Σε θέση «μάχης» όλοι οι δημοτικοί και περιφερειακοί συνδυασμοί
Λήξη συναγερμού εδώ και μερικά εικοσιτετράωρα για τους υποψηφίους δημάρχους στους δύο δήμους Κιλκίς και Παιονίας, με την κατάθεση των σχετικών καταλόγων (λιστών) με τους υποψηφίους στις δημοτικές ενότητες και στα τοπικά συμβούλια στο πρωτοδικείο του Κιλκίς πριν την λήξη της προθεσμίας της 31ης Αυγούστου.
Ένα στάδιο, το οποίο, με βάση την ελληνική πρακτική στους περιφερειακούς δήμους, είναι ουσιαστικώς το πιο κρίσιμο στοιχείο σε ό, τι αφορά στα αποτελέσματα, καθώς για ακόμη μία φορά οι επερχόμενες εκλογές του Οκτωβρίου έχουν κυρίως προσωποπαγή χαρακτηριστικά και αρχίζουν και τελειώνουν στα πρόσωπα που στελεχώνουν τους συνδυασμούς.
Η δυναμική αυτών των προσώπων και η απήχηση τους στις τοπικές κοινωνίες είναι συνήθως σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά, πολιτικά και κοινωνικά , του υποψηφίου δημάρχου αυτά που καθορίζουν τους νικητές των εκλογών.
Κάτι το οποίο είναι ακόμη πιό ορατό στις επικείμενες εκλογές και γιά τους δύο δήμους του νομού μας, καθώς με εξαίρεση τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης» του ΚΚΕ στις υπόλοιπες τέσσερεις συνολικώς, ανά δύο σε κάθε δήμο, οι υποψήφιοι δήμαρχοι προέρχονται πολιτικά από την παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
Γεγονός, το οποίο, πέρα από τις τοπικές ιδιαιτερότητες σχετίζεται με την κυριαρχία της κεντροδεξιάς στην χώρα μας , βλέπε αποτελέσματα εθνικών εκλογών και την αλλαγή στο εκλογικό σύστημα ,το οποίο ουσιαστικά αποθαρρύνει την δημιουργία συνδυασμών μικρής εκλογικής απήχησης, όπως συνέβαινε με τον προηγούμενο.
Τα όσα διαδραματίσθηκαν στον δήμο του Κιλκίς την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση είναι απολύτως ενδεικτικά γιά το πόσο διαφορετικό ήταν το πλαίσιο μέσα στο οποίο έλαβαν χώρα οι εκλογές και πολιτικά και αριθμητικά.
Έξι συνδυασμοί από ένα ευρύ πολιτικό φάσμα από τους οποίους προέκυψαν μόνον τρείς για τις εκλογές του προσεχούς Οκτωβρίου, όπου θα «κονταροχτυπηθούν» ουσιαστικώς δύο πρόσωπα με νεοδημοκρατική προέλευση.
Δυστυχώς, και ο προγραμματικός λόγος, ακόμη και ο απολογιστικός των πεπραγμένων, δεν έχει την σημασία, που θα έπρεπε, και ουσιαστικώς κινείται στα πλαίσια του «αναγκαίου κακού» διαθέτοντας ελαχίστη επιρροή στην επιλογή των ψηφοφόρων και ενισχύοντας την άποψη, ότι το 90% της επικράτησης διαμορφώνει η στελέχωση του ψηφοδελτίου.
Ένα ψηφοδέλτιο, που στην τελική του μορφή θα εγκριθεί από πλευράς των αρμοδίων δικαστικών υπηρεσιών τις αμέσως προσεχείς ημέρες, και επί της ουσίας η πραγματική του δυναμική θα καθορίσει και τους νικητές.
