«Η αίσθηση του μέτρου είναι το άριστον»

Γράφει ο Σταύρος Φάσσος

Η αγωνιστική περίοδος 2020-21 υπήρξε η πλέον σημαδιακή της ιστορίας της Αναγέννησης Πλαγιάς, αφού ήταν η πρώτη, κατά την οποία αυτή αγωνίσθηκε σε εθνική κατηγορία, και συγκεκριμένα στην «μεταλλαχθείσα» γ΄ από την έως πέρυσι δ΄….

Το πιό σημαντικό γιά τον σύλλογο της Πλαγιάς είναι, ότι συμπεριελήφθη στους συνολικώς δεκαοκτώ του νομού Κιλκίς, οι ομάδες των οποίων έδωσαν το «παρούσα» στον χώρο των εθνικών κατηγοριών. Μάλιστα από την νέα χρονιά η ομάδα του θα συγκαταλέγεται στις ένδεκα του νομού με περισσότερες από μία συμμετοχές στον εν λόγω χώρο και στις εννέα με δύο ή και περισσότερες συνεχείς συμμετοχές.

Τούτο ασφαλώς και συνιστά θετικό απολογισμό, δεδομένου και του ότι κατά την παρούσα συρροή δυσμενών συγκυριών η Αναγέννηση Πλαγιάς θα είναι γιά δεύτερη συνεχή περίοδο η μοναδική εκπρόσωπος του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου στις εθνικές κατηγορίες.

Εύλογη, φυσικά, και η ικανοποίηση γι΄αυτόν τον απολογισμό, αλλά… μέχρις εκεί: Ικανοποίηση ναι, θριαμβολογίες όχι. Η ικανοποίηση δικαιολογείται, οι θριαμβολογίες όχι.

Και δεν δικαιολογούνται οι θριαμβολογίες ούτε από πλευράς συντελεστών του συλλόγου ούτε από ιθύνοντες του κιλκισιώτικου ποδοσφαίρου ούτε από εκπροσώπους αρχών και φορέων (ιδίως από τους τελευταίους), καθώς:

-Φαίνεται, όλοι να «παρακάμπτουν» (άραγε, επειδή έτσι… «βολεύει» όλους;), το ότι η αγωνιστική περίοδος 2020-21 «σημαδεύτηκε» από τις συνέπειες της υγειονομικής κρίσης, με την διεξαγωγή στην γ΄εθνική κατηγορία «πρωταθλημάτων» …. του ενός γύρου, εκεί που το λογικότερο θα ήταν η ματαίωσή τους, όπως συνέβη και με τα τοπικά πρωταθλήματα.

-Αν τα πράγματα με την πανδημία εξελίσσονταν ομαλώς και τα πρωταθλήματα διεξάγονταν κανονικώς, τα δεδομένα θα ήταν εντελώς διαφορετικά, και ουδείς γνωρίζει τι θα αντιμετώπιζε στον «δρόμο» της η Αναγέννηση Πλαγιάς και κατά πόσο θα είχε τις δυνατότητες να ανταποκριθεί πλήρως στις απαιτήσεις του δευτέρου γύρου. Και ο προβληματισμός αυτός ισχύει για όλες τις ομάδες, άρα η τελική κατάταξη του πρωταθλήματος του… ενός γύρου δεν μπορεί να είναι ενδεικτική της πραγματικής «εικόνας» και κατάστασης των ομάδων καθ΄όλη την… ομαλή διάρκεια της περιόδου.

-Με δεδομένες τις επιπτώσεις της πανδημίας και στην οικονομία, ουδείς γνωρίζει κατά πόσο θα βρίσκονταν όλες οι ομάδες, και ειδικότερα η Αναγέννηση Πλαγιάς, που βασιζόταν στο φιλότιμο κάποιων φίλων της, οι οποίοι της παρείχαν οικονομική υποστήριξη, σε θέση να «τα βγάλουν πέρα» μέχρι τέλους.
-Η Αναγέννηση Πλαγιάς ανήλθε στην νέα γ΄εθνική κατηγορία, χωρίς να έχει γίνει η παραμικρή βελτιωτική παρέβαση στο γήπεδό της (γιά αναβάθμιση ούτε κουβέντα, ούτε… «γιά πλάκα»), ώστε αυτό να πληροί τις απαιτούμενες προδιαγραφές.

Ευτυχώς, που υπάρχει το δημοτικό στάδιο Κιλκίς, το οποίο προσέφερε μεν την ιδανική λύση, πλην όμως δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί «φυσική έδρα». (Ευτυχώς, που, τουλάχιστον, χάρη στην επιλογή του δημοτικού σταδίου Κιλκίς, εξασφάλισε προσέλευση θεατών στους αγώνες της, αν μη τι άλλο, σαφώς μεγαλύτερη από ό,τι θα φανταζόταν πριν την έναρξη της περιόδου).

-Ως προς την στελέχωση, η μοναδική εκπρόσωπος του νομού Κιλκίς στον χώρο των εθνικών κατηγοριών δεν βασίζεται στο έμψυχο δυναμικό της περιοχής της ούτε «τροφοδοτείται» από άλλα ποδοσφαιρικά «φυτώρια», ώστε με την σειρά της να λειτουργεί ως ποδοσφαιρική «κυψέλη», που τα στηρίζει, τα αξιοποιεί και τα προωθεί. Αντιθέτως, θυμίζει «μωσαϊκό» παικτών με τεράστια μεν πείρα (κάποιοι έχουν αγωνισθεί… και στην α΄εθνική), πλην όμως χωρίς τα εχέγγυα ανταπόκρισης στις απαιτήσεις μιας παρατεταμένης δράσης σε έντονους ρυθμούς. Και, ως γνωστόν, κάθε τέτοια ομάδα, παρά τις όποιες πρόσκαιρες επιτυχίες έχει «ημερομηνία λήξης» πολύ νωρίτερα από ό,τι άλλες καλύτερα συγκροτημένες και πιό «φρέσκιες» ή, αλλιώς, διαλύεται πολύ πιό γρήγορα «εις τα εξ ως συνετέθη».

-Αυτή η ιδιαίτερης συγκρότησης ομάδα διατήρησε την συνοχή της χάρη σε δύο ανθρώπους: Τον «γέννημα-θρέμμα» της, πρώην παίκτη και νυν προπονητή της, Χρήστο Χατζηϊωαννίδη, χάρη στον οποίο «έβγαλαν» αυτό το… μισό πρωτάθλημα όλοι οι παίκτες (συμπεριλαμβανομένων των… «σαρανταφευγάτων» και «τριανταπεντεφευγάτων»!), και τον Ιωσήφ, «κατά…. κόσμον» Σάκη, Σημαιοφορίδη, στον οποίο οφείλονται, με την ιδιότητα του τεχνικού συμβούλου, το οργανωτικό πλαίσιο και οι κατευθυντήριες γραμμές, επί των οποίων στηρίχθηκε η λειτουργία της Αναγέννησης από πέρυσι ακόμη, που διεκδίκησε και κατέκτησε το … επίσης «λαβωμένο» πρωτάθλημα ΕΠΣ Κιλκίς. Από εκεί και πέρα το φιλότιμο και ο ζήλος των διοικούντων ήταν δεδομένα και «αποτυπώθηκαν» εμπράκτως με το παραπάνω.

Λαμβάνοντας, λοιπόν, υπ΄όψιν όλες αυτές τις παραμέτρους, αντιλαμβάνεται κανείς, γιατί στην περίπτωση της Αναγέννησης Πλαγιάς το ουσιαστικό όφελος το προσφέρουν ο προβληματισμός και η δραστηριοποίηση προς την κατεύθυνση της ριζικής ανασυγκρότησης συλλόγου και ομάδας, με εξασφάλιση λειτουργικών προϋποθέσεων και οικονομικών πόρων, ώστε να «πατεί στα πόδια» της και να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις. Και τούτο εν όψει της προοπτικής της διεξαγωγής… κανονικού πρωταθλήματος την επόμενη περίοδο.

Αντιθέτως, σύλλογος και ομάδα δεν έχουν να αποκομίσουν τίποτε από «θορυβώδεις» παρατεταμένους πανηγυρισμούς ως να πρόκειται περί κάποιου «φοβερού και τρομερού κατορθώματος» η συγκομιδή 22 βαθμών σε πρωτάθλημα … του μισού γύρου, που θα συνεπαγόταν την ανάγκη για τουλάχιστον έξι-οκτώ περισσοτέρων στον δεύτερο, αν αυτό διεξαγόταν κανονικά, γιά την εξασφάλιση της παραμονής.

Ανεπιφύλακτη, λοιπόν η παρακίνηση της στήλης προς τους φίλους της Αναγέννησης Πλαγιάς, κατευθυνόμενοι από το πανάρχαιο ρητό «μέτρον άριστον» («η αίσθηση του μέτρου είναι το άριστον»), να «κλείσουν» το «εδάφιο» των θριαμβολογιών και να «ανασκουμπωθούν» αμέσως, «πιάνοντας δουλειά» γιά την νέα περίοδο, ώστε να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις μιας… πλήρους επιτυχίας, που να δικαιολογεί… θριαμβολογίες.

Και αυτή η παρακίνηση, επειδή η στήλη βρίσκεται καθημερινώς και πραγματικώς στο πλευρό των ανθρώπων του αθλητισμού και των αθλητικών σωματείων,και όχι περιστασιακώς, όπως κάποιοι άλλοι, γιά… αναμνηστικές φωτογραφίες ύστερα από μία διάκριση, και μετά… μην τους είδατε!