Στο «σκοτάδι»…ο «φάρος» του Κιλκίς στην περιοχή του λόφου Αγίου Γεωργίου

Μόνο θλίψη και μελαγχολία μπορεί να προκαλεί το τελευταίο διάστημα η «εικόνα» εγκατάλειψης, που παρουσιάζει η κεντρική περιοχή του λόφου Αγίου Γεωργίου.
Μία περιοχή, που από φυσικού της θα μπορούσε να παρομοιασθεί με «φάρο» του Κιλκίς, που δείχνει τον «δρόμο» στους επισκέπτες, αποτελώντας η ίδια έναν από πάσης πλευράς ενδιαφέροντα προορισμό.
Αυτόν τον «φάρο» φαίνεται ότι εδώ στο Κιλκίς, με υπαιτιότητα, φυσικά, των τοπικών αρχόντων, έχουμε την «πολυτέλεια» να τον αφήνουμε… στο «σκοτάδι», την στιγμή που αλλού, ιδίως κατά την παρούσα δυσμενέστατη συγκυρία, κάνουν το παν για προσέλκυση επισκεπτών, ακόμη και… «εφευρίσκοντας» αξιοθέατα ή καθιστώντας επισκέψιμους χώρους, που… «δεν φτουράνε» μπροστά στα «προσόντα» της κεντρικής περιοχής του λόφου του Αη-Γιώργη.

Φαίνεται, ότι οι εκεί τοπικοί άρχοντες επιδεικνύουν όχι απλώς το στοιχειώδες καθήκον αλλά και …υπερβάλλοντα ζήλο ως προς την ανάδειξη χώρων, που να προσελκύουν επισκέπτες αλλά και να προσφέρουν περισσότερη ποιότητα ζωής στους κατοίκους τους, φτάνοντας ακόμη και μέχρι του σημείου να παρουσιάζουν και να διαφημίζουν ως «τριχιά» την «τρίχα»!
Για τους εδώ μάλλον η ελκυστικότητα της κεντρικής περιοχής του λόφου του Αη-Γιώργη φαντάζει ως «ασήμαντη λεπτομέρεια, αναξία λόγου»!
Μόνον, έτσι μπορεί να «εξηγηθεί»:
– Η εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα παραμονή του δημοτικού αναψυκτηρίου εκτός λειτουργίας, και ας πρόκειται για το «ρετιρέ» ή την «ταράτσα» του Κιλκίς με την απέραντη θέα.
– Η «αδρανής» και στερουμένη πάσης προβολής εξόχως ενδιαφέρουσα έκθεση παλαιοντολογικού περιεχομένου, η οποία στεγάζεται στον όροφο του ιδίου κτιρίου (μία από τις πλέον λανθασμένες επιλογές).

Η υποτονική λειτουργία του εκ των σημαντικοτέρων από πολλές πλευρές σπηλαίου του Κιλκίς και η δραματική υστέρηση σε προβολή και επισκεψιμότητά του, πέραν της ελλιπεστάτης σημάνσεως για την πρόσβαση σ’ αυτό (Τόσο στην περίπτωσή του όσο και στην περίπτωση της παλαιοντολογικής έκθεσης, αν δεν έδιναν και την ψυχή τους τα δύο αρμόδια για την λειτουργία στελέχη, θα μπορούσε να γίνει λόγος για… «νέκρα»!).

Η πλήρης αχρηστεία, στην οποία έχουν περιπέσει οι εκεί αθλητικές εγκαταστάσεις (γήπεδο αθλοπαιδιών και γήπεδο αντισφαίρου) μαζί με το πάλαι ποτέ στρατιωτικό παράπηγμα, που κάποτε στέγαζε υλικό της λαογραφικής συλλογής του αείμνηστου συμπολίτη Χρήστου Κετσετζή, το οποίο απετέλεσε την «μαγιά» των εκθεμάτων του λαογραφικού μουσείου.

Εξ αιτίας όλων αυτών, ο λόφος, ιδίως κατά τους χειμερινούς και εαρινούς μήνες, «αποπνέει» την «μελαγχολία» εκείνη, την οποία προκαλεί ακριβώς αυτή η αίσθηση της εγκατάλειψης, με επακόλουθο να καθίσταται απωθητικός για κατοίκους και επισκέπτες.
Την εν λόγω αίσθηση επέτεινε τα τελευταία χρόνια και η αντιστόρητη εμμονή της τοπικής εκκλησιαστικής ηγεσίας να μετατρέψει την εκκλησία – σύμβολο του λόφου και του Κιλκίς σε «μοναστήρι».
Μένουν το επιβλητικό υπαίθριο θέατρο και ο παρακείμενος θερινός κινηματογράφος, που, όμως, ως εκ της «φύσεώς» των λειτουργούν μόνο τους θερινούς μήνες.

Ολο το υπόλοιπο διάστημα του έτους η κεντρική περιοχή του λόφου του Αη-Γιώργη είναι «καταδικασμένη» σε «μαρασμό», εκεί που θα μπορούσε να αποτελεί το «κάτι το ξεχωριστό» και «πνοή ζωής» για το Κιλκίς.
Μπορούν οι τοπικοί άρχοντες να… «υπερηφανεύονται» γι αυτό;
Ενώ δε κύπτονται για “νοικοκυρεμένους” απολογογισμούς, είναι ένδειξη “νοικοκυροσύνης” για την δημοτική αρχή μιάς πόλης να παρουσιάζει “εικόνα” εγκατάλειψης και “ακαταστασίας” μία από τις ωραιότερες περιοχές της και ίσως η ελκυστικότερη;
Και πώς, ενώ από την μία σε κάθε ευκαιρία επικαλούνται την οικονομική στενότητα, από την άλλη, είτε ενεργώντας λανθασμένα είτε αδρανώντας εξοργιστικώς, στερούν από την τοπική οικονομία τους όποιους πόρους μπορούν να εισρεύσουν σ’ αυτήν από την αξιοποίηση των υποδομών της κεντρικής περιοχής του λόφου του Αη-Γιώργη;
Η όλη απραξία τους εξοργίζει ακόμη περισσότερο, δοθέντος ότι, ανεξαρτήτως των εξελίξεων, μεταβολών και ανακατατάξεων στον χώρο της τοπικής αυτοδιοίκησης λόγω των δημοτικών εκλογών του προσεχούς Μαίου, η δική τους θητεία λήγει στο τέλος του προσεχούς Αυγούστου.
Δηλαδή, εν αναμονή του τι θα γίνει σ’ αυτές τις εκλογές, θα πρέπει η κεντρική περιοχή λόφου Αγίου Γεωργίου, και μαζί της το Κιλκίς, να προσθέσει στο παθητικό της άλλη μία χαμένη περίοδο (“σαιζόν”);
Τόσο οι νυν τοπικοί άρχοντες όσο και οι διαδοχοί τους οφείλουν να λάβουν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν, ότι μπορεί μεν η κοινωνία του Κιλκίς να είναι ανεκτική και τα μέλη της να πρεσβεύουν τις όποιες πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις, αλλά την ανεκτικότητα αυτήν θα κάνουν λάθος να την εκλάβουν ως αδυναμία ή, ακόμη χειρότερα, ως “συγχωροχάρτι” των δικών τους πράξεων ή παραλείψεων σαν αυτές που έχουν “νεκρώσει” την κεντρική περιοχή του λόφου Αγίου Γεωργίου.
Ας φροντίσουν να την “ζωντανέψουν”, αν δεν θέλουν να τους “γυρίσει την πλάτη” ο λαός τούτου του τόπου.