Πελέ και Κιλκίς
Στο Κιλκίς η φήμη του προσφάτως εκλιπόντος θρύλου του παγκοσμίου ποδοσφαίρου Πελέ είχε “απλωθεί” ήδη από τα πρώτα “βήματά” του κυρίως μέσω των συχνών δημοσιευμάτων του Τύπου, αθλητικού, πολιτικού, στις αθλητικές σελίδες του, και περιοδικού, από το 1958 έως το 1970.
Αυτή η φήμη του “Μαύρου Διαμαντιού”… “απογειώθηκε” και στον τόπο μας, μέσω της “τηλεοράσεως”, που στην χώρα μας ήταν τότε “στα σπάργανα”, αλλά ήδη αρκετά “προχωρημένη” στην γειτονική τότε Γιουγκοσλαβία.
Ήταν τότε, που οι Κιλκισιώτες συγκεντρώνονταν σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης, γιά να παρακολουθούν μαζικώς τα ποδοσφαιρικά τεκταινόμενα μέσω του “μαγικού κουτιού”, και ένα από αυτά ήταν ο “Κήπος” ο… πραγματικός “Κήπος”, στις δόξες του!
Ήταν το σημείο που “μάζευε” κόσμο τηλεθεατών, σε σημείο που να θυμίζει…
“κερκίδα” αθλητικού χώρου, ιδίως την ημέρα του τελικού του ενάτου παγκοσμίου κυπέλλου του 1970, στο στάδιο “Αζντέκα” της πόλης του Μεξικού, όπου ο Πελέ είχε… κάνει “πράμματσ και θάμματα” στο 4-1 της ονειρικής Βραζιλίας επί της άμοιρης σε εκείνο τον αγώνα Ιταλίας.
Και ποιά ηταν αυτή η ημερομηνία;
Ήταν η Κυριακή… 21 Ιουνίου 1970!
Η ημέρα, δηλαδή, που το Κιλκίς τιμούσε την 57η επέτειο της επικής μάχης και απελευθέρωσής του, με τους εορτασμούς να έχουν ολοκληρωθεί λίγι πριν την έναρξη του ιστορικού εκείνου τελικού!
Αν μη τι άλλο, έχει και αυτή η ημερομηνία τους συμβολισμούς της γιά το Κιλκίς και τον Πελέ, έτσι που ο αποχαιρετισμός του δευτέρου από το πρώτο να μην έχει μόνο τυπικό περιεχόμενο.
Σ. Φ.
