Οι μύθοι των εκλογών
Θέλω να διευκρινίσω κάποια πράγματα, αισθάνθηκα την ανάγκη να το κάνω, μιας και βρισκόμαστε στη καρδιά της προεκλογικής περιόδου. Για να μην «σας πουλάνε παπά» καλό θα ήταν να «μην τρώτε κουτόχορτο». Επίσης, όταν για ένα θέμα έχουμε άποψη, καλό θα είναι πριν την διαμορφώσουμε, να λάβουμε και γνώση επί αυτού.
Ψέμα πρώτο. Το εκλογικό δικαίωμα αφορά το δικαίωμα που έχουν οι πολίτες, στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Στο να μπορούν να επιλέξουν και να επιλεγούν δηλαδή από συμπολίτες τους με το ίδιο δικαίωμα. Το να επιλέξεις όμως, δηλαδή το να ψηφίζεις δεν είναι δικαίωμα, αλλά είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ. Το 2001 βέβαια, καταργήθηκε ο νόμος που προέβλεπε ποινές σε όποιον δεν συμμετείχε στις εκλογές, μιας και δεν εφαρμοζόταν.
Ψέμα δεύτερο. Στη δημοκρατία η ψήφος μας δεν είναι σαν το masterchef. Δεν ψηφίζουμε ποιον δεν θέλουμε, ούτε τιμωρούμε! Στη Δημοκρατία ψηφίζουμε ΘΕΤΙΚΑ. Με τον σταυρό μας ενισχύουμε εκείνον που θέλουμε να μας εκπροσωπεί και δεν μαυρίζουμε κάποιον άλλον. Δεν τιμωρούμε κανέναν ψηφίζοντας κάποιον άλλον. Μόνο τον εαυτό μας κοροϊδεύουμε και καλό θα ήταν να μην το κάνουμε, μεγάλοι άνθρωποι τώρα.
Ψέμα τρίτο. Η αποχή δεν είναι έκφραση. Η αποχή είναι σαν την επιλογή παρών που έχουν οι Έλληνες βουλευτές. Είναι σαν να λες, «καλά θα δούνε τι θα τους κάνουμε τώρα, νομίζουν θα μας εκμεταλλεύονται αλλά εμείς δεν θα πάμε να ψηφίσουμε και μετά θα τους κοροϊδεύουμε που εκλέχθηκαν ενώ εμείς δεν τους ψηφίσαμε». Μπαίνεις στο νόημα; Αν δεν πας εσύ να ψηφίσεις, θα πάει κάποιος άλλος, κι αυτός ο άλλος θα αποφασίσει και για σένα. Και εσύ δεν θα είσαι εκεί, και μετά θα είναι αργά να κάνεις κάτι. Για αυτό μην αφήνεις τους άλλους να αποφασίζουν για σένα.
Αυτά τα λίγα πράγματα που ακούω και βλέπω και ήθελα πολύ να σημειώσω να έχετε στο νου σας, όταν συζητάτε, όταν πάτε να ψηφίσετε, όταν γενικά θέλετε να εκφραστείτε για τις εκλογές που έρχονται και είναι τόσο σημαντικές. Ειδικά στις τοπικές εκλογές, εγωισμοί δεν χωράνε. Να είστε μακριά από ανθρώπους που ξέρετε ότι έκαναν κακό ή δεν έκαναν τίποτα καλό για τον δήμο τους, παρά μόνο κοίταξαν τον εαυτό τους. Μην κάνετε επιλογές εγωισμού, «Α! δεν με παίζουν αυτοί; άρα θα πάω με τα άλλα παιδάκια που μπορεί να είναι λίγο λαμόγια αλλά εντάξει δεν θα είμαι και όλη μέρα μαζί τους, θα τους κάνω λίγο παρέα». Προσέξτε γιατί τα άλλα παιδάκια θα τα έχετε μετά αναγκαστικά «στην πλάτη σας» για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.
