Στα μονοπάτια της φυγής και της ελπίδας του μεταναστατευτικού δράματος

Τα μονοπάτια της εξόδου των πάσης φύσεως μεταναστών, που διασχίζουν πεζή τον νομό μας με κατεύθυνση χώρες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, που ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, «περπάτησε» ο «Μαχητής».
Περάσματα και μονοπάτια, όπου το καταπράσινο χορτάρι της Άνοιξης απουσιάζει, καθώς το συχνό περπάτημα από εκατοντάδες μετανάστες που είτε προσπαθούν να αποφύγουν τις εμπόλεμες ζώνες στον τόπο καταγωγής τους, είτε αναζητούν ένα καλύτερο επίπεδο ζωής, το έχει καταστρέψει εντελώς.
Κύριοι άξονες αυτού του οδοιπορικού, που λόγω και της εαρινής περιόδου παρουσιάζει μία έξαρση, είναι δρόμοι κυρίως παράλληλα της ΠΑΘΕ (Πατρών-Αθηνών-Θεσσαλονίκης-Ευώνων), και της αντίστοιχης σιδηροδρομικής γραμμής δίπλα στην ανατολική όχθη του Αξιού και τα οποία διαφοροποιούνται μόνον κοντά στην περιοχή του μεθοριακού σταθμού των Ευζώνων.
Και τούτο, διότι όσοι χρησιμοποιούν την συγκεκριμένη περιοχή επιθυμώντας να αποφύγουν την πολυκοσμία του μεθοριακού σταθμού και την ύπαρξη της ισχυρής αστυνομικής δύναμης που εδρεύει σε αυτόν περνάνε μέσω της νέας γέφυρας του Αξιού στην δυτική όχθη του ποταμού στην περιοχή της Ειδομένης και από εκεί με οδηγό την σιδηροδρομική γραμμή με κατεύθυνση τα Σκόπια και την πόλη της Γευγελή.
Μία διαδρομή, αντίστοιχη της οποίας υπάρχουν άλλες τουλάχιστον πέντε από την περιοχή της Δοϊράνης μέχρι την Ειδομένη, οι οποίες επιλέγονται σε ρυθμούς που φθάνουν ακόμη και μέχρι τα 400 άτομα πάνω σε ημερήσια βάση, όπως δήλωσε στην «Η» ο εκπρόσωπος και συντονιστής σχετικού κλιμακίου της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Γιατροί Χωρίς Σύνορα» Αντώνης Ρήγας, τον οποίο συναντήσαμε μαζί με τα υπόλοιπα δύο μέλη του κλιμακίου, έναν παλαιστινιακής καταγωγής γιατρό και έναν ειδικό μεταφραστή Αφγανικής γλώσσας, στην περιοχή του μεθοριακού σταθμού της Ειδομένης.
Όπως μας τόνισε, η οργάνωσή τους εδώ και πολύ καιρό σε συνεργασία με τις αρμόδιες αρχές και τα τοπικά αστυνομικά τμήματα συνοροφυλακής φροντίζει να παρέχει ιατρικές υπηρεσίες στους μετανάστες, αλλά και στήριξη σε σιτιστικό και ενδυματολογικό επίπεδο, επισκεπτόμενοι μέχρι και τέσσερες φορές την εβδομάδα, ή και περισσότερες εάν χρειασθεί, τα κρατητήρια των τμημάτων συνοροφυλακής, που κρατούνται μετανάστες, άλλους χώρους πρόχειρης διαμονής, που έχουν επισημάνει στις μεθόριες περιοχές, καθώς και σε μέρη-«περάσματα» όπως τις χαρακτηρίζουν.
Το θετικό της υπόθεσης είναι όπως τόνισε ο κ. Ρήγας, και επιβεβαίωσε και ο Παλαιστίνιος ιατρός, ότι δεν έχουν καταγραφεί σήμερα περιστατικά με φορείς επιδημιολογικής επιβάρυνσης και ότι στο έργο τους συνδράμει σε πολλές περιπτώσεις και η τοπική κοινωνία του Κιλκίς, που είναι ιδιαίτερως ευαισθητοποιημένη σε θέματα προσφυγιάς, καθώς και το μεγαλύτερο μέρος της προέρχεται από προσφυγικούς πληθυσμούς.
Η παρουσία των αστυνομικών οργάνων σε ένα βαθμό είναι ουσιαστικώς διακριτική, δεδομένου ότι οι σχετικοί χώροι κράτησης είναι συνήθως πλήρεις από κρατουμένους, όπως είχε την δυνατότητα να διαπιστώσει διά ζώσης ο νέος περιφερειακός διευθυντής της αστυνομίας υποστράτηγος Νικόλαος Μπαντουβάκης κατά την διάρκεια επιθεώρησης στις εν λόγω περιοχές.
Ο λόγος που οι μετανάστες επιλέγουν την διαφυγή των από την χώρα μας μέσω του νομού μας, αν και συμπεριλαμβάνεται στις απαγορευμένες περιοχές διακίνησης και ως εκ τούτου κινδυνεύουν να συλληφθούν, έχει να κάνει με το γεγονός, ότι τα Σκόπια ως χώρα μη ανήκουσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση δεν υποχρεούται να εφαρμόσει την κοινοτική νομοθεσία της Συνθήκης του Δουβλίνου περί επαναπροωθήσεώς των στην χώρα εισόδου της «ένωσης» σε περίπτωση σύλληψής των σε αυτήν.
Βεβαίως προς αυτήν την κατεύθυνση συμβάλλει και το γεγονός ότι σε ωρισμένα σημεία εισόδου των μεταναστών στην χώρα μας, όπως γιά παράδειγμα στην Χίο «δεν γίνεται από πλευράς των αρμοδίων σωστή ενημέρωση γιά το γεγονός, ότι ο νομός μας συμπεριλαμβάνεται στις επίμαχες απαγορευμένες περιοχές», όπως μας ανέφερε ο κ. Ρήγας.
Δυστυχώς γιά τους μετανάστες τα προβλήματά τους, εφ’ όσον περάσουν στα Σκόπια σχετίζονται μετις μεθόδους κλοπών και βιοπραγιών με τα οποία καλούνται συχνά να έλθουν αντιμέτωποι από διάφορα κακοποιά στοιχεία στην γειτονική χώρα, που πολλές φορές οδηγεί στην άτυπη και κακήν κακώς επαναπροώθησή τους στην ελληνική επικράτεια, όπως χαρακτηριστικά τόνισε στην «Η» Σύρος πρόσφυγας κουρδικής καταγωγής, που μετά από ένδεκα χρόνια παραμονής στην Ελλάδα, έχει «κολλήσει» εδώ και οκτώ ημέρες στην περιοχή της Ειδομένης καθώς του λείπουν οι «απαραίτητοι» πόροι γιά την συνέχεια του ταξιδιού γιά την χώρα προορισμού του, την Γερμανία περίπου δύο μηνών μέσω Σκοπίων, Σερβίας, Ουγγαρίας και Αυστρίας.
Γεγονότα και καταστάσεις, τα οποία σε συνδυασμό με την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στο ζήτημα της μετανάστευσης, που βαίνει αυξανόμενη ανησυχούν παράγοντες αλλά και ωρισμένους κατοίκους της τοπικής μας κοινωνίας, στο κατά πόσον μπορούν να οδηγήσουν από καταστάσεις «αβλαβούς διέλευσης» σε παραβατικού τύπου συμπεριφορές και εμφάνισης ασθενειών.
Άλλωστε είτε η κυβέρνηση επιχειρεί να εμφανισθεί με ουμανιστικές διαθέσεις έναντι ενός ζητήματος που αφορά ανθρώπινες υπάρξεις είτε διότι εκ των πραγμάτων δεν διαθέτει τους μηχανισμούς και κυρίως τους πόρους να ανταπεξέλθει στο εύρος ενός τέτοιου ζητήματος αλλά και είτε διότι επιχειρεί το μεταναστευτικό να αποτελέσει έναν μοχλό πίεσης στην διαπραγμάτευσή της με τους εταίρους δανειστές μας, καθώς είναι εμφανές ότι πλέον η Ελλάδα δεν αποτελεί χώρα προορισμού αλλά διέλευσης, το πρόβλημα του μεταναστευτικού είναι και εδώ.
Η τραγική συγκυρία ατυχημάτων ετούτη την περίοδο βοηθά σίγουρα προς την κατεύθυνση ανάληψης πρωτοβουλιών από την Ευρώπη γιά την αντιμετώπισή του, όπως η επικείμενη σύνοδος Κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών, όμως μέχρι να λυθεί, εάν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο σε βαθμό ικανοποιητικό, οι μετανάστες, πρόσφυγες, λαθραίοι μετανάστες θα συνεχίζουν με κινδύνους και ανέχεια την πορεία στα μονοπάτια της ελπίδας γιά ένα καλύτερο αύριο, ωρισμένα από τα οποία θα είναι χαρτογραφημένα και στον νομό μας.