Μία επίσκεψη – “μύηση” στον υπέροχο κόσμο του κρασιού στην Γουμένισσα
Γράφει ο Παναγιώτης Σιδερίδης
Εκδρομή εκπαιδευτικού χαρακτήρα στο οινοποιείο Αϊδαρίνη της Γουμένισσας πραγματοποίησε το εσπερινό γενικό λύκειο Κιλκίς, την Πέμπτη 25.4.24.
Όλοι, όσοι λάβαμε μέρος σ’ αυτήν, είχαμε, μετά την ολοκλήρωσή της, την αίσθηση, ότι εκεί στις πανέμορφες πλαγιές του Πάικου βρεθήκαμε σε μιάν από τις περιοχές κατοικίας του αρχαίου θεού του κρασιού Διονύσου!
Ο συνδυασμός του τοπίου με τις σύγχρονες μεθόδους οινοπαραγωγής σε ένα χώρο βγαλμένο από τις παραδόσεις μας πολλών αιώνων αλλά και πλήρως εναρμονισμένο με τις λειτουργικές και αποθηκευτικές προδιαγραφές και απαιτήσεις του σήμερα, προσφέρει μία ξεχωριστή εμπειρία σε κάθε επισκέπτη.
Η φιλοξενία και οι ξεναγήσεις του ιδίου του Χρήστου Αϊδαρίνη υποδειγματικές. Ως μαθητές του εσπερινού γενικού λυκείου Κιλκίς μάθαμε από αυτόν γιά την ιστορία του αμπελώνα της Γουμένισσας, ο οποίος στις αρχές του εικοστού αιώνα είχε φτάσει να καλύπτει έκταση 11.000 στρεμμάτων, αλλά η εμφάνιση φυλλοξήρας προκάλεσε τεράστια καταστροφή, περιορίζοντας δραματικά την έκταση.
Ωστόσο, χάρη στους οινοποιούς της Γουμένισσας, η περιοχή ανέκτησε την παραγωγικότητά της, και σήμερα τροφοδοτεί όχι απλώς την χώρα μας, αλλά … όλο τον κόσμο με επώνυμα κρασιά υψηλής ποιότητας και ευρύτατης φήμης, κοινοποιώντας σ’ αυτόν το όνομα του τόπου μας.
Έχουμε, δηλαδή, να κάνουμε με ένα “θησαυρό”, τον οποίο όλοι οφείλουμε να φυλάσσουμε με κάθε τρόπο, γνωρίζοντας την ανεκτίμητη γιά τον τόπο αξία του.
Και είναι τυχερός ο τόπος μας, που σ’ αυτόν καοικούν άνθρωποι σαν τα μέλη της οικογένειας Αϊδαρίνη, με τον αστείρευτο ζήλο και την ακλόνητη συνέπεια στο να παράγουν τα μοναδικά κρασιά Γουμένισσας στην υψηλότερη δυνατή ποιότητα.
Κρασιά, τα οποία μας δόθηκε η ευκαιρία να απολαύσουμε κατά την διάρκεια της περιεκτικής ξενάγησης με τον γλαφυρό λόγο του Χρήστου Αϊδαρίνη, σε μία πράξη … “μύησης” στον υπέροχο κόσμο του οίνου, ο οποίος απεδείχθη και σε αυτήν την περίσταση, ότι, πράγματι, “ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου”.
Ευχαριστούμε απο “βάθους καρδιάς”, φίλε Χρήστο Αϊδαρίνη.
