Στους παλαίμαχους καλαθοσφαιριστές το «μικρόβιο»… δεν «θεραπεύεται»!

Στους παλαίμαχους καλαθοσφαιριστές το «αίμα νερό δεν γίνεται», το «μικρόβιο» δεν «θεραπεύεται» όσα χρόνια και αν περάσουν.

Γιά αυτούς το καλαθόσφαιρο αποτελεί, αν όχι τρόπο, έκφραση ζωής και μετά την αγωνιστική σταδιοδρομία τους. Και αυτό ισχύει «εφ΄όρου ζωής».

Το απέδειξαν οι παλαίμαχοι καλαθοσφαιριστές του Κιλκίς και της Θεσσαλονίκης, που «γέμισαν» την Δευτέρα 11.6.18 με την πληθωρική παρουσία τους, τον αγωνιστικό χώρο του νέου κλειστού γυμναστηρίου Κιλκίς, για μια συνάντηση με ξεχωριστό σκοπό.

Την διοργάνωσε ο Αετός με την υποστήριξη του δήμου Κιλκίς, προκειμένου από τα έσοδά της να ενισχυθεί το κέντρο κοινωνικής στήριξης Κιλκίς και με «άξονα» αυτόν τον ιερό σκοπό, οι παλαίμαχοι των δύο ομάδων έδειξαν τι σημαίνει αληθινή αγάπη για το άθλημα, καθώς εμφορούμενοι από αυτό το πνεύμα έπαιξαν… σαν έφηβοι, έστειλαν το κατάλληλο μήνυμα προς πάσαν κατεύθυνσιν για την άρρηκτη σχέση της απλής άθλησης με την υγεία, χωρίς όριο ηλικίας, και συγχρόνως «ξετύλιξαν» το «κουβάρι» ωραίων «εικόνων», παραστάσεων και αναμνήσεων από τις εποχές, που οι μεν Θεσσαλονικείς μεσουρανούσαν σε πανελλήνιο και διεθνές επίπεδο οι δε Κιλκισιώτες πρωταγωνιστούσαν σε περιφερειακό επίπεδο.

Μορφές του καλαθοσφαίρου
Συγκεκριμένα ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση των διοργανωτών από πλευράς παλαιμάχων Θεσσαλονίκης μορφές του ελληνικού καλαθοσφαίρου, όπως οι Λευτέρης Κακιούσης, Γιώργος Μπαλλογιάννης, Γιώργος Μητακίδης, Θανάσης Κουμαντσιώτης, Χρήστος Χρονόπουλος, Γιώργος Γιαννουζάκος, Θανάσης Κουφογιάννης, Φώτης Τακιανός, Κώστας Μανωλακίδης, Δημήτρης Καλπάκης και Γιάννης Κεραμιδάς, ενώ δύο εκ των κορυφαίων πρώην διεθνών άσσων του αθλήματος, οι Μιχάλης Γιαννουζάκος (πατέρας του Γιώργου) και Χάρης Παπαγεωργίου… «κρατούσαν» τις ισορροπίες και «κινούσαν τα νήματα από πάγκου, ώστε η ομάδα να λειτουργεί… «ρολόι», κάτι απαραίτητο από την στιγμή που κάθε παίκτης ήθελε… και μια μπάλλα, με το… εφηβικό πάθος να παραμένει άσβεστο!

Στο… «δύσκολο» αυτό «έργο» συνέδραμε και η παλιά σπουδαία μορφή των γηπέδων της Θεσσαλονίκης Νίκος Χασόπουλος.

«Το… Κιλκίς είναι εδώ»
Με την σειρά τους οι παλαίμαχοι του Κιλκίς υπενθύμισαν το ότι το σημερινό κιλκισιώτικο καλαθόσφαιρο δεν υπήρξε προϊόν… «παρθενογένεσης», καθώς ήταν αυτοί που «θεμελίωσαν» και ξεκίνησαν την «ανέγερση» του «οικοδομήματός» του εκεί στην αρχή της δεκαετίας του ΄80.

Με την όλη εμφάνισή τους σ΄αυτόν τον ξεχωριστό αγώνα έστειλαν με την σειρά τους το δικό τους μήνυμα: «Το καλαθοσφαιρικό Κιλκίς είναι εδώ και έχει κα παρελθόν και παρόν και μέλλον». Και δεν μπορεί να μην έχει μέλλον, όταν αυτό το πνεύμα μεταλαμπαδεύεται από γενιά σε γενιά αθλουμένων.

Μια αίσθηση κενού δημιούργησε η απουσία ωρισμένων στελεχών από εκείνη την ομάδα των «προσκόπων» ή «ιχνηλατών» ή «πιονιέρων» του κιλκισιώτικου καλαθοσφαίρου. Ευχής έργον θα είναι να μην λείπει κανείς την επόμενη φορά, ει μη μόνον λόγω αντικειμενικής αδυναμία.

Το «παρών» έδωσαν οι Γιάννης Καντίδης, Γιάννης Σαμολαδάς, Γιώργος Στεφούδης, Παναγιώτης Κωνσταντινίδης, Γιάννης Νικολαΐδης, Σταύρος Μαντζανάκης, Χρήστος Αμπεριάδης, Κοραής Λαζαρίδης, Κώστας Ψάρρας, Νίκος Δαυϊδόπουλος, Νίκος Σαλτσίδης, Χάρης Καμψιάδης και ο εκ των μεταγενεστέρων, που από το «φυτώριο» του Κιλκίς, έφτασε στην πανελλήνια καταξίωση Γιώργος Δέδας.

Την ομάδα συντόνιζαν από πάγκου ο πρώτος στην ιστορία της καθοδηγητής, ο έτερος… των Γιάννηδων, Νικολαΐδης και ο Πέτρος Παυλίδης, ενώ ο… «ωλαρράουντ», δηλαδή … «άνθρωπος για όλες τις δουλειές» Κώστας Παπανικολάου, «πατούσε» σε… δύο «βάρκες»: Και παίκτης (άνευ… φαρμακοδιεγέρσεως!) και καθοδηγητής.

Στον ρόλο του εμψυχωτή, ο καθήμενος σε… τιμητική θέση στον πάγκο «μία φορά πρόεδρος για πάντα πρόεδρος» Τάσος Αμανατίδης, ο πρωτοστατήσας στην «συγγραφή» αυτής της ωραίας ιστορίας, με την ίδρυση του πρώτου οργανωμένου κιλκισιώτικου φορέα και στο καλαθόσφαιρο, δηλαδή του ΓΑΣ Κιλκίς.

Για τον Ηλία
Της ενάρξεως του αγώνα προηγήθηκε χαιρετισμός του προέδρου του Αετού και στελέχους της ομάδας των παλαιμάχων του Κιλκίς Γιώργου Στεφούδη.

Ο κ.Στεφούδης αναφέρθηκε στον σκοπό της συνάντησης και απηύθυνε ευχαριστίες προς τους Θεσσαλονικείς για την ανταπόκρισή τους.

Στάθηκε κατόπιν, στο ιστορικό του ξεκινήματος του πρώτου οργανωμένου φορέα καλαθοσφαίρου του Κιλκίς, εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη των καλαθοσφαιριστών και των φίλων του κιλκισιώτικου καλαθοσφαίρου στον ιδρυτή και πρώτο πρόεδρο του ΓΑΣ Κιλκίς Τάσο Αμανατίδη, τον οποίο και προσεκάλεσε να καθήσει τιμητικώς στον πάγκο της ομάδας των παλαιμάχων με την προσφώνηση «αρχηγέ», όπως δηλαδή τον αποκαλούσαν όλοι παίκτες της πρώτης «φουρνιάς» του ΓΑΣΚ (αποφεύγοντας, πάντως, να του παραχωρήσει… το μικρόφωνο!).

Ακολούθησε η συναισθηματικώς πλέον φορτισμένη στιγμή της εκδήλωσης, όταν ο Γιώργος Στεφούδη έκανε αναφορά στον αείμνηστο προπονητή και … «αθεράπευτο» λάτρη του καλαθοσφαίρου Ηλία Παπαδόπουλο, «τον μεγάλο απόντα από την εκδήλωση», όπως τόνισε, δίνοντας συνέχεια το σύνθημα για την τήρηση σιγής ενός λεπτού, που ολοκληρώθηκε με το παρατεταμένο χειροκρότημα πάντων των παρόντων στην εκδήλωση.

Ο χαιρετισμός του κ.Στεφούδη ολοκληρώθηκε με την εκ μέρους του παρουσίαση των δύο ομάδων καθώς και των τεσσάρων διαιτητών (τριών συν ενός αντικαταστάτη εναλλάξ), που ήταν οι πρώην διεθνείς Θεσσαλονικείς κ.κ. Παραλικίδης και Σακελλαρίου και οι επίλεκτοι Κιλκισιώτες Χρήστος Γκαντίδης και Κύρος Καλαβάζης (μάλιστα, επειδή ο κ.Στεφούδης σκόπευε να ξεκινήσει την αναφορά του από τους Θεσσαλονικείς… υπεραπλούστευσε την προσφώνηση, κάνοντας λόγο για «τους διεθνείς διαιτητές»… γενικώς, χρίοντας κατ΄αυτόν τον τρόπο ως διεθνείς και τους Κιλκισιώτες!).

«Άλλη… κλάση»
Όσο για το τελικό αποτέλεσμα 65-50 υπέρ της ομάδος της Θεσσαλονίκης, είναι … το τελευταίο που «μετρά» σ΄αυτόν τον αγώνα, από την στιγμή που τα δύο συγκροτήματα αγωνίζονταν για άλλο, πιο ουσιαστικό, σκοπό.
Άλλωστε,…. δεν «έβγαλε» και είδηση, όπως αν ήταν νικηφόρο για την ομάδα του Κιλκίς.

Και τούτο, διότι, ναι μεν οι Κιλκισιώτες «ξεδίπλωσαν» πολλά θετικά στοιχεία, έδειξαν ότι… κρατούν τα κότσια τους, παρουσίασαν συνολικώς αξιόλογη «εικόνα», αλλά οι Θεσσαλονικείς ήταν… «άλλη κλάση», καθιστώντας αντικειμενικώς αδύνατον… το «απρόοπτον», έστω και αν ο Κιλκισιώτης Γιώργος Δέδας μέχρι προ τινος εν ενεργεία συμπαίκτης κάποιων εξ αυτών, τους «φόρτωσε» με αρκετά τρίποντα.

Από διοργανωτικής πλευράς η συνάντηση σημείωσε επιτυχία σε όλους τους τομείς πλήν ενός.

Τούτο έχει να κάνει είτε με μη επαρκή κινητοποίηση είτε με μη ενδεδειγμένη περίοδο διεξαγωγής του αγώνα, όπως είναι αυτή των διαφόρων σχολικών εξετάσεων, ακόμη και λίγο μετά την διενέργειά τους, με επακόλουθο την μειωμένη προσέλευση θεατών.

Εν προκειμένω, από την στιγμή που η συνάντηση διοργανώθηκε για σοβαρό κοινωνικό σκοπό, ο δήμος Κιλκίς θα μπορούσε να είχε συνδράμει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό στον τομέα προβολής της εκδήλωσης και ενημέρωσης γι΄αυτήν.

Αυτά ας ληφθούν υπ΄όψιν εν όψει της επομένης διοργανώσεως μετά και την εκπεφρασθείσα πρόθεση και βούληση δήμου και Αετού Κιλκίς, η συνάντηση παλαιμάχων καλαθοσφαιριστών Κιλκίς και Θεσσαλονίκης να καθιερωθεί ως πολιτιστικός-αθλητικός θεσμός.