο ιστορικό στάδιο «Σαν Σίρο» του Μιλάνου, χωρίς, μάλιστα, να απαλείψει αυτήν την ιστορική ονομασία του. Έτσι, το στάδιο ονομάζεται «Σαν Σίρο – Τζουζέππε Μεάτσα», ενώ όσο ζούσε ο εκ των κορυφαίων Ιταλών ποδοσφαιριστών όλων των εποχών ουδέποτε αρμόδιος παράγοντας της χώρας του διενοήθη να λάβει το όνομά του το προαναφερθέν στάδιο.

-Γιά τις ΗΠΑ, και μέσω των επικοινωνιακών «κολοσσών» της γιά.. όλο τον κόσμο, ο καρκινοπαθής ποδηλάτης Λανς Άρμοστρογκ, «ο άνθρωπος που νίκησε τον καρκίνο», δεν ήταν μόνο «ο κορυφαίος των κορυφαίων», ήταν… «θεός»!

Και μέσα σε ελάχιστες ώρες αυτός ο «θεός» έγινε, διά των ιδίων επικοινωνιακών «Κολοσσών»,… «απόβλητο της ανθρώπινης κοινωνίας», αφού σύμφωνα με αυτούς, πίσω από «εκτυφλωτικό φως» των κατορθωμάτων του «έκρυβε στενή σχέση του με διακίνηση και χρήση αναβολικών και λοιπών ειδών φαρμακοδιέγερσης», άρα… «εις το πύρ το εξώτερον»!

Σκεφθείτε τι θα είχε συμβεί, αν κάποιοι, πάνω στην «μέθη» της περιόδου της «ευφορίας», δηλαδή των διακρίσεων του Λανς Άρμοστρογκ, είχαν προλάβει να αποδώσουν το όνομά του είτε σε αθλητική εγκατάσταση είτε σε κάποιο θεσμικό ποδηλατικό αγώνα.

Και, φυσικά, υφίσταται και το «τρανταχτό» παράδειγμα Έλληνα ολυμπιονίκη, όταν κάποιοι ζήτησαν, με αφορμή δηλώσεις του για εθνικό θέμα, να αφαιρεθεί το όνομά του από αθλητική εγκατάσταση:

Οι… ίδιοι, που πλειοδοτούσαν σε ζήλο και επιμονή να δοθεί το όνομά του στην εν λόγω εγκατάσταση, ύστερα από τις σπουδαίες διακρίσεις του κατά την συγκεκριμένη περίοδο!

Επομένως, οι τοπικοί αθλητικοί παράγοντες, οι παράγοντες τοπικής εξουσίας και οι παράγοντες φορέων όλων των τομέων της ζωής τούτου του τόπου ας προσεγγίζουν με μεγαλύτερη σωφροσύνη και νηφαλιότητα τέτοια θέματα.

Όσο βρίσκεται στην ενεργό δράση και κατόπιν όσο ζη, υπάρχουν γιά κάθε διακεκριμένο αθλητή πολλοί τρόποι, προκειμένου να τιμηθεί γιά τις διακρίσεις και την προσφορά του, πάντα σε συνάρτηση με το ήθος του.

Η ονοματοδότηση αθλητικών εγκαταστάσεων… μπορεί να περιμένει.

Τουλάχιστον έως τότε που, όταν το όνομα δοθεί, να αποκλείεται κάθε… «στραβή», που θα μπορούσε να αποτελέσει αιτία εκ των υστέρων ανακλήσεως της σχετικής αποφάσεως.