Μία δωρεά στους “Αργοναύτες” με ξεχωριστούς συμβολισμούς

Δωρεά γυναικείας παραδοσιακής φορεσιάς του Πόντου δέχθηκε την Παρασκευή 4.2.22 η ένωση Ποντίων νομού Κιλκίς “Οι Αργοναύτες” από την συμπολίτιδα Μελανία Φουντουκίδου.

Η κ.Φουντουκίδου προέβη σ’αυτήν την δωρεά ως τιμή στην μνήμη της θείας της, η οποία αγαπούσε ιδιαιτέρως τον Πόντο και την ιστορία του.

Στην σεμνή τελετή παραλαβής της δωρεάς η ένωση εκπροσωπήθηκε από τον πρόεδρο Παναγιώτη Δαμιανίδη, την αντιπρόεδρο Ελένη Καλαμαρινού και από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου Άννα Αποστόλου και Κωνσταντίνο Κοτσαπουϊκίδη.

Η φορεσιά αποτελείται από μία ζιπούνα, ένα σαλβάρι και ένα καμίς.

Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρονται καιτα εξής:

“… Η χειρονομία μας συγκινεί ιδιαιτέρως και μας κάνει να νοσταλγούμε περισσότερο εκείνες τις περιοχές και την μεγάλη ιστορία, που τις συνοδεύουν.

Ευχαριστούμε γιά ακόμη μία φορά την κ. Φουντουκίδου για την αξιέπαινη χειρονομία και δεσμευόμαστε να φροντίζουμε και να αναδεικνύουμε την νέα αυτή προσθήκη στο βεστιάριό μας.

Τέλος, εκφράζουμε τις ευχαριστίες μας στο κατάστημα “Σεμέλια” της Μαρίας Σιταρίδου γιά την παραχώρηση κούκλας-μανεκέν, η οποία περιεβλήθη με την φορεσιά στο πλαίσιο της τελετής ευχαριστηρίων”.

Μνήμη Ζωγραφίας Φουντουκιδου – Αμοιρίδου

Αναφερόμενη στην αείμνηστη θεία της Ζωγραφία Φουντουκίδου – Αμοιρίδου, η δωρήτρια Μελανία Φουντουκίδου είπε, μεταξύ άλλων:

Η εγγονή της Ζωγραφιάς Φουντουκίδου – Αμοιρίδου με την φορεσιά στην μνήμη της οποίας έγινε η δωρεά

“Με μία δωρεά αποφασίσαμε να τιμήσουμε τη μνήμη της αγαπημένης μας θείας Ζωγραφίας Φουντουκίδου – Αμοιρίδου, η οποία για πολλά χρόνια δημιουργούσε, με το ταλέντο και την δημιουργικότητά της, την ραπτομηχανή Σίγγερ και τα “χρυσά” της χέρια, υπέροχα κεντητά λευκά είδη και τα προικιά αμέτρητων κοριτσιών.

Ακόμη την θυμάμαι να κάθεται σκυφτή στην μηχανή της και με προσοχή να κεντά πολύχρωμα λουλούδια, μονογράμματα και περίτεχνα σχέδια στους άσπρους χασέδες.

Άλλοτε, πάλι, να ξεπατικώνει τα σχέδια στο χασέ με ακρίβεια και μεράκι, τρίβοντας ένα χάλκινο κουτάλι πάνω στο χαρτί, ενώ ταυτοχρόνως άκουγε τα παρακάλια μου γιά μία μαξιλαροθήκη κι ένα σεντονάκι γιά την κούκλα μου!

Και επειδή ο δικός μας άνθρωπος δεν πεθαίνει, παρά μόνο όταν χάνεται από τη μνήμη μας, σκεφτήκαμε, ότι ένας ακόμη τρόπος να τη θυμόμαστε, να διατηρήσουμε τις αναμνήσεις μας από εκείνη, αλλά και να αφήσουμε κάτι στις επόμενες γενιές, ήταν να δημιουργήσουμε κάτι συμβολικό, που θα θυμίζει και την ιδιότητά της ως κεντήστρας και την ποντική της καταγωγή της γιά την οποία ήταν πολύ υπερήφανη.

Η ιδέα, που γεννήθηκε, ήταν η γυναικεία παραδοσιακή φορεσιά, που θα μείνει και στις επόμενες γενιές, οι οποίες θα συμμετέχουν στα μαθήματα και τις εκδηλώσεις του συλλόγου.

Δυστυχώς, η γυναίκα αυτή έφυγε σε μία χρονική περίοδο, που ακόμη και ο αποχαιρετισμός μας ήταν εξαιρετικά δύσκολος, με απαγορεύσεις κυκλοφορίας από νομό σε νομό, δυσκολίες στις συναθροίσεις και τις συναντήσεις μας και ολοκληρωτική παύση κάθε πολιτιστικής εκδήλωσης λόγω πανδημίας νέου κορωνοϊού.

Θέλοντας να διατηρήσουμε την ελπίδα μας, ότι όλα θα ξαναρχίσουν, και θα δημιουργήσουμε πάλι όμορφες στιγμές από εκδηλώσεις και συναθροίσεις, χωρίς να φοβόμαστε, δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε και να αφήνουμε λίγο καλύτερο τον κόσμο από πριν με όποιο τρόπο μπορούμε.

Ευχαριστώ, πολύ όλους γιά την βοήθειά τους ξεκινώντας από την Σοφία Εμμανουηλίδου που άκουσε με πολύ ενθουσιασμό την ιδέα και συμμετέσχε στον συντονισμό όλων, την Λένα Καλαμαρινού, που δημιούργησε την υπέροχη φορεσιά, τα κορίτσια της που αγαπούν την παράδοση και ακολουθούν, καθώς και την αγαπημένη Ζωγραφία Αμοιρίδου εγγονή της θείας μου, που η παρουσία της είναι πολύ σημαντική σε τούτη την παράδοση …”.