Σοφία Σακοράφα: «Το δίλημμα είναι ή εμείς ή αυτοί»

Τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ εν όψει των αυτοδιοικητικών εκλογών και ευρωεκλογών ανέπτυξε η βουλευτής του κόμματος, παλιά μεγάλη δόξα του ελληνικού αθλητισμού, Σοφία Σακοραφα κατά την διάρκεια εκδήλωσης της νομαρχιακής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 12.4.14, στο συνεδριακό κέντρο Κιλκίς.
Η κ. Σακοράφα εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση κατά της κυβέρνησης, θέτοντας ως δίλημμα εν όψει των εκλογών το «ή εμείς ή αυτοί», ενώ αναφέρθηκε σε ένα νέο διαφορετικό πρότυπο παραγωγής, κατανάλωσης, διανομής και ανάπτυξης.
Ειδικότερα, η κ. Σακοράφα είπε, μεταξύ άλλων, και τα εξής:
«…Τα τελευταία χρόνια και με ιδιαίτερη ένταση τις τελευταίες μέρες, ζούμε την απόλυτη δημαγωγία σε όλα τα επίπεδα και σε τέτοια ένταση που πλέον τα πράγματα εκτός από κρίσιμα είναι και επικίνδυνα.
Ζούμε σε όλη της την ένταση τη δημαγωγία της εκτροπής.
Το Κοινοβούλιο έχει μετατραπεί σε ένα σώμα που απλά επικυρώνει τις εντολές της Τρόικα και των ευρωπαϊκών πολιτικών διευθυντηρίων.
Ο πιό αμεσοδημοκρατικός θεσμός στην πατρίδα μας, αυτός της τοπικής αυτοδιοίκησης είναι στον απόλυτο έλεγχο των συντακτών των «μνημονίων».
Το Σύνταγμά μας και η εσωτερική μας νομοθεσία έχουν γίνει κουρελόχαρτα σχεδόν ασήμαντης αξίας από τους πιστωτές και τις ξένες τράπεζες…
…Η κρίση έφερε σε απόλυτη σύγκρουση δύο θεμελιώδεις αρχές των ευρωπαϊκών κοινωνιών.
Την αύξηση της παραγωγικότητας μέσω της ελεύθερης αγοράς από τη μία και την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών μέσω του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος, από την άλλη.
Στην Πατρίδα μας αυτή η σύγκρουση είχε το εξής αποτέλεσμα:
Ο λαός μας έπαψε να θεωρεί τα κατεστημένα κόμματα δικούς του εκπροσώπους, που θα ικανοποιήσουν δηλαδή τις κοινωνικές του ανάγκες, και τα κατέταξε στους υπηρέτες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, που θα ικανοποιήσουν δηλαδή τις ανάγκες των χρηματοπιστωτών.
Αυτή η θεώρηση από την πλευρά του λαού μας στις τελευταίες εκλογές είχε έναν τεράστιο κίνδυνο για το σύστημα: Τον κίνδυνο της ανατροπής του ίδιου του συστήματος.
Υπάρχει όμως μια «ελίτ», εντός κι εκτός Ελλάδας που επιχείρησε -και σε μεγάλο βαθμό τα κατάφερε- μέσω της δημαγωγίας της επιβολής, να απειλήσει το λαό μας ότι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα τον «τιμωρούσε»…
…Ακριβώς το ίδιο σκηνικό αναπαράγεται και σήμερα λίγο πριν τις εκλογές.
Τότε είχε κάνει δηλώσεις ακόμα και ο Ομπάμα.
Το ίδιο και τώρα.
Τότε μιλούσαν για την εμπιστοσύνη των αγορών.
Το ίδιο και τώρα, με αυτό το «παιχνίδι» με το προχθεσινό ληστρικό ομόλογο.
Και η απειλή η ίδια.
Αν ψηφίσεις λάθος θα «τιμωρηθείς»…
…Η τρικομματική τότε κυβέρνηση εξαπέλυσε μια ανελέητη προπαγάνδα.
Εξίσωσε την εγκληματική και ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής και τις πρακτικές της, με την αριστερά και τις δράσεις της.
Εξίσωσε τους αιμοσταγείς δολοφόνους των ταγμάτων εφόδου, με τον Μανόλη Γλέζο.
Εξίσωσε την ριπή, με το ακκορντεόν.
Εξίσωσε το μαζικό κίνημα και τις διεκδικήσεις του, με τα πογκρόμ των ναζιστών.
Εξίσωσε τον τρομοκράτη, με τον αντιστεκόμενο αγωνιστή.
Εξίσωσε την αντιανθρώπινη και αντικοινωνική ναζιστική θεωρία, με την πανανθρώπινη και διεθνιστική αριστερή θεώρηση.
Και τα αποτελέσματα αυτής της χυδαίας και εγκληματικής εξίσωσης ήταν αναπόφευκτα.
H νομιμοποίηση της Χρυσής Αυγής.
Η νομιμοποίηση του ναζιστικού παρακράτους.
Η νομιμοποίηση των εγκληματικών πρακτικών της…
…Ένα ολόκληρο σύστημα εξουσίας και επικοινωνίας κατάφερε να απενοχοποιήσει το φίδι, κατάφερε να μας εξοικειώσει με τα σύμβολά του, κατάφερε να βάλει μέσα στα σπίτια μας και τις ζωές μας από τη πίσω πόρτα τους ναζιστές, κατάφερε να τους νομιμοποιήσει.
Αυτή υπήρξε η πρώτη φάση του δημαγωγίας του Φασισμού, η πρώτη αξιοποίησή του ναζιστικού μορφώματος από το σύστημα, το σύστημα που είναι άρρηκτα δεμένο μαζί του…
…Αυτή η δράκα που μας κυβερνά παίζει εγκληματικά παιχνίδια με το φίδι, που πότε το χαϊδεύει και πότε το χτυπά, αλλά πάντως ποτέ δεν αναιρεί και δεν καταργεί τις αιτίες που το εξέθρεψαν με μόνον και αποκλειστικό στόχο ο πολίτης να μην αποκτήσει ποτέ την πρωτοκαθεδρία.
Τα συμπεράσματα είναι φανερά.
Η κυβέρνηση αλλάζει την «ατζέντα», με κάθε τρόπο και κόστος προκειμένου να μην απαντά στο αδιέξοδο των στρατηγικών της επιλογών και την εξαθλίωση εκατομμυρίων συμπολιτών μας.
Αυτή η κυβέρνηση που είναι ένοχη για όλα όσα περιέγραψα, την αντιδημοκρατική εκτροπή, τη συμμαχία με τους εκβιαστές του λαού μας με στόχο την κατατρομοκράτησή του, τη βάρβαρη καταλήστευση του, την απενοχοποίηση του ναζισμού, σήμερα επιχειρεί να φανεί εγγυητής της ομαλότητας, της δημοκρατικής σταθερότητας και της εξόδου από την κρίση.
Αυτή η κυβέρνηση, που έχει θανάσιμο εχθρό την κινητοποίηση του λαού μας, επιχειρεί να ενοχοποιήσει την αντιστασιακή του στάση, και χωρίς ντροπή στο όνομα της σταθερότητας που εκείνη διέρρηξε, στο όνομα της δημοκρατίας που εκείνη ποδοπάτησε εξισώνει την αντίστασή μας και την αντίδρασή μας με απειλή κατά της δημοκρατίας και της ομαλότητας…

«Ή εμείς ή αυτοί»
Περισσότερο από ποτέ χρειάζεται ξεκάθαρος λόγος και δράση χωρίς καμμία απολύτως ενοχή, καμία υποχώρηση.
Έχουμε διαρκή πολιτική υποχρέωση σήμερα ειδικότερα, όχι απλώς να ξεπατικώνουμε τον ανένδοτο και να τον αναμασάμε, αλλά να τον προτάσσουμε σαν κινηματική δράση ύψιστου πατριωτισμού και σαν την τελευταία ελπίδα του λαού μας.
Το λέω και το υπογραμμίζω, και ας έρθουν τα κανάλια να μιλήσουν για διχαστικό λόγο :
Ή εμείς ή αυτοί!
Και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι όσο εμείς είμαστε με το εμείς, όσο αυτό το εμείς απλώνει και γίνεται η κοινωνία ολόκληρη, τόσο θα μας κατηγορούν για τακτικές που βάζουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα.
Και εδώ πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τη σταθερότητα που εμείς επιλέγουμε να υπηρετήσουμε.
Και δεν έχει καμμία σχέση με τη δική τους σταθερότητα.
Δεν έχει σχέση με τη σταθερότητα των δανειστών και των τοκογλύφων.
Με την σταθερότητα αυτή που αποσταθεροποιεί τη ζωή για να σταθεροποιήσει τα κέρδη.
Δεν έχει καμμία σχέση με τη σταθερότητα που αποσταθεροποιεί τη δημοκρατία για να σταθεροποιήσει την εξουσία τους.
Με τη σταθερότητα που αποσταθεροποιεί ακόμη και το σύνταγμα για να σταθεροποιήσει το νεοαποικιακού τύπου μοντέλο που θέλουν να επιβάλλουν στην πατρίδα μας.
Η δική μας σταθερότητα έχει άλλο περιεχόμενο.
Η δική μας σταθερότητα συνδέεται άρρηκτα με την ανασυγκρότηση του λαού μας.
Στο σημείο λοιπόν αυτό μπαίνουν τέσσερα κρίσιμα ζητήματα, τα οποία αποτελούν και τις κρίσιμες και αναγκαίες προϋποθέσεις για την κοινωνική μας ανασυγκρότηση, για τη δική μας σταθερότητα.
Η δέσμευση που έχουμε αναλάβει για την κατάργηση του «Μνημονίου» το βράδυ των εκλογών με τη σαφή και μεγάλη εντολή του Ελληνικού λαού, είναι η πρώτη βασική προϋπόθεση για τη χάραξη οποιασδήποτε πολιτικής, από την άλλη μέρα κιόλας…
…Η δεύτερη προϋπόθεση αφορά στη γενναία μείωση του χρέους, με όρους όμως που δεν θα αναπαράγουν την σημερινή καθεστωτική αντίληψη τόσο για τη μορφή του όσο και για τις αιτίες που το γεννούν.
Και πάλι, για να είμαστε πραγματιστές, η τυπική διαπραγμάτευση θα γίνει με το σύστημα απέναντί μας, η ουσιαστική όμως έχει να κάνει με τη συμμετοχή του λαϊκού παράγοντα στη διαμόρφωση τόσο των όρων όσο και των τελικών αποφάσεων…
Ταυτοχρόνως, δύο σημαντικά και απαραίτητα «εργαλεία» στην κατεύθυνση της ανασυγκρότησης, είναι αφενός η εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, με στόχο μια νέα χρηματοπιστωτική πολιτική, με αποκλειστικά αναπτυξιακούς, παραγωγικούς, κοινωνικούς και οικολογικούς προσανατολισμούς, ώστε να μπορέσουμε να χρηματοδοτήσουμε και να στηρίξουμε το νέο πρότυπο παραγωγής, κατανάλωσης, διανομής και ανάπτυξης…
…Αναφέρω επιγραμματικά και περιληπτικά τα άμεσα μέτρα προστασίας και τόνωσης γιά την κοινωνική ανασυγκρότηση.
• Η νέα σεισάχθεια: η ανακούφιση των νοικοκυριών από χρέη προς τράπεζες και τρίτους με διαγραφή χρεών και απαγόρευση πράξεων αναγκαστικής είσπραξης για όσους διαβιούν κάτω από το όριο φτώχειας και περικοπή δόσεων αποπληρωμής δανείων
• Ανακούφιση από φορολογία και χρέη προς το κράτος
• Διασφάλιση στέγασης για όλους, με απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων πρώτης κατοικίας
• Η Διασφάλιση σίτισης για όλους, με την έναρξη προγράμματος «Τροφή για Όλους» με στόχο την κάλυψη βασικών αναγκών σε είδος σε κάθε οικογένεια
• Η στήριξη των παιδιών
• Η εγγυημένη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά πρώτης ανάγκης (ηλεκτρικό ρεύμα, νερό, τηλεπικοινωνίες, θέρμανση)
• Διασφάλιση ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους
• Διασφάλιση της μετακίνησης για όλους…
…Η «μάχη» δίνεται ανάμεσα στους απλούς διαχειριστές της κρίσης από τη μιά και από την άλλη οι πρωταγωνιστές στην ανάσχεση αυτής της πολιτικής και στυλοβάτες της κοινωνικής ανασυγκρότησης και της σωτηρίας του λαού.
Και αυτά τα άμεσα μέτρα κυβερνητικής πολιτικής που ανέφερα πρέπει να είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις δέσμευσης από τους δημότες – ψηφοφόρους στην τελική επιλογή τους.
Η ενίσχυση και η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων ενός δήμου ή μιας περιφέρειας δεν αφορούν σε τεχνοκρατικές μελέτες, αλλά είναι βαθιά πολιτική θέση.
Κι αυτό γιατί σημαίνει σύγκρουση με συμφέροντα που θέλουν να αλώσουν την Μακεδονία και τη Θράκη με ειδικές οικονομικές ζώνες και πολίτες δουλοπάροικους…
…Η Τ.Α. δεν υπάρχει για να υλοποιεί απλά και υπάκουα την πολιτική της κεντρικής εξουσίας.
Προάγει και υλοποιεί δεσμευτικά την πολιτική που της εντέλλεται ο πολίτης.
Και γι αυτό οφείλουμε να κάνουμε κτήμα στο λαό μας ότι το δικό μας μεταβατικό πρόγραμμα προϋποθέτει μια άλλη σχέση με το λαϊκό παράγοντα, αλλά και μια άλλη σχέση με αυτό που ονομάζουμε πολιτικό σύστημα.
Η προσέγγιση αυτή μας πάει ένα βήμα παραπέρα από τη δημοκρατία όπως την έχουμε γνωρίσει.
Την δημοκρατία της ανάθεσης και της έμμεσης εκπροσώπησης.
Της κάλπης κάθε τέσσερα χρόνια, ή όποτε γίνονται εκλογές.
Τη δημοκρατία που μετά τις εκλογές αποφασίζω για σένα χωρίς εσένα.
Τη δημοκρατία της διαπλοκής και των ανεξέλεγκτων χρηματοδοτικών ροών.
Είναι θαρρώ η ώρα να μιλήσουμε για μια άλλη δημοκρατία, και κατ’ επέκταση για μια άλλη εξουσία.
Αναγκαία προϋπόθεση για αυτή την άλλη δημοκρατία, την άλλη εξουσία είναι η ανατροπή.
Και η κορυφαία προϋπόθεση για να φτάσουμε στην ανατροπή θα είναι η τόλμη μας να δημιουργήσουμε τα δικά μας πολιτικά γεγονότα, να θέσουμε χωρίς φόβο και με πολύ πάθος τη δική μας ατζέντα και να αναλάβουμε εμείς όλες τις πρωτοβουλίες, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς επιφυλάξεις, χωρίς στρογγυλέματα, χωρίς πισωγυρίσματα.
Είναι η ώρα να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας…
…Η αντιμετώπιση της φτώχειας δεν αποτελεί «βαρίδι» για την οικονομία.
Δεν κοστίζει, δεν «τρώει» πόρους.
Είναι κρίσιμο αναπτυξιακό εργαλείο για κάθε σοβαρή, ορθολογική και με βάθος, αναπτυξιακή πολιτική.
Η οικονομία δεν πλήττεται από την αντιμετώπιση της φτώχειας, αντιθέτως στηρίζεται από την αντιμετώπιση της φτώχειας.
Όσο για το που θα βρεθούν οι απαραίτητοι πόροι : Το έχουμε πει κατ επανάληψιν.
Έχουμε κουραστεί να το λέμε. Θα το ξαναπούμε όμως.
Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, πρώτα θα πληρώνονται οι συντάξεις και οι μισθοί.
Πρώτα θα εξασφαλίζεται φαγητό, νερό, ρεύμα και φαρμακευτική περίθαλψη σε όλους τους ανθρώπους.
Πρώτα θα εξασφαλίζεται ότι δεν λιποθυμούν από τη πείνα τα παιδιά μας στα σχολειά και μετά θα ξεπληρώνουμε τους τόκους, τα πανωτόκια και τα ομόλογα που λήγουν.
Τελεία και παύλα.
Ας το καταλάβουν όλοι.
Η χώρα βρίσκεται σε ανθρωπιστική κρίση.
Ζούμε πληγές αντίστοιχες με αυτές ενός πολέμου που δεν κηρύχτηκε ποτέ.
Ας το καταλάβουν όλοι : Η φτώχεια είναι η πιο μεγάλη βία.
Και εμείς αυτή τη βία είμαστε αποφασισμένοι να τη χτυπήσουμε…
…Η αυριανή κυβέρνηση για να επανεδραιώσει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία πρέπει να στηριχθεί με όρους 3ης Σεπτέμβρη του 1843.
Η αυριανή κυβέρνηση για να επιχειρήσει ένα άλλο βιώσιμο πρότυπο παραγωγικής ανασυγκρότησης έχει ανάγκη τη συμμετοχή, την πάλη, την παρέμβαση και τον έλεγχο των εργαζομένων και των επιστημόνων.
…Ας μην χάσουμε την ευκαιρία να γίνουμε εκείνα τα πολιτικά υποκείμενα που θα γκρεμίσουμε και θα κτίσουμε.
Αυτό είναι δημοκρατία. Και σ΄ αυτόν τον αγώνα μας καλεί να συστρατευθούμε.
Να γίνουμε οι γκρεμιστές γιατί εμείς είμαστε και οι κτίστες…».