Τα προβλήματα …«ζουν και βασιλεύουν» στο Πολύπετρο

Ρεπορτάζ Πολυκράτη Παντσίδη

Η τελευταία παρατεταμένη διακοπή νερού στο χωριό μας, γιά ένα διήμερο την προηγούμενη εβδομάδα, προκάλεσε γιά μια ακόμη φορά τον προβληματισμό των κατοίκων για το φαινόμενο αυτό των συχνών διακοπών υδροδότησης, που συμβαίνει κάθε φορά που το απαρχαιωμένο και κακότεχνο δίκτυο νερού Αξιούπολης – Ευρωπού – Αγίου Πέτρου από την πηγή Βαλιαράτσι, «αρρωσταίνει».

Επισημαίνω, ότι το Πολύπετρο υδροδοτήθηκε από το παραπάνω δίκτυο το 1996 επί προεδρίας Σταφύλλη Κωνσταντίνου και ως εναλλακτική λύση για τις περιπτώσεις αυτές κατασκευάστηκε νέα γεώτρηση στην περιοχή του γηπέδου ποδοσφαίρου, δίδοντας με αυτό το έργο ένα τέλος στη μεγάλη ταλαιπωρία των κατοίκων, που για μια μακρά περίοδο προμηθεύονταν νερό από γειτονικούς οικισμούς λόγο ακαταλληλότητος του νερού προς πόση από μια προγενέστερη γεώτρηση.

Είναι γνωστό σε όλους μας, ότι το σημερινό πρόβλημα με τις διακοπές υδροδότησης υφίσταστε τα έξη – επτά τελευταία χρόνια με την παραχώρηση της γεώτρησης για το πότισμα του χλοοτάπητα του γηπέδου ποδοσφαίρου. Η επί πλέον αυτή χρήση για την άρδευση του γηπέδου έγινε προφανώς καλοπροαίρετα με την συναίνεση του τότε τοπικού συμβουλίου και του δήμου, που δεν προβλέψαμε, όμως τα προβλήματα τα οποία θα παρουσιάζονταν στο μέλλον από το εγχείρημα αυτό.

Όλα αυτά τα χρόνια, κάθε φορά που σταματά να τροφοδοτείται η δεξαμενή του Πολυπέτρου από το δίκτυο Αξιούπολης – Ευρωπού, οι βρύσες στα σπίτια μας στερεύουν διότι η εναλλακτική λύση της γεώτρησης που προφανώς θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα και κατασκευάστηκε για αυτόνν το σκοπό, δεν λειτουργεί λόγο βλάβης. Όλοι πια στο χωριό γνωρίζουν πως, όταν το νερό σταματά να τρέχει στις βρύσες των σπιτιών τους, λένε «η γεώτρηση χάλασε», το ίδιο δηλαδή που όλα αυτά τα χρόνια οι πρόεδροί μας λένε, όταν τους ρωτάμε.

Η χρόνια χρήση της γεώτρησης με τις μεγάλες ποσότητες νερού που αντλεί για το πότισμα του χλοοτάπητα και την παρατηρημένη αρκετές φορές αλόγιστη χρήση της, γεννά ένα επιπλέον πολύ σημαντικό θέμα που είναι η ποιότητα του νερού.

Έχει παρατηρηθεί ότι τις φορές που η γεώτρηση λειτουργεί και τροφοδοτεί την δεξαμενή του χωριού οι κάτοικοι αντιλαμβάνονται αμέσως την διαφορά του νερού με αυτό της πηγής Βαλιαράτσι και οι πιο ευαίσθητοι οργανισμοί παρουσιάζουν διάφορα συμπτώματα.

Το πρόβλημα είναι γνωστό χρόνια τώρα και ταλαιπωρεί τους κατοίκους συχνά πυκνά με όλους τους κινδύνους που συνεπάγονται για την υγεία τους. Μήπως ήρθε η ώρα οι αρμόδιοι να δείξουν την πρέπουσα σοβαρότητα;

Διότι πιστεύω, λύσεις υπάρχουν πολλές και εύκολες. Και το γήπεδο να αρδεύεται και να διατηρείται ως έχει σήμερα, που ομολογουμένως χάρη σε κάποιους μερακλήδες ανθρώπους θεωρείται ένα από τα καλύτερα του νομού αλλά και οι κάτοικοι να καταναλώνουν ασφαλές νερό δίχως να ανησυχούν για την υγεία τους και να ταλαιπωρούνται.

Αναμένουμε τα νεώτερα!

Σκουπιδότοπος Πολυπέτρου: Θλίβομαι!
Λένε, ότι ο τρόπος με τον οποίο μια κοινωνία διαχειρίζεται τα απορρίμματά της δείχνει τον πολιτισμό της. Υπό αυτή την έννοια στο χωριό μας έχουμε μεγάλο θέμα το οποίο θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά αν θέλουμε πράγματι να μιλάμε για πολιτισμό.

Αναφέρομαι στην άθλια κατάσταση του σκουπιδότοπου. Θεωρώ, ότι ευθύνη φέρουμε όλοι μας, αλλά πρωτίστως οι εμπλεκόμενοι φορείς το τοπικό συμβούλιο και η αντιδημαρχία καθαριότητας του δήμου μας οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την διαχείριση του.

Κατά την τελευταία μου επίσκεψη διαπίστωσα, ότι η κατάσταση έχει επιδεινωθεί επικίνδυνα. Έχει ξεφύγει από κάθε όριο. Τα σκουπίδια τα περισσότερα από τα οποία είναι ανακυκλώσιμα έχουν αποτεθεί έξω και περιμετρικά του σκουπιδότοπου φράζοντας τις δυο εισόδους με αποτέλεσμα ο χώρος μέσα να είναι κενός. Ο παρακείμενος χώρος που αποτελεί και το βοσκότοπο για την κτηνοτροφία μας έχει και αυτός καταληφθεί.

Η εικόνα αποδεικνύει περίτρανα, ότι οι ιθύνοντες έχουν να περάσουν κάποια χρόνια από εδώ. Αναμένουμε τα νεώτερα!

Πρώην δημοτικό σχολείο Πολυπέτρου: Εικόνα που σοκάρει!

Άλλο ένα θέμα που απορώ, είναι γιατί δεν μεριμνούν οι αρμόδιοι παρά τις συνεχείς επισημάνσεις μας, είναι το πρώην δημοτικό σχολείο. Ένα κτίριο λυόμενο το οποίο από το 2011 με την αποχώρηση του πολιτιστικού συλλόγου από το χώρο εγκαταλείφθηκε και μετατράπηκε σε εστία μόλυνσης. Καταστρεμμένες πόρτες, σπασμένα τζάμια και βρωμιές στους τοίχους και στο δάπεδο είναι η εικόνα που αντικρύζεις σήμερα στο σχολείο αλλά και στο περιβάλλοντα χώρο του.

Ένα κτίριο που θα μπορούσε, αν μη τι άλλο, να είναι ένας πολύτιμος αποθηκευτικός χώρος για τις ανάγκες της κοινότητας μας.

Κάτι που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι το γεγονός, σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, ότι κατά τις νυχτερινές ώρες επισκέπτονται το κτίριο άγνωστα άτομα που καθιστά το θέμα άκρως ανησυχητικό και επικίνδυνο.

Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και θα πρέπει να μας απασχολήσει άμεσα!

Αναμένουμε τα νεώτερα και σε αυτό!

Κλείνοντας θα τονίσω για μιάν ακόμη φορά. Σήμερα όλα αυτά τα προβλήματα που μας απασχολούν μικρά η μεγάλα και αναγκαζόμαστε να τα δημοσιοποιούμε, είμαι βέβαιος, ότι δεν θα τα αναφέραμε καν, αν κύριε πρόεδρε της κοινότητας Πολυπέτρου και κύριε δήμαρχε Παιονίας κάνατε το αυτονόητο όπως άλλωστε είστε υποχρεωμένοι. Να ενημερώνετε τους κατοίκους για τις αποφάσεις σας και να λαμβάνετε την γνώμη τους για αυτές. Περιμένουμε με λαχτάρα τις περίφημες «διαβουλεύσεις με τον δημότη».