Πένθος στο Κιλκίς γιά την απώλεια του φιλόλογου Μανώλη Γκαράνη

Σε βαρύ πένθος «βύθισε» την κοινωνία του Κιλκίς η απώλεια του φιλολόγου Μανόλη Γκαράνη, του οποίου ο «κύκλος» της επίγειας ζωής «έκλεισε» την Δευτέρα 7.7.14 στα 65 του.
Γέννημα του θεσσαλικού κάμπου, ο Λαρισαίος καθηγητής ξεκίνησε το 1975 από το Κιλκίς, στο οποίο ήλθε σε ηλικία 26 ετών, μία λαμπρή σταδιοδρομία από εκείνες που κάνουν έναν εκπαιδευτικό να ξεχωρίζει και στον χώρο του και στην κάθε τοπική κοινωνία.
Με την βαθειά όσο και πολύπλευρη μόρφωση και κατάρτισή του, την απλότητα και προσήνειά του, την αμεσότητα και γλαφυρότητα του πάντα τεκμηριωμένου λόγου του και την έμφυτη αγάπη του στον μαθητή αλλά και στις πνευματικές και πολιτιστικές αξίες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, ο αείμνηστος Μανόλης απετέλεσε πάνω από όλα πρότυπο παιδαγωγού, προσφέροντας στους μαθητές γνώσεις, κεντρίσματα και ορίζοντες σε εύρος και βάθος κατά πολύ υπερβαίνον το πλαίσιο της τυπικής εκπαιδευτικής διαδικασίας στην δευτεροβάθμια ή μέση γιά τους παλαιότερους εκπαίδευση.
Ετσι, ουκ ολίγες γενιές μαθητών προχώρησαν με επιτυχία στον «στίβο» της ζωής χάρη στην κατάλληλη προπαρασκευή και τα σημαντικά ηθικά και πνευματικά εφόδια με τα οποία ακούραστα τους τροφοδοτούσε αυτός ο πραγματικός δάσκαλος της πραγματικής παιδείας, κερδίζοντας την εκ μέρους των αιώνια αναγνώριση και ευγνωμοσύνη.
Πολλοί από αυτούς απετέλεσαν «μαγιά» με την οποία «πλάσθηκε» και αναπτύχθηκε η πολιτιστική ζωή του Κιλκίς, στην οποία ο Μανόλης, καθ’ όλη την σχεδόν σαράντα χρόνια παρουσία του στο Κιλκίς είχε ενεργό ανάμιξη ως ομιλητής σε εκδηλώσεις, ως αρθρογράφος στον τοπικό Τύπο, ως εκ των «κινητηρίων μοχλών» διαφόρων πολιτιστικών και κοινωνικών φορέων.
Αποκορύφωμα αυτής της παρουσίας υπήρξε η κατ’ επανάληψιν θητεία του στο διοικητικό συμβούλιο της «Τέχνης» με ενεργό συμμετοχή σε ουκ ολίγα δρώμενα του συλλόγου.
Χάρη και στις προσωπικές γνωριμίες του, κατά την διάρκεια αυτής της γόνιμης θητείας του ο σύλλογος ευτύχησε να αποτελέσει το «άρμα», με το οποίο «παρήλασε» από το Κιλκίς μία πλειάδα επιφανών και κορυφαίων ανθρώπων του πνεύματος, των Γραμμάτων, της μουσικής, του θεάτρου, της Ιστορίας, της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, των επιστημών, της πολιτικής, της Εκκλησίας κλπ, εντάσσοντας κατ’ αρχάς τούτο τον τόπο στον πολιτιστικό «χάρτη» της χώρας και προσφέροντάς του κεντρίσματα, «εναύσματα» αλλά και κίνητρα χάρη στα οποία αναπτύχθηκαν οι «κυψέλες» και τα «φυτώρια» εκείνα, στα οποία αυτός οφείλει την δική του πολιτιστική αυτονομία αλλά και μία γενική εικόνα σ’ αυτόν τον τομέα, που απέχει πλέον παρασάγγας από την αντίστοιχη, που υφίστατο έως τα τέλη της δεκαετίας του ’70 με αρχές του ’80.
Ειδικότερα στις εκδηλώσεις λόγου, είτε διαλέξεις είτε λογοτεχνικές βραδιές ο Μανόλης Γκαράνης αποτελούσε τον συνδετικό κρίκο μεταξύ ομιλητή και κοινού, πάντοτε συντονίζοντας υποδειγματικώς τις εκδηλώσεις και πάντοτε έχοντας να κάνει εύστοχες παρεμβάσεις ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που απετέλεσε τον κεντρικό ομιλητή, με ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων, που κάλυπταν πολλούς τομείς, με επακόλουθο να είναι περιζήτητος εισηγητής τους από ένα εξ ίσου ευρύ φάσμα διοργανωτών φορέων.
Τεράστια υπήρξε η συνδρομή του στην διοργάνωση και παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων αλλά και στην διοργάνωση πολιτιστικών εκδρομών είτε εκπαιδευτικού χαρακτήρα είτε γιά απλή παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων ή μουσικών δρωμένων.
Στην πρώτη κατηγορία εκδρομών, είτε σχολικών είτε συλλογικών «έγραψε ιστορία» ως ξεναγός με την πληθώρα εξειδικευμένων γνώσεων και την εκφραστική δύναμη του μεστού και τεκμηριωμένου λόγου του.
Ενας άλλος τομέας, στον οποίο «άφησε την σφραγίδα» του ήταν αυτός των ειδικών εκπαιδευτικών ή πολιτιστικών εκδόσεων, με απόδοση ή επιμέλεια κείμενων και στήριξη της διαδικασίας της κάθε έκδοσης, είτε σχολικής, είτε συλλογικής, αφήνοντας εν προκειμένω ένα πλούσιο έργο.
Άνθρωπος με βαθειά δημοκρατική συνείδηση αλλά και προσηλωμένος στις οικουμενικές αρχές και αξίες του κόσμου του πνεύματος, ο Μανόλης Γκαράνης εκπροσωπούσε τον κάθε ενεργό πολίτη, που υπερασπίζεται τα πιστεύω του χωρίς να ανέχεται τα «τσιτάτα» και «καλούπια» εκείνα των όποιων πολιτικών ή κομματικών σκοπιμοτήτων.
Εξ ου και η παντελής αποχή του από κάθε ανάμιξη στα πολιτικά ή αυτοδιοικητικά κοινά, ενώ συχνά διατύπωνε και εξέθετε ευθαρσώς και ενυπογράφως τις θέσεις του γι’ αυτά, εκτειθέμενος έτσι και στην όποια κριτική, όπως ακριβώς επιβάλλει η ηθική του κάθε ανθρώπου με πραγματική πολιτική συνείδηση.
Η εκ μέρους του μελέτη του περιεχομένου, των γνωρισμάτων και των θεμάτων του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, τον είχαν αναγάγει σε θεματοφύλακα των δύο αυτών εννοιών, χωρίς τα «παράσιτα» εκείνα που τις αλλοιώνουν και τις καθιστούν ευάλωτες στην προπαγάνδα αυτών που τις αντιμάχονται.
Γι’ αυτό και διακρινόταν γιά την βαθειά πίστη του και στις δύο, μη έχοντας καμμία σχέση με κανένα εν ονόματι αυτών, φερέφωνο του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας.
Μάλιστα, ο τρόπος ζωής του και οι σχέσεις του με τους συμπολίτες του στοιχειοθετούν ορισμούς της πραότητας, της διαλλακτικότητας, της ανεξικακίας, της ανεκτικότητας.
Στο Κιλκίς «ρίζωσε» μετά τον γάμο του με την Κιλκισιώτισσα άξια σύντροφο της ζωής του, επίσης φιλόλογο Αρετή Γουγλίδου με την οποία δημιούργησε μιάν υποδειγματική οικογένεια, η οποία έχαιρε της καθολικής εκτιμήσεως, προσφέροντας και σ’ αυτήν την περίπτωση ένα αξιομνημόνευτο παράδειγμα.
Λαμπρός, λοιπόν, επιστήμων, εξαίρετος εκπαιδευτικός και παιδαγωγός, βαθύς γνώστης πολιτιστικών θεμάτων, ενεργός και δημιουργικός πολίτης, συμπολίτης καθολικής αποδοχής, θαυμάσιος οικογενειάρχης, ποιοτικός άνθρωπος.
Δεν χρειάζονται δα και περισσότερα γιά να «ριζώσει» ένας τέτοιος άνθρωπος στο «έδαφος» της καταξίωσης, τόσο που με την αναχώρησή του γιά το δίχως γυρισμό «ταξίδι» να αισθάνεται η κοινωνία, της οποίας υπήρξε επίλεκτο μέλος, ένα πελώριο δυσαναπλήρωτο κενό.
Ομως, ο Μανόλης Γκαράνης θα συνεχίσει να βρίσκεται ανάμεσά μας διότι με τον ενάρετο βίο και την πολιτεία του, την δημιουργική προσφορά του και το υποδειγματικό ήθος του «χάραξε» ανεξίτηλη την μορφή του στην συλλογική μνήμη.
Διότι σε κάθε τέτοια περίπτωση κι αν ο «φάρος έδυσε», το «φως» του παραμένει ανέσπερο και δείχνει τον «δρόμο» σε όλες τις γενιές, και προηγούμενες και επόμενες.
Καλό Παράδεισο αξέχαστε φίλε Μανόλη.

Ψήφισμα
Το διοικητικό συμβούλιο του παραρτήματος Κιλκίς της Μακεδονικής Καλλιτεχνικής Εταιρίας «Τέχνη» συνήλθε εκτάκτως με το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του Μανόλη Γκαράνη επί σειρά ετών αντιπροέδρου του φορέα και υπεύθυνου του τμήματος Λόγου αυτού και αποφάσισε ομοφώνως:
-Να εκφράσει δημοσίως τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του εκλιπόντος
-Να παρακολουθήσει την εξόδιο ακολουθία
-Να καταθέσει, αντί στεφάνου, ποσό σε φιλανθρωπικό ίδρυμα.