«Παράθυρο» στην ανακατασκευή της ΠΑΘΕ στο τμήμα Χαλάστρας-Πολυκάστρου-Ευζώνων
Γράφει ο Βαγγέλλης Αποστολίδης
Το δικαώμα να προχωρήσει το ελληνικό Δημόσιο σε μελέτη και κατασκευή του έργου της αναβάθμισης με προδιαγραφές αυτοκινητοδρόμου του «δολοφονικού», όπως έχει εξελιχθεί τις τελευταίες τρεις κυρίως δεκαετίες, τα αλλεπάλληλα πολύνεκρα δυστυχήματα, οδικού τμήματος από το Πολύκαστρο μέχρι τον μεθοριακό σταθμό των Ευζώνων, συμπεριλαμβανομένων και των επεμβάσεων στους κόμβους Αξιού/Χαλάστρας και Πολυκάστρου, προβλέπει, μεταξύ άλλων, η τροποποίηση της αριθμ. 215/10.08.2012 (Β’ 2310) Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων που αφορά σε μεταφορά στην εταιρία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου« (ΤΑΙΔΕΠ) της «Εγνατίας» ΑΕ.
Η εν λόγω τροποποίηση δημοσιεύθηκε εσχάτως στο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως (15 Ιουνίου 2015) και επί της ουσίας ανοίγει το «παράθυρο» έτσι ώστε να αποκατασταθεί μία κατάφωρη αδικία απέναντι στους χρήστες του εν λόγω οδικού δικτύου και κατ’ επέκτασιν των κατοίκων της περιοχής του δήμου Παιονίας, όπου ευρίσκεται το μεγαλύτερο μέρος του επίμαχου οδικού τμήματος της ΠΑΘΕ που εκ των πραγμάτων είναι και οι συχνότεροι χρήστες του.
Με την εν λόγω απόφαση της πενταμελούς διυπουργικής επιτροπής που έρχεται ως συνέχεια προγενέστερης απόφασης της Επιτροπής, παρέχεται ουσιαστικώς το δικαίωμα στο ελληνικό Δημόσιο να εντάξει στους όρους παραχώρησης σε ιδιώτη της Εγνατίας οδού και των κάθετων αξόνων σε αυτήν, το να εντάξει στους όρους παραχώρησης την υποχρέωση του παραχωρησιούχου να αναβαθμίσει το εν όγω τμήμα και να κατασκευάσει τα επί πλέον τεχνικά έργα έτσι ώστε να καταστεί σε όλο του το μήκος και διαχωριστική νησίδα, συμβάλοντας εκτός των άλλων στην εξάλειψη των θανατηφόρων μετωπικών συγκρούσεων, που έχουν στοιχίσει την απώλεια 42 ανθρώπινων ζωών τα τελευταία 30 χρόνια περίπου στο επίμαχο τμήμα.
Υπενθυμίζεται, ότι γιά την αναγκαιότητα της κρατικής παρέμβασης στο εν λόγω τμήμα έχει αναφερθεί στο παρελθόν σε αλλεπάλληλα δημοσιεύματα του ο «Μαχητής» στηλιτεύοντας την στάση των κατά καιρούς υπευθύνων γιά την «εγκληματική» τους, όπως εξελίχθηκε, αδιαφορία να προχωρήσουν στην αναβάθμιση του επίμαχου οδικού τμήματος της ΠΑΘΕ του μοναδικού, όπως έχουν εξελιχθεί τα γεγονότα σε εθνικό επίπεδο πλέον και ξαναφέρνοντας το θέμα στην επικαιρότητα πριν από λίγους μήνες μαζί με τους τοπικούς πολιτικούς παράγοντες, όπως ο βουλευτής Κιλκίς Γιώργος Γεωργαντάς σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και του δήμου Παιονίας διά του δημάρχου Χρήστου Γκουντενούδη και του συνόλου των δημοτικών παρατάξεων, στους διαφόρους αρμοδίους κρατικούς φορείς και παράγοντες με αφορμή τα δυο πρόσφατα διαδοχικά πολύνεκρα δυστυχήματα την περασμένη Ανοιξη, αλλά και βεβαίως με αφορμή την τότε εξαγγελία και νυν λειτουργία σταθμών διοδίων στην περιοχή του μεθοριακού σταθμού των Ευζώνων.
Και τούτο διότι είναι πραγματικώς αδιανόητο να επιβαρύνονται οικονομικώς οι χρήστες και δη οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής γιά ένα τμήμα της ΠΑΘΕ εξ ορισμού αναχρονιστικό, κάτι που αποδεικνύεται και από την επιλογή του δήμου Παιονίας να κινηθεί νομικώς γιά την αναστολή λειτουργίας του σταθμού διοδίων.
Βεβαίως, η τροποποιητική απόφαση είναι ένα θετικό βήμα, όμως το ουσιαστικό του θέματος είναι να καταγραφεί στην επικείμενη σύμβαση παραχώρησης σε ιδιώτη της Εγνατίας και των καθέτων αξόνων ρητός όρος μελέτης και εκτέλεσης του έργου αναβάθμισης από τον παραχωρησιούχο, και μάλιστα με αντίστοιχη προβλεπόμενη χρονική δέσμευση εκτέλεσής του, ούτως ώστε να εκτελεσθεί το ταχύτερο δυνατόν.
Το συγκεκριμένο τμήμα της ΠΑΘΕ αποτελεί ουσιαστικώς την «βιτρίνα» εισόδου στην χώρα μας καθώς μέσω αυτού διέρχονται ο κύριος όγκος επισκεπτών σε αυτήν ιδιαιτέρως την θερινή περίοδο. Πάνω από 10.000.000 εκτιμάται ότι θα περάσουν από τον σταθμό των Ευζώνων μαζί με ένα μεγάλο αριθμό αγαθών και ως εκ τούτου η αναβάθμισή του θεωρείται εκ των ουκ άνευ.
Πολλω δε μάλλον όταν το πρώτο που αντικρύζει ο επισκέπτης επί ελληνικού εδάφους είναι σταθμός διοδίων γιά ένα τμήμα που στην μετέπειτα πορεία του συνειδητοποιεί ότι έχει παραμείνει «ανέγγιχτο» στην πορεία μισού αιώνα λειτουργίας του!
Μόνον έτσι η συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση θα καταστεί από απλό «παράθυρο» σε πραγματικό «πυλώνα» γιά την τοπική κοινωνία της ενότητάς μας και της χώρας ευρύτερα.
