«Παγώνει» η κατάργηση του καταστήματος του ΙΚΑ Αξιούπολης
Τέλος στην προοπτική να ολοκληρωθεί τουλάχιστον στην παρούσα φάση, η συγχώνευση του υποκαταστήματος ΙΚΑ/ΕΤΑΜ της Αξιούπολης με αυτό του Κιλκίς θέτει η πρόσφατη απόφαση της κεντρικής διοίκησής του, και συγκεκριμένα αυτή της 19.2.15.
Μία απόφαση, που έρχεται σε διάσταση με παλαιότερή του, και η οποία ουσιαστικώς ήταν αυτή που είχε προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία αλλά και ευρύτερα στον δήμο Παιονίας από κατοίκους και φορείς, όπως αυτές είχαν καταγραφεί σε σχετικό ρεπορτάζ του «Μαχητή» στις 12.2.15.
Σύμφωνα με αυτήν την απόφαση οι αναδιοργανώσεις των περιφερειακών οργανωτικών μονάδων του ΙΚΑ/ΕΤΑΜ, όπως αυτό της Αξιούπολης που είτε προωθούνταν είτε και περιελάμβαναν συγχωνεύσεις και καταργήσεις καταστημάτων, ουσιαστικώς «παγώνουν».
Και τούτο διότι, όπως επεσήμανε και το σχετικό δελτίο Τύπου, που εξέδωσε μία ημέρα αργότερα, στις 20.2.15 η διοίκηση του ιδρύματος, «γιά την ολοκλήρωση των σχετικών αποφάσεων θα προηγηθεί διάλογος με την ΠΟΣΕ/ΙΚΑ (συνδικαλιστικό όργανο εργαζομένων στον οργανισμό) και πλήρης ενημέρωση και διαβούλευση με δημάρχους, βουλευτές και τοπικούς φορείς της περιοχής», με την τελική εισήγηση να τίθεται προς έγκρισιν στο αρμόδιο υπουργείο εργασίας, κοινωνικής ασφάλισης και αλληλεγγύης.
Η εν λόγω απόφαση μπορεί να μην εξαλείφει τυπικώς την προοπτική συγχώνευσης του ΙΚΑ/ΕΤΑΜ Αξιούπολης με αυτό του Κιλκίς και επί της ουσίας της υποβάθμισής του σε γραφείο, πρακτικώς, όμως, θα πρέπει να θεωρείται ως δεδομένο, ότι κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί καθώς είναι εκπεφρασμένη, και μάλιστα δημοσίως η περί του αντιθέτου άποψη και θέση όλων εκείνων, που εμπλέκονται στον δήμοσιο διάλογο δηλαδή των εργαζομένων στο επίμαχο κατάστημα, του δημάρχου Παιονίας Χρήστου Γκουντενούδη, των βουλευτών του νομού Θεοδώρου Παραστατίδη, Γεωργίου Γεωργαντά και Χρήστου Χατζησάββα και φορέων όπως, μεταξύ άλλων, του εργατοϋπαλληλικού κέντρου Κιλκίς.
Βεβαίως, ένα τέτοιο ενδεχόμενο «ανοίγει» ουσιαστικώς τον «δρόμο» της μεταστέγασης του καταστήματος της Αξιούπολης σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις.
Μία υπόθεση, που είχε ξεκινήσει από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 από τις τότε δημοτικές αρχές της Αξιούπολης και είχε ουσιαστικώς ολοκληρωθεί λίγο πριν την κατάργηση του «καποδιστριακού» δήμου της Αξιούπολης με τις σχετικές διαδικασίες και την παραχώρηση δημοτικής έκτασης γιά την ανέγερσή των, που «πάγωσε» στην συνέχεια λόγω βεβαίως και των μεταγενεστέρων αποφάσεων περί υποβαθμίσεώς του.
