Νίκος Σαχπεκίδης: “Η πραγματικότητα για το νοσοκομείο Κιλκίς”

Κατά το πρώτο κύμα της πανδημίας η κυβέρνηση, οι πολίτες, η χώρα μας συνολικά, αντιμετώπισε τον κίνδυνο του κορωνοϊού με υποδειγματική ψυχραιμία και άμεσα αντανακλαστικά απέναντι σε ένα πρόβλημα με πολλούς άγνωστους παραμέτρους. Και μπορούμε να πούμε ότι το αντιμετώπισε επιτυχώς. Λίγα τα κρούσματα, λίγες οι ζωές που χάθηκαν, το χαμόγελο ελπίδας το έβλεπες στα πρόσωπα των Ελλήνων.

Το τελευταίο δίμηνο η κατάσταση άλλαξε. Το δεύτερο κύμα της πανδημίας μας χτύπησε σκληρά και η αντιμετώπισή του με πλήρες lockdown για μεγάλο χρονικό διάστημα δείχνει μεν ότι δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς αλλά μάλλον δείχνει και ότι δεν τα κάναμε όλα σωστά.

Δεν έχω πλήρη εικόνα για την αντιμετώπιση του προβλήματος σε όλη την επικράτεια. Βλέπω όμως τι συμβαίνει στο νομό Κιλκίς. Το ζω καθημερινά και ως γιατρός και ως πολίτης.

Για να μη παρεξηγηθώ, πρέπει πρώτα να ξεκαθαρίσω ότι το θέμα δεν είναι πρόσφορο για πολιτική ή προσωπική εκμετάλλευση. Και με ενοχλεί ιδιαίτερα όταν ακούω ή διαβάζω τις απόψεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, να καταλογίζουν όλες τις ευθύνες στην κυβέρνηση, ξεχνώντας ή αποσιωπώντας ότι και η δική τους κυβέρνηση δεν έκανε το παραμικρό για τον τομέα Υγείας στο νομό Κιλκίς.

Αντιστοίχως με ενοχλεί και με θλίβει να ακούω ή διαβάζω θέσεις κυβερνητικών ή φιλοκυβερνητικών στελεχών να υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο. Ότι για όλα φταίνε οι προηγούμενες κυβερνήσεις και ότι η σημερινή αντιμετωπίζει λαμπρά την πανδημία και τις επιπτώσεις της.

Όλα αυτά δεν είναι παρά παλαιοκομματικές λογικές και συνήθειες και ασφαλώς δεν βοηθούν κανένα ούτε γίνονται έστω και ελάχιστα πιστευτές.

Ποια είναι η ευθύνη όλων μας, γιατρών, πολιτών, πολιτευομένων; Να δούμε την ουσία του προβλήματος, να εστιάσουμε και να προτείνουμε λύσεις εφικτές και αναγκαίες και να τις υποστηρίξουμε αφήνοντας στην άκρη κομματικές προτιμήσεις ή και εντάξεις.

Αν δεν ακούσουμε τους ιατρούς και τους νοσηλευτές/τριες του Νοσοκομείου, ποιον θα ακούσουμε; Ποιος δίνει καθημερινά τη μάχη απέναντι στη χειρότερη και πιο επικίνδυνη πανδημία των τελευταίων 100 χρόνων.

Δεν γίνεται λοιπόν να αναγνωρίζουμε την δύσκολη καθημερινή μάχη τους, δεν γίνεται να τους ευχαριστούμε και να μην ακούμε τη φωνή απόγνωσης και τα αιτήματά τους για τις ελλείψεις που υπάρχουν σε προσωπικό (ιατρικό και νοσηλευτικό) καθώς και σε εξοπλισμό.

Αλλά ακόμη και μέρος του σύγχρονου εξοπλισμού που υπάρχει στο Γ.Ν. Κιλκίς δεν χρησιμοποιείται ελλείψει εξειδικευμένου προσωπικού (Αξονικός τομογράφος σε καθημερινή 24ωρη βάση και σύγχρονος ψηφιακός Μαστογράφος).

Αν δεν βιώσει κάποιος τις συνθήκες που εργάζονται καθημερινά οι ιατροί και οι νοσηλευτές δεν είναι εύκολο να κατανοήσει τι σημαίνει να είναι κενές οι μισές σχεδόν θέσεις των ειδικευμένων ιατρών, και ειδικευόμενων ιατρών. Για την κάλυψη των παραπάνω θέσεων χρησιμοποιούνται επικουρικοί ειδικευμένοι ιατροί με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ιατροί με μετακίνηση από άλλους φορείς αλλά και πάλι (δηλαδή με προσωρινές λύσεις) οι θέσεις δεν καλύπτονται στο σύνολό τους.

Αν λάβουμε μάλιστα υπόψη μας ότι κατά την περίοδο του δεύτερου κύματος της πανδημίας, αρκετοί ιατροί και νοσηλευτές/τριες, βρέθηκαν σε καραντίνα είτε γιατί ήταν θετικοί στον ιό είτε για προληπτικούς λόγους τότε ο καθένας μας αντιλαμβάνεται ότι το πρόβλημα γίνεται ακόμη πιο οξύ.

Η κυβέρνηση χρειάζεται να στηρίξει ακόμη περισσότερο το Σύστημα Υγείας της χώρας αφού εκεί δίνεται η ύστατη μάχη όταν τα προληπτικά μέτρα αποτύχουν. Καλές οι δωρεές, μακάρι δηλαδή ο ιδιωτικός τομέας να στηρίζει το Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Αλλά ασφαλώς δεν είναι αυτή η λύση. Το κράτος οφείλει να θωρακίσει το ΕΣΥ και σε εξοπλισμό και σε προσωπικό.

Και φυσικά μέχρι να γίνουν όλα αυτά,οι αρμόδιοι ας εξετάσουν και πρόσκαιρες λύσεις. Ας διερευνήσουν δηλαδή την δυνατότητα μεταφοράς προσωπικού από νοσοκομεία ή Κέντρα Υγείας που αυτή την περίοδο δεν πιέζονται ιδιαίτερα, προς το νοσοκομείο Κιλκίς στο οποίο ιατροί και νοσηλευτές/τριες εργάζονται ξεπερνώντας τα όριά τους.

Επιπλέον, ο αριθμός των συνάδελφων που ασθενούν ή είναι σε καραντίνα λόγω της πανδημίας, συνεχώς αυξάνεται δημιουργώντας περαιτέρω προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία του Νοσοκομείου.

Ένα νοσοκομείο που δεν διαθέτει Πνευμονολόγο, που δεν διαθέτει Νευρολόγο, που δεν διαθέτει Λοιμωξιολόγο, που δεν διαθέτει επαρκή αριθμό Παθολόγων, που δεν διαθέτει επαρκή αριθμό Νοσηλευτών, που δεν διαθέτει Μ.Ε.Θ., που δεν διαθέτει Μ.Α.Φ., και που στερείται επαρκούς υλικοτεχνικής υποδομής, είναι επικίνδυνη, επιστημονικά αδύνατη και θα οδηγήσει σε ιατρικά ατυχήματα, ιατρικά σφάλματα και σε κακές ιατρικές πρακτικές, μειώνοντας ποσοτικά και ποιοτικά τις παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας, και θα θέσει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή των ασθενών και των εργαζομένων.

Χρειάζεται αλλαγή του πεπαλαιωμένου οργανογράμματος με νέο, αύξηση του αριθμού των κλινών του νοσοκομείου, δημιουργία μονάδας εντατικής θεραπείας, γενναία αύξηση του αριθμού του ειδικευμένου ιατρικού προσωπικού και των ειδικευόμενων, καθώς και ανάλογες αυξήσεις του νοσηλευτικού, παραϊατρικού, διοικητικού και λοιπού προσωπικού. Ενέργειες που θα έπρεπε να είχαν γίνει ήδη και από την προηγούμενη κυβέρνηση και στο χρονικό διάστημα ανάμεσα στις δυο εξάρσεις της πανδημίας.

*Ιατρός Καρδιοχειρουργός, πολιτευτής Ν.Δ. νομού Κιλκίς