Ονειρική η εκδήλωση στην Κούπα με αναβίωση αρχαίων ελληνικών τραγουδιών από τον κιθαριστή Ν.Γαραντζώτη
«Όσο ζης λάμψε» είναι το αρχαιότερο εξ ολοκλήρου σωζόμενο τραγούδι του κόσμου, ένας ύμνος στην ζωή, κληρονομιά των αρχαίων ποιητών, που γέμισε με την μελωδία του τον απαλό ουρανό της καταπράσινης Κούπας, προτρέποντας τους ανθρώπους του σύγχρονου καιρού να κάνουν ό,τι ακριβώς λέει ο στίχος: “Οσον ζης φαίνου»: «Όσο ζης, λάμπε»).
Στο σχετικό ενημερωτικό δελτίο αναφέρονται και τα εξής:
« … Στην σκιά του άλσους των υπεραιωνοβίων βελανιδιών της Κούπας, ενός αληθινού μνημείου πολιτισμικής και φυσικής κληρονομιάς, που στέκει αγέρωχο και ακμαίο να δημιουργεί και να αφηγείται ιστορίες αιώνων, το απόγευμα της Παρασκευής 9.7.21, το άλσος έγινε “δίαυλος” επικοινωνίας μας με τους αρχαίους μουσικούς, γιά να μας μεταφέρουν τις μελωδίες τους και αυτό το τόσο επίκαιρο μήνυμα ζωής.
Οι υπεραιωνόβιες βελανιδιές υποδέχθηκαν ως «πρέσβειρες» του χρόνου τους διαδικτυακούς θεατές (σ.σ.: η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε διαδικτυακώς βάσει των υγειονομικών πρωτοκόλλων προστασίαςαπό τον νέο κορωνοϊό), «γεφυρώνοντας» το παρόν με το παρελθόν, αφήνοντας μέσα και από τα θροϊσματα των φυλλωμάτων τους, να αναδύεται η μουσική, η μελωδία και ο στίχος των αρχαίων μας ποιητών, του Σείκιλου (2ος πΧ αιώνας) και του Μεσομήδη, (2ος μΧ αιώνας), με έργα τα οποία εναρμόνισε και ερμήνευσε με συναρπαστικό τρόπο ο κιθαριστής Νεκτάριος Γαραντζώτης.
Την παραγωγή επιμελήθηκε ο Γιάννης Κίτης, ενώ η Ιφιγένεια Δανιήλ ήταν αυτή, που, ως άλλη «γεφυροποιός» παρουσίασε, σε κείμενα του ιδίου, τον τρόπο, με τον οποίο οι βελανιδιές ανά τους αιώνες προκάλεσαν δέος, και δημιουργία και ήταν το πλέον κατάλληλο μέρος, γιά να «ζωντανεψει», έπειτα από δύο χιλιάδες χρόνια, αρχαία μουσική και μελωδία.
Την εκδήλωση διοργάνωσε ο πολιτιστικός σύλλογος Κούπας, με την στήριξη της τοπικής κοινότητας Σκρα και του συνεταιρισμού διαχείρισης του δάσους Κούπας.
Ερμηνεύτηκαν κατά σειρά:
-Το τραγούδι του Σείκιλου «Όσον ζης φαίνου», 2ος πΧ-1ος μΧ αιώνας, διάρκειας 5,25′.
-Ο παιάνας του Αθήναιου, 127 πΧ, διάρκειας 6,55′.
-Ύμνος στον Ήλιο, Μεσομήδης ο Κρης, 2ος μΧ αιώνας, διάρκειας 2′
-«Υποδόχμιο», σύνθεση του Νεκτάριου Γαραντζώτη, βασισμένη στον αρχαίο ελληνικό ρυθμό υποδόχμιο, καθώς και σε αρμονίες και κλίμακες της εποχής της αρχαίας Ελλάδας, 5ος προς 4ο πΧ αιώνας, διάρκεια 1,55′.
Εναρμόνιση – Ερμηνεία: Νεκτάριος Γαραντζώτης
Κείμενα – Επιμέλεια παραγωγής: Γιάννης Κίτης
Αφήγηση: Ιφιγένεια Δανιήλ
Παραγωγή: Νίκος Αρβανιτίδης.
