Αξίζει να υποστηριχθούν
Γράφει ο Σταύρος Φάσσος
Το χειρόσφαιρο είναι το άθλημα από τα «καλλιεργούμενα» στον χώρο του κιλκισιώτικου αθλητισμού,το οποίο, τηρουμένων των δεδομένων και αναλογιών γιά το καθένα, υπέστη την σχετικώς μικρότερη «φθορά» κατά την διάρκεια της παρατεταμένης κρίσης.
Βεβαίως την τελευταία πενταετία, λίγο μετά την κορύφωσή της, είναι εμφανείς οι επιπτώσεις στο κιλκισιώτικο χειρόσφαιρο από την μη παρουσία του ΓΑΣ Κιλκίς στην ανώτερη εθνική κατηγορία, την α1, τόσο στην συνολική δυναμική όσο και στην αγωνιστική «εικόνα», στην τοπική «μικρή» οικονομία και, κυρίως, στην φήμη του νομού ως χειροσφαιρικού «φυτωρίου».
Από την άλλη όμως:
– Ο ΓΑΣ Κιλκίς δεν περιέπεσε ποτέ στην αφάνεια άλλων ομάδων, που κάποτε μεσουρανούσαν στο ελληνικό χειρόσφαιρο και σήμερα είτε «τρεκλίζουν» είτε «καθηλώθηκαν» σε «ρόλο κομπάρσου» είτε «χάθηκαν» από το «στερέωμα». Αντιθέτως, αφ’ ενός μεν συνέχισε να αναδεικνύει αξιόλογες μονάδες αφ’ ετέρου δε συνέχισε και συνεχίζει να «μετρά» ως όνομα τόσο της δευτέρας τη τάξει κατηγορίας όσο και στον θεσμό του κυπέλλου Ελλάδος.
– Ο Αλέξναδρος Αξιούπολης σταθεροποιήθηκε στην α2 εθνική κατηγορία έφτασε κάποια στιγμή στα πρόθυρα διεκδίκησης της ανόδου στην α1 και ενίσχυσε και αυτός το παραγωγικό «φυτώριο» του.
– Ο ΑΜΣ «Πόντιοι Κιλκίς ‘89», αφού επί αρκετά χρόνια ήταν το «λιμάνι» των ηλικιακώς «ωρίμων» παικτών-υπηρετών της αυθεντικής έννοιας του ερασιτεχνικού αθλητισμού, στην συνέχεια μετεξελίχθηκε και αυτός σε «κυψέλη» του χειροσφαίρου, συμμετέχοντας στην παραγωγική διαδικασία με ταυτόχρονη παραμονή στον χώρο των εθνικών κατηγοριών (β’).
– Το αθροιστικό αποτέλεσμα αυτών των δεδομένων είναι η παραμονή του κιλκισιώτικου χειροσφαίρου στο «προσκήνιο», έστω και στην «δεύτερη γραμμή» του, παρά τους ισχυρούς «κλυδωνισμούς» που δέχεται και αυτό, όπως όλοι οι χώροι, αθλητικοί και μη από το 2010 και μετά, από τότε δηλαδή, που ξεκίνησε και στην χώρα μας η «βαθειά» οικονομική κρίση, η οποία και συνεχίζεται. Και η παραμονή σ’ αυτό το «προσκήνιο» αποτελεί το αρχικό ζητούμενο και της επικειμένης νέας αγωνιστικής περιόδου, στο πλαίσιο ενός συνδυασμού αγωνιστικής ετοιμότητος και ορθολογικής διαχείρισης των όποιων οικονομικών δυνατοτήτων, ώστε η λήξη της περιόδου 2020-21 να βρει το κιλκισιώτικο χειρόσφαιρο στην ίδια θέση και σημείο με την… «επεισοδιακή» 2019-20, ενώ θα ήταν ευχής έργον και ευπρόσδεκτη κάθε αγωνιστική επιτυχία, που θα συνέβαλλε σε αναβάθμιση της συνολικής θέσης και «εικόνας» του από οποιονδήποτε και από τους τρεις εκπροσώπους του προερχόταν.
Φυσικά, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο το ότι, όσον αφορά στον ΓΑΣ Κιλκίς και στον Αλέξναδρο Αξιούπολης, τους δυο εκπροσώπους του κιλκισιώτικου χειροσφαίρου στην α2 εθνική κατηγορία και οι δύο προχώρησαν σε σχεδιασμό και προγραμματισμό με ανάλογες μετεγγραφικές κινήσεις και «ανοίγματα» προς οικονομικούς φορείς, που παραπέμπει σε… «πρωταγωνιστικό ρόλο», χωρίς να διακρίνεται κατηγορηματικός αποκλεισμός ακόμη και του ενδεχομένου κατηγοριακής αναβάθμισης.
Σ’αυτήν την περίπτωση, από την στιγμή δηλαδή που οι συγκεκριμένες ομάδες δημιουργήσουν στους αγωνιστικούς χώρους προϋποθέσεις τέτοιας αναβάθμισης, η φίλαθλος κοινή γνώμη και οικονομικοί φορείς ή οι «οικονομικώς δυνάμενοι» δεν μπορεί παρά να στηρίξουν την προσπάθεια. Μακριά φυσικά από κάθε υπερβολή, από εκείνες στον οικονομικό τομέα, των οποίων ένα πρόσκαιρο καλό διαδέχονται «μύρια»… κακά, κάτι το οποίο και οι δύο ομάδες βίωσαν εντόνως κατά το παρελθόν, και μάλιστα σε χρονιές «στα ντουζένια» τους!
Εφ’ όσον, δηλαδή, οι διοικήσεις συγκροτήσουν έναν συγκεκριμένο προϋπολογισμό, τα πάντα πρέπει να κινηθούν και να κυλήσουν σύμφωνα με αυτόν, προκειμένου, και αν δεν προκύψει προαγωγή σε ανώτερη κατηγορία, να έχει προκαλέσει τέτοια αίσθηση η παρουσία τους ώστε να διατηρηθούν και η φήμη και το αγωνιστικό φρόνημα σε υψηλά επίπεδα που θα λειτουργήσουν ενισχυτικώς την επόμενη περίοδο, επιτρέποντας τους ιθύνοντες να σχεδιάσουν «το κάτι παραπάνω» γιά αυτήν σε συνδυασμό και με βελτίωση των οικονομικών δεδομένων.
Αν, όμως ,τα ταμεία των δύο συλλόγων το επιτρέψουν και φέτος, θα ήταν επ’ αγαθώ του κιλκισιώτικου χειροσφαίρου να «κυνηγήσουν» και οι δύο ομάδες του της α2 εθνικής κατηγορίας την άνοδο στην α1.
Διότι, από την στιγμή που θα υπάρχει οικονομικό «μαξιλάρι», θα περάσουν πιό «ανώδυνα» και γιά τις δυο οι επιπτώσεις του πρωταθλητισμού, ενώ θα περάσουν και οι δύο κερδισμένες στο στάδιο της σταθεροποίησης είτε στην α1 εθνική κατηγορία είτε στις κορυφαίες θέσεις της α2.
Επομένως, ανεξάρτητα από την υπενθύμιση της σύνεσης, την οποία εκφράζει η παρουσία στους «ισχυρούς» της α2, δεν θα πρέπει οι φίλοι του κιλκισιώτικου αθλητισμού, και ειδικότερα του χειροσφαίρου, να αφήσουν τα συγκροτήματα του Κιλκίς και της Αξιούπολης να «πορευθούν» μόνα, αν επιλέξουν την «οδό» του πρωταθλητισμού.
Η στήλη είναι σαφής: Καλή η έντονη παρουσία στην α2 εθνική κατηγορία, όμως επειδή ο «εχθρός του καλού…το καλύτερο» καλύτερη μία προαγωγή και ακόμη καλύτερες…δυο προαγωγές στην α1, αρκεί να λειτουργεί με ευρυθμία ο συνδυασμός αγωνιστικής «εικόνας» -οικονομικής επάρκειας γιά πρωταθλητισμό.
Άλλωστε με την λειτουργία των «φυτωρίων» του ΓΑΣ Κιλκίς και του Αλέξανδρου Αξιούπολης και με τον ΑΜΣ «Πόντιοι Κιλκίς ‘89» πλέον από…. μόνο του «φυτώριο», το κιλκισιώτικο χειρόσφαιρο μπορεί να φτάσει σε επιθυμητά επίπεδα, ακόμη και με το σαφώς πιό περιορισμένο οικονομικό προϋπολογισμό από αυτούς άλλων ομάδων, που προορίζονται γιά χρηματοδότηση… «λεγεωναρίων» με τις ανάλογες υψηλές δαπάνες.
Άρα δεν θα ήταν καθόλου άσχημο γιά το κιλκισιώτικο χειρόσφαιρο να διεκδικήσει και πάλι την θέση του στα «σαλόνια» του ελληνικού, από την στιγμή που δεν υφίσταται η προαναφερθείσα «αρρωστημένη» εξάρτηση και εν συνεχεία να πραμείνει εκεί με τις ίδιες προϋποθέσεις.
