Ο.Τσαβδαρίδης: Η ειρήνη δεν έρχεται από μόνη της, οικοδομείται παντού, κάθε στιγμή

Φίλες και φίλοι, θρηνούμε τις ζωές εκείνων που έχουν ήδη χαθεί και παραμένουμε προσηλωμένοι σε ένα μέλλον όπου κάθε ζωή θα είναι πολύτιμη και όλοι οι άνθρωποι θα ζουν με ελευθερία.

Προσπαθώντας να καταλάβω, γιατί πολεμούν εδώ και εβδομήντα πέντε χρόνια μεταξύ τους εβραίοι και παλαιστίνιοι, έφτασα στο συμπέρασμα “ότι η ρίζα της κάθε βίας είναι η καταπίεση “.

Η καταπίεση ως θεμέλιο της έχει την αδικία, την αδιαφορία, την περιφρόνηση, την οικονομική ανέχεια, και γενικότερα θα έλεγα τον αποκλεισμό του κάθε πολίτη από την ζωή.

Εν καιρώ ειρήνης, στην Ελλάδα μας, κατά τα χρόνια των μνημονίων σκεφτείτε το μίσος και την βία των ανθρώπων κατά των κυβερνήσεων, οι οποίες εξαπάτησαν και οδήγησαν τον ελληνικό λαό σε αδιέξοδο , γεγονός που διατάραξε την κοινωνική συνοχή, η οποία ακόμη και σήμερα συνεχίζεται σε ηπιότερες όμως μορφές.

Είναι μόνον αυτές οι αιτίες του πολέμου ;

Η απάντηση είναι σίγουρα ΟΧΙ .

Πιστεύω ότι οι διαφορές στον πολιτισμό, στην παιδεία, στην θρησκεία, στην οικονομία, αλλά και το δημογραφικό, τα οποία διαφέρουν από λαό σε λαό είναι αιτίες του διαφορετικού τρόπου σκέψης και του διαφορετικού τρόπου αντιμετώπισης του κάθε προβλήματος που παρουσιάζεται.

Έτσι λοιπόν ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ερντογάν νιώθει για παράδειγμα πολύ ισχυρός, είναι ισλαμιστής και δεν υπολογίζει κανένα. Θέλει να κατάκτησει όλο των κόσμο , θέλει τον παντουρκισμό σε όλη την ευρύτερη περιοχή, γι’ αυτό με την πρώτη ευκαιρία απειλεί την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Σύρια, τους Κούρδους, το Ιράκ, την Αρμενία, ακόμη – ακόμη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Σ’ αντίθεση με αυτοσυγκράτηση και με χαμηλούς τόνους ομιλεί ο Έλληνας πρωθυπουργός δίνοντας την στηρίξει του στο Ισραήλ, μη ξεχνώντας ποτέ το διεθνές δίκαιο και τις αποφάσεις του ΟΗΕ, όσον αφορά ιδιαίτερα τους παλαιστίνιους .

Φίλες και φίλοι , όπως προανέφερα ένας βασικός λόγος για τον διαφορετικό τρόπο σκέψης του κάθε υπευθύνου κυβερνήτη είναι και η θρησκεία .

Βέβαια η θρησκευτική ανοχή θα έπρεπε να ήταν ένα σημαντικό στοιχείο κάθε ειρηνικής κοινότητας και η θρησκευτική ελευθερία θα έπρεπε να ήταν ένα παγκόσμιο ανθρώπινο δικαίωμα για όλες τις πολιτισμένες χώρες. Δυστυχώς όμως υπάρχουν οι <φανατικοί> οι οποίοι θέλουν να επιβάλλουν δια της βίας την δική τους θρησκεία , τα δικά τους θέλω, τις δικές τους απόψεις. 

Προσέγγιση των διαφορών των θρησκειών

ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ

Βρήκα στο διαδίκτυο τα παρακάτω εδάφια από τα ιερά ισλαμικά κείμενα τα οποία έχουν ένα ουσιαστικό ενδιαφέρον:

Μπουχαρί:Τ4Β52Α270-271 «Ο Προφήτης είπε: “Ποιος είναι ικανός να σκοτώσει τον Ασράφ; [Επεξηγηματική σημείωση: ο Ασράφ ήταν ένας Εβραίος ποιητής που έγραψε κάποια πράγματα εναντίον του Μωάμεθ.] Είπε πράγματα προσβλητικά εναντίον του Αλλάχ και του Αποστόλου-του.” Ο Μασλάμα σηκώθηκε λέγοντας: “Ω Απόστολε του Αλλάχ! Θα ήθελες να τον σκοτώσω εγώ;” Ο Προφήτης απάντησε: “Ναι.” Ο Μασλάμα είπε: “Τότε επίτρεψέ μου να πω ότι θέλω [δηλ., ένα ψέμα].” Ο Μωάμεθ είπε: “Σου επιτρέπω.”»

Ταμπαρί 7:94 «Ο Ασράφ δεν υποψιάστηκε τίποτα το κακό, όταν ο Μασλάμα φώναξε: “Χτυπήστε τον εχθρό του Αλλάχ!” Έτσι τον χτύπησαν, και τα σπαθιά-τους έπεσαν πάνω-του. Ο Μασλάμα είπε: “Θυμήθηκα το μαχαίρι-μου και το άδραξα. Το έμπηξα στο κάτω μέρος του σώματός του. Τον τρύπησα προς τα κάτω μέχρι που έφτασα στα γεννητικά-του όργανα. Ο εχθρός του Αλλάχ έπεσε στο έδαφος.”»

Ισχάκ:368 «Φέραμε το κεφάλι-του στον Μωάμεθ τη νύχτα, χαιρετήσαμε τον Προφήτη καθώς προσευχόταν, και ρίξαμε το κεφάλι του Ασράφ μπροστά στα πόδια-του. Ο Προφήτης δόξασε τον Αλλάχ που ο ποιητής είχε σκοτωθεί, και μας συνεχάρη για την καλή δουλειά που κάναμε για τον Σκοπό του Αλλάχ. Η επίθεσή μας εναντίον του εχθρού του Αλλάχ έσπειρε τον τρόμο μεταξύ των Εβραίων, και δεν υπήρχε Εβραίος στη Μεδίνα που να μη φοβόταν για τη ζωή-του.»

Ταμπαρί 7:97 «Το πρωί μετά το φόνο του Ασράφ, ο Προφήτης διέταξε: “Σκοτώστε όποιον Εβραίο μπορείτε.”»

Ισχάκ:369 «Τότε ο Μασ’ούντ όρμησε πάνω στον Σουναϋνά, έναν από τους Εβραίους εμπόρους με τον οποίο η οικογένειά του είχε κοινωνικές κ’ εμπορικές σχέσεις, και τον σκότωσε. Ο αδερφός του Μουσουλμάνου διαμαρτυρήθηκε λέγοντας: “Γιατί τον σκότωσες; Αρκετό λίπος έχεις στην κοιλιά-σου από τη φιλανθρωπία-του.” Ο Μασ’ούντ απάντησε: “Μά τον Αλλάχ, αν ο Μωάμεθ με είχε διατάξει να σκοτώσω εσένα, αδερφέ-μου, θα σου είχα κόψει το κεφάλι.” Οπότε ο αδερφός-του είπε: “Όποια θρησκεία μπορεί να σε βάλει να κάνεις τέτοιο πράγμα είναι πραγματικά θαυμάσια!”»;

Μπουχαρί:Τ4Β52Α260 «Ο Προφήτης είπε: “Αν ένας Μουσουλμάνος απαρνηθεί τη θρησκεία-του, σκοτώστε-τον.”»

Νομίζω ότι η όλη ερμηνεία του “ιερού κειμένου” δηλώνει ΒΙΑ.

ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ

Οι απόψεις του σύγχρονου Ἰουδαϊσμού, καθόσον στηρίζονται στην Παλαιά Διαθήκη, σε βασικές γραμμές συμπορεύονται με τις ανάλογες του Χριστιανισμού. Απορρίπτοντας όμως την Καινή Διαθήκη, μένουν απορροφημένες από την ἰσραηλοκεντρική τάση.

Τό Ταλμούδ (Κίττινγκ 59, Β), π.χ., λέει ότι «όλος ὁ νόμος (ἡ Τορά) υπάρχει για τον σκοπό της προωθήσεως της ειρήνης». Βασικός χαιρετισμός των θρησκευομένων Ἑβραίων είναι ἡ λέξη «σαλώμ» (salom). Αυτή συμπυκνώνει, σαν χαιρετισμός και ευχή, καθετί αγαθό, σε αντίθεση με καθετί κακό. Δεν σημαίνει μόνον απουσία πολέμου και αναταραχής, αλλά και ευλογία, δόξα, πλούτο, ανάπαυση, σωτηρία, ζωή.

Ωστόσο η Βίβλος τους είναι γεμάτη από εντολές προς τούς Ιουδαίους, να δίνουν μάχες εναντίον των εχθρών τους όταν είναι ανάγκη». Και δεν δυσκολεύεται να αναφέρει ότι υπάρχει <εντολή κηρύξεως ενός αμετάκλητου πολέμου εναντίον ενός αμετάκλητου κακού, πού αντιπροσωπεύεται από τον Ἀμαλήκ, ενός πολέμου όπου δεν συλλαμβάνονται αιχμάλωτοι και πού όλοι πρέπει να σκοτωθούν>. Για να καταλήξει ηπιότερα: «Ὁ στρατιωτικός πόλεμος δεν είναι ὁ πυρήνας του Ιουδαϊσμού. Ἡ ιουδαϊκή Βίβλος, ὁ προφορικός Νόμος, το Ταλμούδ, τα μιδραϊτικά και τα ραββινικά μας γραπτά, όλα αυτά τονίζουν τη σημασία της ειρήνης ανάμεσα σε μας και ανάμεσα στους γείτονες μας».

Νομίζω ότι και σ’ αυτήν την περίπτωση έχουμε μια μορφή ΒΙΑΣ.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ

Κατά την θεία Λειτουργία προβάλλεται συχνά η έννοια της ειρήνης. «Ειρήνη πάσι» εύχεται ο Λειτουργός στους πιστούς, πριν από κάθε σημαντικό γεγονός της θείας Λειτουργίας.  Άλλοτε πάλι προτρέπει τους πιστούς να προσευχηθούν με ειρήνη: <Ἐν ειρήνῃ του Κυρίου δεηθώμεν>. Ή δέεται <υπέρ της άνωθεν ειρήνης και «της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου> Όμως γεννάται το ερώτημα: πώς εννοεί η Εκκλησία την ειρήνη; .

Αυτή την ειρήνη του Χριστού ανήγγειλαν οι Άγγελοι τη Αγία εκείνη Νύχτα της Γεννήσεως με το: <Δόξα ἐν υψίστοις Θεέ και επί γης ειρήνη> (Λουκ. 2,14). Έρχεται η ειρήνη στη γη. Όπως το είχε προαναγγείλει ο Προφήτης: <Παιδίον θα γεννηθεί για μας…που θα φέρει ειρήνη> Ησαΐα 9,6). Αυτό τονίζει και ο Απόστολος Παύλος με έμφαση: <Αυτός, ο Χριστός, είναι η ειρήνη μας> (Εφεσ. 2,14).

Τελικά εμείς οι Έλληνες πρέπει να είμαστε υπερήφανοι αλλά και τυχεροί που γεννηθήκαμε ορθόδοξοι χριστιανοί , ΓΙΑΤΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.

Σας θυμίζω επίσης τις φράσεις του Μαχάτμα ΓκάντιΙ

< Τη μέρα που η δύναμη της αγάπης θα υπερνικήσει την αγάπη της δύναμης, ο κόσμος θα γνωρίσει την ειρήνη>.

<Ένας δειλός είναι ανίκανος να δείξει αγάπη. Αυτό είναι προνόμιο των γενναίων>.

<Το μόνο αποτέλεσμα που θα έχει το «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» είναι ότι θα καταλήξει να κάνει όλον τον κόσμο τυφλό>.

<Αυτοί που λένε πως η θρησκεία δεν έχει σχέση με την πολιτική, δεν ξέρουν τι είναι η θρησκεία.>

Δυστυχώς για όλους εμάς τους Έλληνες ο πόλεμος στην γειτονιά μας είναι πάρα πολύ ανησυχητικός και επικίνδυνος, η Ελλάδα πρέπει να λάβει τα μέτρα της, μέτρα άμεσα τα οποία θα διασφαλίζουν την εθνική κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία.

Δίνοντας τα συγχαρητήρια μου σ’ όλους τους εκλεκτούς του λαού που πρόσφατα τιμήθηκαν με την ψήφο του, τόσο στις δημοτικές , περιφερειακές αλλά και τις εθνικές εκλογές, παράλληλα τους προτρέπω ο καθένας ξεχωριστά και όλοι μαζί να εργαστούν σκληρά , να λάβουν δηλαδή όλα τα κατάλληλα μέτρα έτσι ώστε να μειωθούν τα προβλήματα των πολιτών, στο κάκιστο σενάριο ενός πιθανού πολέμου. Έχουμε πει και παλαιότερα το προλαμβάνειν είναι καλύτερο του θεραπεύειν.

*Πολιτικού μηχανικού, πολίτη του νομού Κιλκίς