Σ.Τσομίδης: “Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιον Πάθος…” Και ο λαός προς το ακούσιο Πάθος

Γράφει ο Στάθης θ. Τσομίδης

Η φετινή Σαρακοστή, διέρρευσε ως μη γενόμενη. Άλλωστε, η καθημερινότητα του Έλληνα, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, είναι μια σαρακοστή, χωρίς Ανάσταση. Ομως ,κανείς δεν θα θέλει και φέτος, να θυμάται πώς πέρασε το φετινό Πάσχα, όπως άλλωστε κανείς, ή λίγοι, έχουν ευχάριστες αναμνήσεις από τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια των μνημονίων, αλλά κυρίως τα χρόνια της “δημοκρατικής εκτροπής” που βιώνουμε.

Είναι, επίσης, αλήθεια, ότι η ΝΔ και προσωπικά ο Πρωθυπουργός κ. Κ.Μητσοτάκης, όταν ανέλαβε την εξουσία, ήταν ο “επί όνου καθήμενος Μεσσίας”, που είχε σχεδιάσει, οργανώσει και στελεχώσει, ένα κυβερνητικό πρόγραμμα, ρεαλιστικό, μετρήσιμο και κυρίως φιλολαϊκό.

Και πραγματικά, η πρώτη θητεία της διακυβέρνησης ,εκτός των φάλτσων ,για την μη ψήφιση των αναγκαίων συμφωνιών με την Βόρεια Μακεδονία, ήταν ελάχιστα, ελεγχόμενα και κυρίως άμεσα αντιμετωπίσιμα, από τον ισχυρό μηχανισμό διοίκησης και προπαγάνδας που συνέστησε ο κ. Μητσοτάκης, από την πρώτη ημέρα που εγκαταστάθηκε στο Μέγαρο Μαξίμου.

Όμως αυτή η αύρα της κυβερνησιμότητας, της αποτελεσματικότητας, σε συνδυασμό με την παραπαίουσα Αξιωματική αντιπολίτευση, το ανύπαρκτο, λόγω μη ύπαρξης ηγετικής ομάδας δίπλα στον κ. Ανδρουλάκη ,ΠΑΣΟΚ και την πάγια εμμονή του ΚΚΕ να μην θέλει να κυβερνήσει, αλλά κυρίως, να μην θέλει να βοηθήσει τον Λαό να σπάσει τα δεσμά του, κατέρρευσε με το σκάνδαλο των υποκλοπών.

Η κατάρρευση δεν φάνηκε άμεσα, με την βοήθεια, αδρά χρηματοδοτούμενη από τα δημόσια ταμεία-κονδύλια ΚΟΒΙΤ κ.λ.π.-προς τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που καταβάλλοντας κάθε δυνατή προσπάθεια, πέτυχαν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη ,από το βασικό θέμα ,που δεν ήταν άλλο ,από την ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ και την καταπάτηση κάθε δικαιώματος ΑΤΟΜΙΚΟΥ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ, με τις ευλογίες της Κυβέρνησης και την εμπλοκή προσωπικά του Πρωθυπουργού, μέσω παρένθετων, συγγενικών και μη -προσώπων.

Ομως, υπήρχαν, όπως πάντα ιστορικά υπάρχουν, ισχυρές μειοψηφίες, που όσο και αν η ΝΔ και ο Πρωθυπουργός θα ήθελε να τις φιμώσει, αυτές σε πείσμα της καθημερινής λογικής, του λαιφ-στάιλ, των φανταχτερών κορνίζων ,και του πακτωλού χρήματος, υπάρχουν, ακριβώς γιατί η πολιτική ,για κάποιους, ίσως λίγους, δεν είναι βιοπορισμός, αλλά συνειδητή υποχρέωση, όπως μας δίδαξε ο Θουκυδίδης, “τον γαρ μη μετέχοντα τοις κοινοί,ς ου μόνον απράγμωνα θεωρούμε, αλλά αχρείο (άχρηστο)”.

Το πιο ανησυχητικό ήταν, ότι στον χώρο της νομικής επιστήμης, αλλά και της δικαιοσύνης, οι δημόσιες υποστηρικτικές δηλώσεις, προήρθαν από καθηγητές “υπέρ άνω πάσης υποψίας”, αυτούς που μέχρι εκείνη την κρίσιμη, για την δημοκρατία στιγμή, αποτελούσαν τους στυλοβάτες όχι μόνον λόγω της επιστημονικής τους επάρκειας, αλλά και της στάσης ζωής τους. Και αυτοί ,την πιο κρίσιμη στιγμή, διέβησαν τον Ρουβίκωνα και προσήλθαν στην ζεστή, αλλά και προσοδοφόρα αγκαλιά της εξουσίας, χαρίζοντας επιχειρήματα που ούτε στους πρωτοετείς φοιτητές τους δεν μπορούν να διδάξουν, ακριβώς γιατί στερούνται λογικής και επιστημονικής βάσης.

Και μετά ήρθαν τα τραγικά γεγονότα, στα Τέμπη, η άδικη θυσία ,της ακμάδας της σπουδάζουσας νεολαίας της χώρας, και όσα ακολούθησαν για την συγκάλυψη των ευθυνών. Αν ο θάνατος με το λεωφορείο στο Μακροχώρι ,στέρησε το χωριό από “μία ΕΣΣΟ” ,όπως γράφτηκε τότε στον ημερήσιο τύπο, Τα Τέμπη, στερούν την επιστημονική κοινότητα, της χώρας από μια γενιά μελλοντικών επιστημόνων που θα έδιναν στην χώρα το πνεύμα τους, της δυναμικότητα τους και κυρίως την ιδέα για μια άλλη Ελλάδα, που εμείς αποτύχαμε να πραγματοποιήσουμε.

Γι αυτό και όσοι λένε ότι τα Τέμπη δεν είναι ΝΟΒΑΡΤΙΣ, δικαιώνονται καθημερινά. Γι αυτό και η αλλαγή στάσης της δικαιοσύνης και άσκηση διώξεων, ακόμη και στους πρώην Υπουργούς, επίκεινται για μετά το Πάσχα, για αυτό και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δέχθηκε σε ακρόαση την τραγική μάνα που έγινε, χωρίς να το επιδιώξει ,ΣΥΜΒΟΛΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ-ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ, για όλη την Ευρώπη, για όλο τον πολιτισμένο κόσμο.

Ξέρετε τα ΣΥΜΒΟΛΑ, οι ΗΡΩΕΣ, οι ΜΠΡΟΣΤΑΡΗΔΕΣ της ιστορίας, ούτε γεννιούνται, ούτε κατασκευάζονται, ούτε προβλέπονται. Αλίμονον άν οι Αγγλοι είχαν διαβλέψει τον Γκάντι και δεν τον είχαν σκοτώσει, φυλακίσει. Η η Κυβέρνηση της Νότιας Αφρικής, είχε παρατηρήσει τον Μαντέλα και δεν του είχε απαγορεύσει να ξαναμπεί στη χώρα, όταν επέστρεψε από τις σπουδές του.

Μπορεί ,ακόμη και σήμερα, ακόμη και τώρα, αυτά όλα να μην αποτελούν “θέμα” για την πλειοψηφία των πολιτών. Και δικαίως ,θα έλεγα. Οταν έχεις να “ταΐσεις πέντε στόματα”, όταν δουλεύεις διπλοβάρδια, όταν πας στο Δημόσιο Νοσοκομείο, και ο Γεωργιάδης προσπαθεί να σε πείσει ότι τα πληρωμένα απογευματινά χειρουργεία είναι “πρόοδος”, όταν διαβάζεις τον λογαριασμό του ηλεκτρικού ρεύματος και παθαίνει “ταράκουλο”, ενώ ο κ. Σκρέκας πανηγυρίζει…γιατί δεν έχουμε άλλη αύξηση.

Οταν ακούς τις ασυναρτησίες του κ Χατζηδάκη περί “χρηματοδότησης από την φορολογία ,των νέων οικονομικών βοηθημάτων”, όταν …όταν…όταν..

Θέλω να πω, ότι ο καθημερινός άνθρωπος, που προ πολλού έχασε την ιδιότητα του Πολίτη και έμεινε με την ιδιότητα του καταναλωτή και του τηλεθεατή ,δεν μπορεί να ασχοληθεί με την ουσία της Δημοκρατίας, αλλά ασχολείται με τον αγώνα για την επιβίωση του και της οικογένειάς του.

Αυτός ο καθημερινός πόλεμος επιβίωσης, είναι ο Γολγοθάς του. Είναι οι ατελείωτοι καθημερινοί λογαριασμοί, φως, νερό τηλέφωνα, ασφάλειες, δάνεια, πιστωτικές κάρτες….και πάνω από όλα το ΚΡΑΤΟΣ ,αυτό το αδηφάγο, ανάλγητο, κράτος.

Αυτός ο ΛΕΒΙΑΘΑΝ που δεν μπορεί ούτε να εκσυγχρονισθεί, ούτε να λειτουργήσει, ούτε να παράξει έργο. Παράγει ακόμη και τώρα, ΜΕ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΗΘΕΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ελλείματα, παράγει κακοδιαχείριση, παράγει σκάνδαλα, παράγει ή προάγει την ανομία, παράγει -όσο κι αν θέλει ο κ. Φλωρίδης να μας πείσει για το αντίθετο- νέους “εγκληματίες” και νέες καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης.

Παράγει επίσης, νέα ανακατανομή ,βίαιη του εισοδήματος, όχι πλέον της Μεσαίας Τάξης, αυτή τελείωσε, αλλά του Κεφάλαιου, του εγχώριου, παρασιτικού, πλήρως κρατικιστικού, άρα ελεγχόμενου. Παράγει τεράστια ιδιωτικά χρέη, παράγει δημόσια χρέη, που είναι όμως….βιώσιμα, όπως μας ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΟΥΝ ΟΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΟΙΚΟΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ, ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ , μόνη της κλεισμένη στα γραφεία της, στα λογιστήρια της, αλλά και στα σεντούκια της.

Να γιατί η Μεγάλη Εβδομάδα, των Παθών, η φετινή είναι ξεχωριστή. Γιατί σε ένα μήνα έχουμε εκλογές. Και είναι η μοναδική φορά στην ιστορία της Ε Δημοκρατίας, που η ψήφος στις ευρωεκλογές ούτε χαλαρή θα είναι ,ούτε αδιάφορη, ούτε μόνον τιμωρητική. Αυτές τις τρεις εκδοχές, διακινεί ήδη το Μαξίμου, όσο οι κρυφές δημοσκοπήσεις της δίνουν κάτω από το 30%.

Ο κ. Μητσοτάκης πήρε μόνος του το ρίσκο, να μην πάει σε διπλές ταυτόχρονες εκλογές, άρα και μόνος του θα συντριβεί. Ο λαός δεν ξεχνάει, ο λαός έδωσε το μήνυμα στην ΝΔ στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης, μόλις τον προηγούμενο Οκτώβριο, και ο λαός, αυτός ο πάντα υπερήφανος, αλλά και “πάλι προδομένος”, θα δείξει την πόρτα της εξόδου, στον βιαστή της λαϊκής κυριαρχίας, τον καταπατητή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον εθνικό μειοδότη πρωθυπουργό και το σύστημα εξουσίας που επέβαλε, στα πλαίσια μιας κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που ο λαός του έδωσε την εξουσία με 41% και αυτός νόμισε ότι έγινε ο Αυτοκράτορας Καίσαρας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

*Μς ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ